Syn poszedł do college'u, zostawiając swoją adorującą matkę za... Poczekaj, czy ja mam troje dzieci

W marcu tego roku musiałem dostać kanał korzeniowy. Nigdy wcześniej nie miałem kanału korzeniowego i przygotowując się, przeprowadziłem wywiad z każdym znajomym, którego mogłem zdobyć, aby dowiedzieć się, jak okropnie będzie. Doszedłem do następującego wniosku, wyrażonego przez wielu: „Nie jest tak źle”.
Dobrze. Nie było że źle - było znacznie, znacznie gorzej. Powinienem wyjaśnić, że miałem tygodnie narastającego bólu zęba prowadzącego do kanału korzeniowego (udowadniając raz na zawsze, że „po prostu zignoruj ​​to” i odejdzie ”podejście do zdrowia nie zawsze działa) i, śmiesznie, pomyślał, że skończy się, gdy tylko znieczulenie się skończy poza. Cała historia jest zbyt nudna, aby ją opowiedzieć, ale nauczyłem się, że jeśli naprawdę chcesz zwrócić na siebie uwagę endodonta, po prostu powiedz: „Wziąłem oksykodon, który znalazłem w mojej apteczce”.
Tak też było z moim pierwszym dzieckiem zmierzającym na studia. Płakałem z przerwami podczas jego liceum, cały czas przesłuchując każdego rodzica, którego mogłem dowiedzieć się, jak to będzie, kiedy zniknie.

Trzy tygodnie temu podrzuciliśmy go do szkołyi czułem się… dobrze. Raczej całkowicie w porządku. Karygodnie w porządku. Naprawdę, przeciwieństwo kanału korzeniowego. (Czy fakt, że życie toczy się dalej, oznacza, że ​​jestem złą matką ???) Jak się okazuje, są naprawdę przyjemne rzeczy, gdy jedno z twoich dzieci opuszcza gniazdo. Próbka:
„Obudziłem cię, kiedy wszedłem. Po prostu nie pamiętasz ”.
„Mamo, wariuję. Potrzebuję kombinezonu na coś i jest w pralni. Rzecz? Och, jest dziś wieczorem. ”
„Mamo, potrzebuję 37 $ i nie ma pieniędzy w domu”.
„Nie zdawałem sobie sprawy, że doszło do wgniecenia. Cofałem się i pomyślałem, że może coś uderzyłem, ale kiedy wyszedłem, nic nie zobaczyłem ”.
„Nie, nie wrócę do domu na obiad”.
„Myślałem, że wezmę samochód. Potrzebujesz tego?"
"Nie jestem głodny; Obiecuję, że zjem coś później ”.
„Nie budź mnie przed 11”
„Och, tylko z kilkoma dziećmi, które spotkałem w badaniach naukowych. Nie, nie znasz ich. ”
„Zapach w samochodzie? Myślę, że to z moich butów. Nie miałem na sobie skarpet ”.
Nagle, cudem, nie słyszę już ani nie myślę o szczegółach takich jak powyższe, jeśli chodzi o niego. I to jest najmłodsza część wyzwalająca. Co nie znaczy, że mój syn nie jest już ciągle w moich myślach; piszemy kilka razy dziennie i rozmawiamy przez telefon zeszłej nocy (Mój mąż: „Czy rozmawiałeś z nim dwa dni temu?”) Kocham go z nieco większej odległości. Zawsze będzie moim pierworodnym i dlatego moja matka mówi, że zawsze będzie tym, o który najbardziej się martwię. Ale zapach jego śmierdzących nastoletnich stóp zaczyna znikać z samochodu. I nie mam nic przeciwko temu.
- Jeśli chcesz (w przeciwieństwie do moich dzieci) usłyszeć ode mnie więcej, możesz śledzić mnie na Twitterze @kvanogtrop.