Oto różnica między Asiago, Romano i Parmezanem

Jeśli jest jedna rzecz, z którą prawdopodobnie wszyscy możemy się zgodzić, jest to: Ser ma moc ulepszenia dowolnego dania. Ale to nie znaczy, że nie gramy w ulubione.

Niektórzy z nas wolą ostrzejsze, bardziej solone sery, które dają cios, podczas gdy inni skłaniają się ku bardziej łagodnym, miękkim serom, które mają jakość rozpuszczaną w ustach. I chociaż łatwo jest szybko dostrzec różnicę między powiedzmy, cheddarem lub Szwajcarem, inni mogą pójść nieco incognito.

Weźmy na przykład Asiago, Romano i Parmezan - podczas gdy wszystkie trzy sery pochodzą z Włoch, każdy z nich jest zrobiony inaczej i ma bardzo wyraźny smak. A jednak niektórzy z nas mieszają je.

Oto jak rozpoznać różnice, gdy następnym razem znajdziesz się przy desce serów.

Ser Asiago

Według szefa kuchni Marca Bauera, Master Chef w International Culinary Center®, Asiago pochodzi z regionów Vicenza i Trento we Włoszech. Jest wytwarzany z mleka krowiego - niepasteryzowanego lub komercyjnie pasteryzowanego, w zależności od marki - co nadaje mu ten łagodny smak.

Ale jeśli próbujesz sobie wyobrazić, co Asiago wygląda może to być spowodowane tym, że często pojawia się w różnych formach, od twardych do półmiękkich, w zależności od tego, jak jest zrobiony i jak długo się starzeje. W porównaniu z Parmezanem lub Pecorino Romano, które są znacznie bardziej suche, Asiago jest dość wilgotny. Rozpuść go na chrupiącym chlebie lub użyj do dokarmiania niektórych warzyw - w każdym razie stworzy to idealną warstwę tandetnej dobroci.

Ser Pecorino Romano

Według Bauera Pecorino Romano pochodzi z włoskich regionów Lacjum, Sardynii i Toskanii (pecorino Toscano). Ale oprócz samej lokalizacji, Romano wyróżnia się spośród innych serów z jeszcze jednego głównego powodu: jest wytwarzany z niepasteryzowanego mleka owczego (owce są Pecora po włosku), co nadaje mu ostrzejszy smak niż w przypadku mleka krowiego.

Pecorino Romano jest twarde, wytrawne i słone, często tarte na makaronie lub mieszane w klopsiki, a nie zjadane samo przez się. Aby złagodzić słony kęs, pecorino Romano często łączy się z łagodniejszym serem, takim jak parmezan.

„Pecorino Romano gotuje się w prasie”, wyjaśnia Bauer, „co oznacza, że ​​jest podgrzewany po zaszczepieniu bakteriami i dlatego ma tendencję do wytrącania skrzepu ”. Ten proces tworzy również inne twarde sery, takie jak Parmezan, Szwajcar, Comte i Manchego.

Ale jego mocniejszy, bardziej słony smak ma również wiele wspólnego z okresem starzenia. Według Bauera sery Pecorino Romano dojrzewają zwykle przez 8-12 miesięcy, a im dłużej dojrzewa, tym silniejszy jest jego smak.

Parmigiano Reggiano (alias Parmesan)

Podróżuj trochę dalej na północ we Włoszech, a znajdziesz regiony Emilia-Romagna i Lombardia, w których po raz pierwszy powstał popularny Parmigiano Reggiano. Podobnie jak Pecorino Romano, Parmezan jest również gotowany w formie tłoczonej, co powoduje powstanie twardego sera i jeszcze twardszej skórki.

I chociaż może wyglądać podobnie do Romano, gdy jest tarty na makaronie, Parmezan ma łagodniejszy smak. Wynika to głównie z faktu, że jest ono wytwarzane z niepasteryzowanego mleka krowiego, a nie z bardziej asertywnego mleka owczego.

Ma również nieco wyższą zawartość tłuszczu - 32 procent, w porównaniu z 29 procentami Pecorino Romano - dodaje Bauer i zwykle starzeje się przez dłuższy czas, od 12 do 24 miesięcy. W rzeczywistości można nawet znaleźć Pecorino Romano w wieku do 4 lat (poszukaj „Stravecchione” na etykiecie). „Ogólnie rzecz biorąc, smak jest łagodny, ale ma wykwintne odcienie, które poprawiają lub poprawiają potrawy, z którymi są podawane”, mówi Bauer.