Pasywno-agresywna definicja, znaki i sposób reagowania

Pasywna agresja nie jest sprzecznością w kategoriach; nie chodzi o to, że ktoś w jednej chwili jest bierny, a w następnej agresywny. Jest to raczej agresja z klauzulą ​​korekcyjną, wyjaśnia Wetzler (tj. „Nie zrobiłem tego; musiałeś źle zrozumieć”). Ale nie popełnij błędu: bierna agresja jest wyrazem wrogości w związkach. „Pasywna agresja to sposób, w jaki słabi i bezsilni próbują udaremnić autorytet tych, których uważają za silnych i potężnych” – mówi Wetzler.

Często dzieje się tak, ponieważ są wściekli, ale ich lęki przeszkadzają im w wyrażaniu tego otwarcie. To może zacząć się we wczesnym dzieciństwie i zakwitnąć w okresie dojrzewania, mówi Wetzler. Niektórzy ludzie wyrastają z niego, pozostawiając go za sobą, gdy pozbywają się nastoletniego niepokoju; inni nie i wprowadzają te psychologiczne konflikty w dorosłość. Chociaż każdy w pewnym momencie zachowuje się w sposób pasywno-agresywny, to, co wyróżnia osoby z długotrwałym problemem, to to, że robią to zbyt często i w nieodpowiednich sytuacjach. Ludzie rozwijają pasywno-agresywne zachowania, gdy nie nauczyli się, jak postępować otwarcie i uczciwie z własnymi agresywnymi impulsami lub gdy są surowo karane za reagowanie na te impulsy.

ZWIĄZANE Z:Dlaczego wszyscy mówią o „gaslighting”? Oto, co to oznacza i jak to rozpoznać

„Kiedy często znajdujesz się w sytuacji „cholera, jeśli tak, cholera, jeśli nie” z konkretna osoba, to dobra wskazówka [masz do czynienia z osobą pasywno-agresywną]”, mówi dr Rudy Nydegger, dyplomowany psycholog kliniczny i szef wydziału psychologii w Szpital Ellis w Schenectady, Nowy Jork

Innym znakiem jest sytuacja, w której dana osoba wydaje się mówić lub robić rzeczy, które postrzegasz jako mające wrogie zamiary, ale osoba ta zaprzecza lub odwraca się od tych kwestii w konfrontacji. Osoba pasywno-agresywna nie będzie reagować bezpośrednio na problemy, ale zamiast tego będzie uzewnętrzniać lub obwiniać innych, gdy tylko wpadną w kąt, mówi Nydegger.

ZWIĄZANE Z:7 oznak, że jesteś w toksycznej przyjaźni

Regularne kontaktowanie się z pasywno-agresywną osobą może być mylące i frustrujące. Wetzler podaje przykład kobiety, która skonfrontowała się ze swoim chłopakiem, dlaczego nigdy nie był dostępny na sobotnią randkę. Odpowiedział, że była zbyt czepliwa, podczas gdy w rzeczywistości tego wieczoru umawiał się z kimś innym. Zamiast mówić o swoim złym zachowaniu, zmienił temat na jej uzależnienie i potrzeby – klasyczne zachowanie pasywno-agresywne.

W takiej sytuacji najlepszą reakcją jest uznanie bierno-agresywności za formę wrogości. Używaj tych samych strategii w kontaktach z kimś, kto wyraża wrogość w bardziej bezpośredni sposób, mówi Wetzler: Ustalaj granice, egzekwuj je i bądź proporcjonalny w swojej odpowiedzi.

Nydegger dodaje, że nie powinieneś wpadać w pułapkę próby odczytania podtekstu – tj. tego, co tak naprawdę oznacza osoba pasywno-agresywna. „Powinieneś odpowiadać tylko na ich rzeczywiste słowa” – dzieli się. „Robiąc to, wyeliminujesz efekt manipulacji zachowaniem i złapiesz je w ich pułapka”. Na przykład, jeśli osoba mówi coś, co wydaje się wrogie, a ty pytasz: „Dlaczego powiedziałeś że? To nie było zbyt miłe”, a oni mówią: „Och, to nie miało być złośliwe, tylko zwracałem uwagę na to, co powiedzieli inni”. Następnie możesz odpowiedzieć: „Dziękuję za tę informację zwrotną; to bardzo pomocne”. To usuwa efekt, który osoba próbowała wywołać, neutralizując w ten sposób zachowanie pasywno-agresywne, mówi Nydeggger.

ZWIĄZANE Z:Tak, dorośli też mogą być prześladowani — oto jak radzić sobie z nękaniem w świecie dorosłych

Jeśli uważasz, że możesz być pasywno-agresywny, prawdziwym sposobem, aby się o tym przekonać, jest bycie całkowicie szczerym wobec siebie. Kiedy czujesz złość lub wrogość, reaguj na te uczucia uczciwie i odpowiednio, mówi Nydegger. Na przykład, jeśli ludzie często oskarżają cię o bierność i agresję, przyjrzyj się uważnie sobie i swoim intencjom. „Jeśli odkryjesz, że ludzie cię unikają, nie będą z tobą rozmawiać o niczym kontrowersyjnym i wydają się być wrogo nastawieni do ty bez wyraźnego powodu, mogą to być wskaźniki [wykazujesz zachowanie pasywno-agresywne]”, Nydegger dodaje.

Jeśli to, co robisz, konsekwentnie wywołuje reakcje, które Ci się nie podobają, lub jeśli Twoje zachowanie skutkuje wyniki, które wpływają na ciebie społecznie, interpersonalnie, zawodowo lub edukacyjnie, może nadszedł czas, aby szukać pomocy, mówi Nydeggera. Nawet jeśli okaże się, że zachowanie pasywno-agresywne nie jest przyczyną i nie masz klinicznie stan możliwy do zdiagnozowania (taki jak narcystyczne zaburzenie osobowości), rozmowa z profesjonalistą może ci pomóc zaadresuj to.

Należy jednak pamiętać, że psychoterapia jest przydatna tylko wtedy, gdy ludzie rozpoznają, że mają problem i są gotowi i chętni do pracy nad nim. Niestety, wiele osób z bierną agresją nie przyznaje, że jest to problem i/lub nie ma motywacji, aby się nim zająć, mówi Wetzler. Jeśli i kiedy osoba pasywno-agresywna zdaje sobie sprawę z kosztów własnego zachowania i bierze odpowiedzialność za siebie, psychoterapia może być bardzo skuteczna. Ważną wskazówką, dodaje Nydegger, jest unikanie przeskakiwania od jednego terapeuty do drugiego w nadziei znalezienia kogoś, kto się z tobą zgodzi. „Kiedy ludzie zdają sobie sprawę, że są wspólnym mianownikiem we wszystkich sytuacjach, w których mają trudności”, mówi, „jest to duży krok w kierunku samodoskonalenia”.

ZWIĄZANE Z:11 czerwonych flag oznak toksycznego związku