Awans na wyższy poziom: kontrola rodziców dostosowana do rozwoju Twojego dziecka

Czy zastanawiałeś się nad ustawieniem kontroli rodzicielskiej dla gier wideo i systemów gier swoich dzieci? Brak czasu i oszałamiająca złożoność dzisiejszych platform do gier może być przytłaczająca i sprawiać, że wahasz się, czy pozwolić na dużą ilość rozgrywki wideo. Jednak tak jak ja napisał wcześniej w artykule „Jak i dlaczego korzystać z kontroli rodzicielskiej w grach wideo” gry mogą odgrywać ważną rolę, przynosząc korzyści poznawcze, emocjonalne i społeczne, jeśli gra się w nie w sposób odpowiedzialny (Johannes i in., 2021; Orben i Przybylski, 2019). Zrozumienie etapów rozwoju, przez które przechodzą dzieci, może pomóc w skutecznym ustaleniu kontroli. Nie ma magicznych wieków, w których coś się dzieje; każde dziecko dojrzewa inaczej. Jednak znajomość ogólnego planu lotu może pomóc w podejmowaniu lepszych decyzji dotyczących korzystania z kontroli rodzicielskiej w grach.

Ten post zawiera:

• Gracze podzieleni na trzy grupy wiekowe: nastolatki (10–13 lat), młode nastolatki (14–15) i starsze nastolatki/młodzi dorośli (16+).
instagram viewer
• Opisy istotnych markerów poznawczych i społeczno-emocjonalnych każdej grupy.
• Sugestie dotyczące dostosowywania kontroli rodzicielskiej w grach wideo w miarę dojrzewania dzieci.

Psychologia rozwojowa zapewnia ramy do zrozumienia zmieniających się potrzeb poznawczych, emocjonalnych i społecznych w miarę dorastania dzieci. Ta wiedza jest kluczowa, ponieważ interakcje dzieci z grami wideo – lub innymi mediami – nie są statyczne; ewoluują, gdy dzieci przechodzą przez różne etapy wzrostu. Bez uwzględnienia tych kamieni milowych w rozwoju możesz nie uwzględnić rosnących możliwości i potrzeb Twojego dziecka.

Etapy rozwoju poznawczego i psychospołecznego

Dzieci przechodzą przez powiązane ze sobą etapy rozwoju poznawczego i psychospołecznego. Etapy poznawcze odnoszą się do powstawania „funkcji intelektualnych”. To wszystkie sposoby, w jakie myślimy, uczymy się i rozumiemy. Obejmuje to, co zauważamy (uwaga), jak łączymy rzeczy w całość (logika i planowanie) i co wymyślamy (wyobraźnia).

Nasze zdolności poznawcze zmieniają się skokowo w miarę dorastania. Etapy rozwoju poznawczego pozwalają na konceptualizację wpływu tych różnic na sposób, w jaki dzieci uczą się od świata i siebie nawzajem oraz nawiązują z nimi kontakt.

Etapy psychospołeczne zapewniają ramy dla zrozumienia bardziej subiektywnej i emocjonalnej strony rozwoju człowieka. Obejmuje to sposób, w jaki ludzie tworzą poczucie siebie, rozwijają się tożsamość I osobowośćoraz rozpoznawać i uczyć się radzić sobie ze zmieniającymi się potrzebami emocjonalnymi i społecznymi.

Młodzież (10-13)

Do około 12 roku życia dzieci myślą w bardzo konkretny sposób. W tym wieku dzieci rozwijają bardziej złożone zdolności poznawcze, takie jak logiczne myślenie i rozumienie złożonych zadań i emocji. W tym okresie dzieci uczą się nowych umiejętności psychospołecznych, takich jak przejmowanie inicjatywy, bycie produktywnym i poczucie dumy ze swoich osiągnięć. Ten okres rozpoznawania umiejętności i rozwijania kompetencji staje się niezbędnym fundamentem poczucia własnej wartości. Wierzcie lub nie, ale stawianie czoła porażkom i pokonywanie wyzwań przyczynia się do budowania poczucie własnej skuteczności I odporność.

Wczesna nastolatka (14-15)

Gdy dzieci wkraczają w wiek nastolatka (14–15 lat), poszukują większej niezależności, a ich kręgi społeczne poszerzają się. Nadal doskonalą swoją zdolność do systematycznego myślenia o logicznych relacjach w ramach problemu. Rozwój poznawczy trwa adolescencja w młodą dorosłość. Obszary takie jak kora przedczołowa, która wpływa na rozumowanie, samoregulacja, I podejmowanie decyzji, osiągają dojrzałość dopiero w połowie lat 20. Dlatego nastolatki mogą być impulsywne, kapryśne i niezbyt dobre w planowaniu i podejmowaniu ostrożnych decyzji.

Rozwój tożsamości jest głównym zadaniem psychospołecznym okresu dojrzewania. Relacje społeczne stają się coraz ważniejsze dla nastolatków, ponieważ zapewniają kontekst do eksploracji tożsamości. Nastolatki mają większe szanse na rozwinięcie silnej pozytywnej tożsamości, jeśli czują się doceniane i kompetentne. Dlatego zużywają dużo energii, aby czuć się akceptowani i pasować.

Późna nastolatka/młody dorosły (16+)

W późnym wieku nastoletnim (16+) młodzież doskonali swoje abstrakcyjne myślenie i doskonali się w planowaniu przyszłości. Gdy dzieci przemieszczają się pomiędzy dzieciństwo i dorosłości, rozwijają także ramy moralne. Zaczynają myśleć o koncepcjach globalnych, takich jak sprawiedliwość, kwestie społeczne i Polityka i rozwijać idealistyczne poglądy na określone tematy lub problemy. Są bardziej podatni na pomysły Influencerów, z którymi się identyfikują lub podziwiają, niezależnie od tego, czy są aktywni TIK Tok lub Twitcha.

Ustawianie kontroli odpowiednich do rozwoju

Konfigurowanie kontroli rodzicielskiej nie musi być trudnym zadaniem. Poznanie dziecka poprzez ciągły dialog to pierwszy krok do korzystania z kontroli rodzicielskiej, która zapewnia odpowiednie wsparcie bez konieczności organizowania hackathonu lub obejścia tego problemu.

Dzieci w wieku 10–13 lat: tworzenie podstaw

Rozwój: W tym wieku dzieci nadal rozwijają umiejętności rozwiązywania problemów i krytycznego myślenia, podejmowania inicjatywy i rozwoju zaufanie.

Zalecane sterowanie:

• Ograniczanie czasu zabawy, aby zachęcić do zrównoważonego zakresu zajęć.
• Używanie kont kabinowych w celu ograniczenia dostępu do niektórych gier lub funkcji, które mogą być zbyt skomplikowane lub nieodpowiednie.
• Być Świadomy rosnącej potrzeby inicjatywy w miarę dojrzewania dziecka. Nadmierne restrykcje ograniczają możliwości popełniania błędów i zakłócają budowanie pewności siebie.

Przykłady:

• Tryby przygodowe lub kreatywne w grze Minecraft mogą korzystnie wpłynąć na rozwój poznawczy. Rozważ jednak ograniczenie czasu spędzanego w trybie „Przetrwania”, który może zawierać bardziej agresywne elementy.
• Gry zapewniają ciągłą pętlę informacji zwrotnej. Dzieci uczą się na błędach w grze (takich jak brak życia) i kontynuują pracę oraz rozwijają umiejętności potrzebne do osiągnięcia następnego poziomu. Udane gry odzwierciedlają model Csikszentmihalyi (1991) dotyczący optymalnego zaangażowania, zwanego przepływem, czyli równowagą umiejętności i wyzwań, która sprawia, że ​​gra jest sama w sobie satysfakcjonująca.

Młode nastolatki w wieku 14–15 lat: poszukiwanie niezależności

Rozwój: Nastolatki stają się bardziej niezależne i społeczne, ale lepiej rozumieją konsekwencje swoich działań.

Zalecane sterowanie:

• Poluzowanie niektórych ograniczeń, takich jak funkcje czatu, ale utrzymanie okresowych meldowań.
• Omówienie zasad zakupów w aplikacji i zaszczepienie poczucia odpowiedzialności finansowej.

Przykłady:

• Gry takie jak Fortnite mogą stanowić okazję do dyskusji Praca w zespole i strategia. Dzieci korzystają otwartość dotyczące wydatków w grach i jasne zasady określające, kiedy zakupy są OK i kto płaci.

Starsze nastolatki i młodzi dorośli w wieku 16 lat i więcej: przygotowanie do dorosłości

Rozwój: Starsze nastolatki mają dobrze rozwinięte funkcje poznawcze, ale wciąż budują samoregulację i emocje kierownictwo umiejętności.

Zalecane sterowanie:

• Jeśli to możliwe, dyskutuj granice zamiast ustawiać elementy sterujące.
• Rozmawiaj o zawartości gier, aby pomóc nastolatkom rozwijać świadomość stereotypów społecznych i zarządzać nimi reakcje emocjonalne na nieodpowiednie treści i radzenie sobie z wrogimi lub agresywnymi zachowaniami, np śmieciowe gadanie.

Przykłady:

• W tym wieku gry takie jak Call of Duty mogą być odpowiednie, ale powinny towarzyszyć im rozmowy na temat przemocy i jej konsekwencji w świecie rzeczywistym.
• Gry RPG mogą również zapewniać możliwość eksperymentowania z tożsamością w środowisku niskiego ryzyka.

Nie ma idealnego rodzicielstwa

Wybór odpowiednich elementów sterujących w dużej mierze zależy od dojrzałości poznawczej i społeczno-emocjonalnej dzieci. Wykorzystując ramy psychologii rozwojowej jako wskazówki, możesz dostosować kontrolę rodzicielską tak, aby wspierać ich rozwój, a nie go hamować. Bardziej restrykcyjne warunki i uważne monitorowanie mogą być korzystne dla młodszych dzieci, ponieważ granice i zasady często sprawiają, że dzieci czują się bezpieczniej. W miarę dojrzewania rozluźnienie kontroli, któremu towarzyszy otwarty dialog, może wzbudzić poczucie odpowiedzialności i zrozumienia. Znając potrzeby rozwojowe swojego dziecka oraz funkcje oferowane przez platformy i systemy gier, możesz stworzyć środowisko gry, które będzie nie tylko bezpieczne, ale także wzbogacające.