Czym jest lęk klimatyczny i jak sobie z nim radzić

Według Lertzmana lęk klimatyczny to zrozumiały niepokój, który odczuwa wiele osób gdy zdają sobie sprawę z tego realia zmian klimatycznych. I jak to często bywa w przypadku lęku uogólnionego, każda osoba doświadcza tych uczuć w inny sposób w zależności od tego, kim są, gdzie mieszkają, ich okoliczności życiowych i wielu innych czynników, które składają się na ich życie wyjątkowy.

„Możemy mieć niepokój o przyszłość. Możemy odczuwać niepokój o naszą własną rolę i wkład w problemy i nie jesteśmy pewni, jak sobie z tym poradzić” – mówi Lertzman. „Możemy mieć niepokój o to, jak inni w naszym życiu odnoszą się do tych kryzysów, od zaprzeczenia do otwartej wrogości. Możemy mieć niepokój o to, jak możemy żyć bardziej w zgodzie z przyszłością, jakiej pragniemy. Możemy czuć się niespokojni i nawet nie wiedzieć dlaczego – a może bardziej odczuwamy rozpacz lub złość niż niepokój”.

Ważne jest, aby pamiętać, że bez względu na to, jak manifestuje się nasz lęk klimatyczny, uczucia są sygnałem naszego połączenia z naszym światem, zarówno na poziomie lokalnym, jak i globalnym. „To znaczy, że my

opieka”, wyjaśnia Lertzman. „To naturalne, że niepokoimy się tymi problemami, a co ważne, wnosimy ciekawość, współczucie i akceptację do naszego doświadczenia”.

ZWIĄZANE Z: Czy to jest produkt? Naprawdę Podtrzymywalny? Niezbędne wskazówki, jak zostać świadomym i zrównoważonym klientem

„Lęk klimatyczny istnieje odkąd ludzie zdali sobie sprawę z zagrożeń klimatycznych i problemów środowiskowych generowanych przez człowieka” – mówi Lertzman. „Jest po prostu teraz bardziej rozpoznawany i odczuwany przez o wiele więcej osób”. Sama Lertzman zaczęła się interesować psychologiczne skutki zmian klimatu 30 lat temu, jako student studiów licencjackich, studiujący zarówno psychologię, jak i środowisko studia. Chociaż czuła się zmartwiona i zasmucona tym, czego dowiadywała się o problemach, przed którymi stoi planeta, takich jak zmiany klimatu i… utraty gatunków, była zaskoczona brakiem rozmowy na temat emocjonalnego wpływu, jaki te głębokie zjawiska mogą mieć na osoby. Teraz, wiele lat po wzbudzeniu jej początkowego zainteresowania, realia zmian środowiskowych są jeszcze bardziej znane, a ogólna populacja zaczyna odczuwać skutki emocjonalne.

„Po tylu latach nauki i pracy w tej dziedzinie, zacząłem zauważać ten prawdziwy wzrost kilka lat temu, po raz pierwszy, gdy Niewygodna prawda wyszło, ale potem po serii naprawdę przerażających, ciężkich zdarzeń pogodowych na całym świecie - od powodzi w Albercie, Kanada, huragan Katrina, pożary w Amazonii i Australii, pożary w Kalifornii i tak dalej”, Lertzman mówi. „Wierzę, że lęk klimatyczny jest wszechobecny i leży u podstaw wielu społeczności na całym świecie”.

Lertzman nie kupuje idei, że ludzie, którzy nie podejmują działań w kwestiach zrównoważonego rozwoju, nie dbają o to; to znacznie bardziej złożone. „Chodzi bardziej o bliskość i o to, jakie dodatkowe naciski i kryzysy mają miejsce” – kontynuuje. „Zauważam bardziej dotkliwy niepokój o zagrożenia dla sposobów życia, a także skomplikowane kwestie poczucia winy i wstydu. Może to prowadzić do zwiększonego niepokoju, a także zwiększonego poziomu zaprzeczenia, ponieważ jest to po prostu naprawdę bolesna sprawa”.

ZWIĄZANE Z: 14 najlepszych strategii radzenia sobie z lękiem

W swoim wystąpieniu TED: „Jak zamienić niepokój klimatyczny w działanie,Lertzman podkreśla, że ​​często, w obliczu stresu przekraczającego to, co możemy tolerować, wielu ludzi albo zamyka się, albo wchodzi w przestrzeń zaprzeczenia i gniewu. Chociaż jest to naturalne, ogranicza naszą zdolność do adaptacji, odporności i działania.

Porozmawiaj o swoich niepokojach z osobą lub grupą wspierającą.

„Pierwszą rzeczą, którą zawsze mówię, jest wniesienie współczucia i ciekawości do naszego własnego doświadczenia” – mówi Lertzman. „Po drugie, zachęcam ludzi do znajdowania innych osób, z którymi mogą się połączyć i rozmawiać w strefie wolnej od osądów. Jest to trudniejsze niż się wydaje, ponieważ często nasz własny niepokój może wywołać u innych, a oni mogą przyjąć postawę obronną lub po prostu nie wiedzieć, jak sobie z tym poradzić. Znajdź więc ludzi, którzy nie będą Cię krytykować, osądzać ani mówić, żebyś był bardziej pozytywny lub optymistyczny”.

Choć może to brzmieć prosto, to jeden z najgłębszych sposobów, w jaki możemy zacząć radzić sobie z własnymi uczuciami lęku klimatycznego jest zacząć o nich mówić i normalizować rozmowę wokół psychologicznych skutków problemów środowiskowych. „Chodzi o uznanie, że ludzie muszą rozmawiać o naszych doświadczeniach, aby zmienić nasz świat. To takie proste” – kontynuuje. „Wszystkie ruchy społeczne i zmiany pochodzą od nas, gdy rozmawiamy z innymi o tym, co się dzieje i co chcemy z tym zrobić. Musimy zaakceptować, że to trudne, niechlujne i skomplikowane rzeczy, i znaleźć sposoby na wspólne zbudowanie nowego świata”.

Przekształć te uczucia w pozytywne działania.

Ostatnim elementem radzenia sobie z uczuciem lęku klimatycznego jest połączenie sił z innymi, którzy czują się podobnie do Ciebie i zaczną przekazywać swoje emocje w produktywność. Może to być poprzez połączenie sił z innymi grupami lub organizacjami lub utworzenie sojuszu w miejscu pracy, aby pracować nad kwestiami zrównoważonego rozwoju. Cokolwiek wybierzesz, Lertzman przypomina nam, abyśmy pamiętali o odpoczynku i robieniu przerw w naszych staraniach o unikanie poczucia wypalenia.

Ostatecznie radzenie sobie z lękiem klimatycznym nie polega tylko na zwracaniu się do działania i ignorowaniu ukrytych uczuć, które nas napędzają. „Nasze uczucia napędzają nas do działania i są tyglem do angażowania się w świat. Chodzi o słuchanie tego, co ma nam do powiedzenia, uczenie się, jak nie pozwolić, by nas sparaliżowało, i skierowanie tego na nasze źródło siły, mocy i możliwości” – mówi Lertzman. Ważne jest, abyśmy określili, co oznacza dla nas „działanie” i aby czerpało ono z naszych mocnych stron, wyjątkowych darów i darów. Każda osoba ma coś do zaoferowania. Może być skromny lub duży, to nie ma znaczenia. Wszystko się liczy”.

ZWIĄZANE Z:Różnice między „neutralnym pod względem węgla”, „bez plastiku” i „neutralnym z tworzywa sztucznego”