Jak radzić sobie z żałobą: 5 zdrowych strategii radzenia sobie z żałobą

Strata — zwłaszcza śmierć ukochanej osoby — może sprawić, że poczujesz się zaślepiony. Jednego dnia osoba, praca, zwierzę domowe lub związek jest istotną częścią twojego życia, a następnego dnia musisz odbudować swoje życie, mimo braku kluczowego elementu. To może wywoływać różne uczucia, w tym gniew, smutek, szok lub odrętwienie: wszystkie z nich są powszechnymi (i całkowicie normalnymi) aspektami żalu.

Ale istnieje wiele sposobów radzenia sobie ze smutkiem, a niektóre są zdrowsze niż inne. Rozmawialiśmy z wieloma ekspertami, aby dowiedzieć się więcej o procesie żałoby oraz o najlepszych i najzdrowszych strategiach radzenia sobie z żałobą.

ZWIĄZANE Z:9 rzeczy, których nigdy nie powinieneś mówić komuś w żałobie — i co powiedzieć zamiast tego

„Żal” to jedno z tych słów, które wszyscy znamy, ale może być trudno je opisać, ponieważ jako społeczeństwo mamy zostali uwarunkowani, aby nie mówić o śmierci i innych stratach poza pogrzebem lub pomnikiem; serwis. Aby jednak wiedzieć, jak zdrowo opłakiwać żałobę, ważne jest, aby zrozumieć samą koncepcję.

„Żal jest ciężkim i trudnym tematem do rozwiązania”, mówi dr Caroline Leaf, neurolog kognitywny i autor Sprzątanie swojego psychicznego bałaganu: 5 prostych, naukowo udowodnionych kroków, aby zmniejszyć niepokój, stres i toksyczne myślenie. „Odnosi się do głębokiego smutku spowodowanego utratą czegoś niezmiernie ważnego dla ciebie, co może powodować wiele emocjonalnego bólu”.

A ta strata nie ogranicza się do śmierci bliskiej Ci osoby; ludzie również smucą utrata pracy, ciąża, okres w ich życiu, wolności, marzenia i cele, lub zakończenie małżeństwa lub innego ważnego związku. „Tak wielu ludzi zapomina, że ​​to coś więcej niż utrata istot fizycznych powoduje głęboki smutek” – mówi Melissa Flint, PsyD, certyfikowany dostawca urazów klinicznych i profesor nadzwyczajny psychologii klinicznej na Uniwersytecie Midwestern w Arizonie. „Kluczem jest to, że osoba odczuwa głęboką osobistą stratę, a każdy smutek zasługuje na honor, szacunek i wsparcie”.

ZWIĄZANE Z:Możesz poczuć smutek przed stratą — oto jak sobie z tym poradzić

Jeśli chodzi o radzenie sobie ze smutkiem, Model Küblera-Rossa— bardziej znany jako pięć etapów żałoby — jest często jedynym źródłem informacji lub wskazówkami, o których ludzie słyszeli (prawdopodobnie dlatego, że są regularnie wymieniane w filmy, programy telewizyjne i inne formy popkultury). Wprowadzone w 1969 roku przez psychiatrę Elisabeth Kübler-Ross pięć etapów żałoby przedstawia się jako: zaprzeczenie, złość, negocjacje, depresja i akceptacja.

I chociaż ten model i wgląd był niezwykle pomocny dla niezliczonych ludzi, jest również szeroko błędnie rozumiany. Jak wyjaśnia Flint, nigdy nie miały to być dosłowne „etapy”. Innymi słowy, ludzie mają tendencję do myślenia o pięciu etapach żalu jako zdefiniowanych kroków lub elementów na liście kontrolnej, które po zakończeniu zostały w pełni rozwiązane i umożliwiają poruszanie się na. Ale tak nie jest. Według Leaf, smutek niekoniecznie musi przebiegać według odrębnego, sekwencyjnego lub liniowego pięciostopniowego wzoru, jak często się nam powtarza i jak wielu ludzi sądziło.

„Może być nieprzewidywalne i trudne do pokonania, rzutujące na naszą zdolność do wykonywania nawet najbardziej podstawowych zadań”- zauważa. W rzeczywistości, opierając się na swoich badaniach i czasie spędzonym w prywatnej praktyce, Leaf zauważyła, że ​​żal ma tendencję do krążenia między zaprzeczeniem, gniewem, poczuciem winy, targowaniem się, smutkiem i akceptacją (między innymi emocjami). „Możemy doświadczyć jednego lub więcej niż jednego z tych uczuć na raz, co może utrudniać zrównoważenie naszego życia osobistego i zawodowego” – mówi.

ZWIĄZANE Z:5 znaków ostrzegawczych, które mogą Cię przygnębić (i to nie tylko w złym nastroju)

Możliwe, że jeśli doświadczyłeś straty, ludzie o dobrych intencjach zaoferowali ci coś, co wydaje się być radą, jak się opłakiwać. Ale w rzeczywistości ich wskazówki to tylko zwykłe frazesy, które ludzie papugują, gdy nie wiedzą, co jeszcze powiedzieć. Niektóre klasyki to: „Każdy rozpacza na swój sposób”, „Nie ma jednego sposobu na rozpacz” i „Nie ma złego sposobu na rozpacz”.

Sentyment ma dobre intencje, ale najczęściej te puste frazy są wypowiadane z oczekiwaniem, że osoba zakończy proces żałoby w społecznym dopuszczalne ramy czasowe około tygodnia – w tym planowanie i przechowywanie jakiegoś rodzaju pamięci lub zgromadzenia, a także szybki powrót do pracy i życia jako „normalny” przed przegraną samego siebie.

Chociaż Flint mówi, że temat tych frazesów jest prawdziwy (z pewnością istnieją różne sposoby żałoby, z których niektóre są uważane za zdrowe i niezdrowe), bardziej chodzi o osobę, która je mówi, niż o osobę, z którą ma do czynienia żałość.

„Stwierdzenia takie jak te często mają na celu poprawę samopoczucia mówcy, a tym samym uwolnienie go od pomocniczej roli” – wyjaśnia Flint. „Drugą stroną tego jest to, że służą do uciszenia żałobników. Chociaż prawdą jest, że istnieją różne sposoby na żałobę, musimy stać się pomocnikami w smutku. Musimy wymyślić sposób na odejście od naszego społeczeństwa „z kondolencjami za jednym kliknięciem” (powiedziałem, że „zależy mi” na Platformie X, dlatego mój obowiązek wobec tej osoby dobiegł końca) dla społeczeństwa odważnej opieki nad tymi, którzy są tak zranieni głęboko." 

Ostatecznie Flint mówi, że te stwierdzenia zawodzą, ponieważ bierzemy tylko połowę prawdy, którą reprezentują. „Tak, każda osoba będzie żałować inaczej i to jest w porządku” – wyjaśnia. „A druga połowa jest taka, że ​​w smutku każda osoba potrzebuje miłości i wsparcia, aby przejść tę podróż”.

Oto kolejna rzecz dotycząca tych frazesów: Ci sami ludzie, którzy powiedzieli ci, że „nie ma dobrego ani złego sposobu na żałobę” podczas nabożeństwa żałobnego, mogą kończą się dodatkowym komentarzem lub „radą” na temat procesu żałoby w dalszej kolejności, jeśli uważają, że nie robisz tego w „zdrowym” sposób. Ale jak to działa, jeśli nie ma dobrego lub złego sposobu na żałobę?

Po pierwsze, zacznijmy od stwierdzenia, że ​​istnieją pewne mechanizmy radzenia sobie z żalem, które są wyraźnie niezdrowe, takie jak nadużywanie substancji. Według Flinta i Leafa inne przykłady niezdrowych strategii radzenia sobie obejmują próby „życia na krawędzi” i angażowanie się w ryzykowne i/lub impulsywne zachowania, które nie pasują do ich charakteru, przejadanie się lub niedojadanie lub doświadczanie długotrwałego zaprzeczenia.

Mówiąc ogólniej, niezdrowe sposoby radzenia sobie ze smutkiem często wiążą się z szukaniem szybkiego rozwiązania, aby natychmiast uśmierzyć ból. „Zazwyczaj, gdy ktoś używa niezdrowego mechanizmu radzenia sobie, próbuje uniknąć cykli i bólu emocjonalnego, który towarzyszy żałobie”, wyjaśnia Leaf. „W tej chwili unikanie często wydaje się o wiele łatwiejsze niż rzeczywiste odczuwanie ciężaru żalu. Jednak, jeśli nie zostanie opanowany, ten ból będzie powracał. Im głębiej czujemy i uznajemy nasz ból, gdy przechodzimy przez różne cykle żalu, tym bardziej zbliżamy się do stworzenia przestrzeni, której potrzebujemy do leczenia”.

Liść mówi, że kluczem do rozpoczęcia procesu uzdrawiania jest uznanie. „Zdrowe mechanizmy radzenia sobie obejmują rozpoznawanie bólu i znajdowanie sposobów, aby iść naprzód” – zauważa. „To nie oznacza próby stłumienia bólu”.

Idąc tym samym tropem, podczas gdy cały urok niezdrowych strategii radzenia sobie jest mitem „szybkiej naprawy”, Julian Lagoy, MD, psychiatra z Zdrowie Mindpath, mówi, że w rzeczywistości jest odwrotnie. „Zdrowe sposoby na żałobę pomogą szybciej przezwyciężyć żal, podczas gdy niezdrowe sposoby na żałobę sprawią, że żałoba będzie trudniejsza i trwalsza” – wyjaśnia.

Ale co, jeśli nie masz pewności, czy strategia radzenia sobie jest zdrowa, czy potencjalnie szkodliwa?

„Moja praktyczna zasada jest taka” – mówi Flint. „Czy to, co robię, pomaga mi? oraz nie krzywdzi mnie ani nikogo wokół mnie? Więc zrób to."

Oto pięć zdrowych sposobów radzenia sobie z żałobą, zalecanych przez ekspertów w dziedzinie zdrowia psychicznego i żałoby.