Narkotyki, dopamina i wolna wola

Według Janice Joplin: wolna wola, podobnie jak wolność, „to tylko inne określenie określające, że nie ma nic do stracenia”.

Według Zygmunta Freudawolna wola ma miejsce wtedy, gdy „demoniczne siły przymusu powtarzania” rozluźniają swą kontrolę nad zasadą przyjemności (Poza zasadą przyjemności).

Według Google wolna wola to zdolność „dokonywania wyborów, które nie są zdeterminowane wcześniejszymi wyborami lub boską interwencją”.

Istnieje zatem wiele definicji tego terminu. Myśląc o tym, zdałem sobie sprawę, że nie mam pojęcia o wolnej woli. Byłem zmieszany. Gdy jestem zdezorientowany, kiedy tylko mogę, zwracam się ku biologii.

Wolna wola i mózg

Jeśli istnieje coś takiego jak biologia wolnej woli, jej istota leży w neuroprzekaźniku dopamina. Z pierwotnego miejsca w śródmózgowiu neurony dopaminergiczne wysyłają aksony do praktycznie każdej części mózgu.

Uważano, że to uwolnienie dopaminy jest odpowiedzią na doświadczenie przyjemności. Jednak udowodniono, że jest to błędne. Uwalnianie dopaminy nie jest reakcją na doświadczenie przyjemności. Uwalnianie dopaminy jest odpowiedzią na

oczekiwanie przyjemności. Zatem uwalnianie dopaminy działa jak: prognoza-przewidywanie, że prawdopodobnie wydarzy się coś dobrego – a więc wszystkie powiązane zachowania, działania i wspomnienia należy odnotowywać i wzmacniać, aby ścieżki te mogły zostać zapamiętane i potencjalnie powtarzający się.

Wahania poziomu dopaminy działają zatem jako wskazówka dotycząca przyszłego zachowania.

Jeśli nieoczekiwanie wydarzy się coś dobrego, poziom uwalniania dopaminy wzrasta, co wskazuje, że należy to wziąć pod uwagę. Jeśli spodziewana jest dostawa czegoś dobrego, ale ona nie nadchodzi, wówczas uwalnianie dopaminy spada, co wskazuje, że należy zwrócić się ku sobie. uwaga gdzie indziej. Jeśli oczekuje się czegoś dobrego i rzeczywiście coś dobrego się materializuje, wówczas uwalnianie dopaminy pozostaje stałe, co wskazuje na to nowe uczenie się nie jest aż tak konieczne — zarówno ścieżka, którą podążano, jak i przewidywania, dokąd ona doprowadzi, były trafne.

Zatem poziom dopaminy – gdy rośnie, spada i pozostaje taki sam – stanowi biologiczne oświadczenie na temat wartości przewidywanego zdarzenia.

Te przewidywania są fizjologiczny, to znaczy odzwierciedlają oczekiwania organizmu dotyczące nadchodzącego wydarzenia. Wyniki, które okażą się konstruktywne, są cenione i wzmacniane. Wyniki, które okazują się nieproduktywne, są dewaluowane i odrzucane. Wahania w transmisji dopaminy zachęcałyby lub zniechęcały do ​​późniejszego skupienia się i dokonywania wyborów w oparciu o taką naukę. Ta reakcja fizjologiczna jest częścią równania biologicznego.

Uzależnienie

Uzależnienie zmienia równanie.

Nadużywanie substancji, najpotężniejsze uzależnienie, pojawia się jako ostatnia wspólna ścieżka farmakologiczny manipulacja niektórymi kluczowymi neuroprzekaźnikami, przy czym dopamina ma kluczowe znaczenie. Dawka farmakologiczna w porównaniu z fizjologiczną jest przytłaczająca.

Na przykład kokaina powoduje masowy, farmakologiczny wzrost poziomu dopaminy. Po zażyciu kokainy poziom dopaminy wzrasta bez względu na konsekwencje zachowania – dobre, złe lub obojętne.

Jeśli w wyniku nadużywania kokainy straci się pracę, przyjaciół, życie małżeństwo, jeśli straci się wszelką nadzieję – można wciągnąć kolejną kreskę i poziom transmisji dopaminy wzrośnie. W ten sposób można wymusić pozytywną prognozę, która nie ma nic wspólnego z wynikami z przeszłości. Można wymusić pozytywny stan umysłu. Dawka farmakologiczna może wymusić przewidywanie, że „doprowadzi to do czegoś dobrego”, niezależnie od tego, dokąd to doprowadzi.

Nadużywanie substancji przejmuje kontrolę nad dopaminą, przesuwając jej kontrolę z fizjologicznej na farmakologiczną. Poziom dopaminy nie pełni już roli predyktora opartego na doświadczeniu uczenia się, pamięćlub wynik. Zamiast tego polega na tworzeniu prognoz w oparciu o manipulację farmakologiczną.

Zdolność dopaminy do przewidywania i kierowania może być utrzymywana fizjologicznie lub farmakologicznie. Wraz ze wzrostem poziomu transmisji dopaminy można odnieść wrażenie, że dokonuje się wyboru na lepsze, bez względu na to, czy wzrost poziomu dopaminy został przyspieszony dzięki wcześniejszym doświadczeniom i pozytywnemu wynikowi lub chrapaniu większej ilości kokainy. Obydwa podnoszą poziom dopaminy. Obydwa sprawiają, że czujesz się silny i pewny siebie. Oboje pozostawiają po sobie poczucie, że dokonano dobrego wyboru.

Obydwa pozostawiają uczucie życia, choć w rzeczywistości różnice w stanie zdrowia są ogromne.