Wykorzystanie ukrytego potencjału w OCD

Co jeśli obsesyjno-kompulsyjne zaburzenie (OCD) to nie tylko nieprawidłowe działanie mózgu i jego nadmiar Lęk? A co jeśli w tej historii jest coś więcej?

Moje badania i praca kliniczna przekonały mnie, że nie rozumiem, co powoduje OCD na lewą stronę i niestety szkodzi to właśnie tym osobom, które szukają odpowiedzi na to, by odkryć swoje ukryte potencjał.

Gdzie Adam Grant pasuje do osób z OCD?

Zwykle nie szukam inspiracji w pracach psychologa organizacji Adama Granta w leczeniu OCD. Jego błyskotliwe spostrzeżenia mają zastosowanie w biznesie i innowacja, ale mniej typowe jest to, że rzucają światło na zaburzenia lękowe.

Przynajmniej nie bezpośrednio. Najnowsza książka Granta (Ukryty potencjał) ma zbyt wiele pouczających podobieństw, abym mógł odwrócić wzrok.

Przyjmując dominujący pogląd, tracimy z oczu ukryty potencjał

Grant pokazuje, że zbyt powszechne jest założenie, że potencjał opiera się bezpośrednio na Twojej naturze, na tym, od czego zaczynasz, a nie na tym, dokąd zmierzasz. Mały nacisk i

uwaga skupiają się na rozwijaniu talentów, umiejętności i możliwości. Albo to masz, albo nie.

Przegląd badań dokonany przez Granta pokazuje, że rozwijanie kluczowych cech, takich jak proaktywność, wytrwałość i zachowania prospołeczne, przynosi więcej do rozwiązania, niż wcześniej sądzono. Jest o wiele więcej rzeczy elastycznych i czekających na aktualizację, jeśli spojrzymy na to z alternatywnej perspektywy.

Podobny trend można zaobserwować w świecie OCD. Dominuje pogląd, że a poznawczo-behawioralne Perspektywa najbardziej pomaga w wykorzystaniu potencjału ukrytego w OCD. Nie jest to zaskakujące, biorąc pod uwagę wsparcie badawcze; jednak jest tu martwy punkt.

Pogląd ten nie stwarza nowych perspektyw, które mogłyby zapewnić opiekę potrzebną do wydobycia jeszcze większego potencjału u osób z OCD.

Moje alternatywne podejście jest takie, że OCD jest wynikiem nadmiernie rozwiniętego empatyczny i wrażliwość egzystencjalna, która, jeśli nie jest pielęgnowana i wspierana, przeradza się w koszmar niekończących się najgorszych scenariuszy. Tę zdolność i moc można okiełznać i wykorzystać, ale najpierw należy spojrzeć na nią z wartościowej i pozytywnej strony.

Ta wrażliwość może być prawdziwym atutem i siłą, jeśli zostanie wcześnie zidentyfikowana i twórczo wdrożona. Po pomocną inspirację zwróć się do innowatorów Charlesa Darwina i Nikoli Tesli z przeszłości oraz Grety Thundberg i Jacka Antonoffa z teraźniejszości.

Podejście oparte na charakterze i wartościach jest bardziej skuteczne

jako introwertyk sam nie jestem zaskoczony, że Grant skupia uwagę kultury z powrotem na postaciach, a nie osobowość. Podczas gdy osobowość to sposób, w jaki wykorzystujemy nasze unikalne umiejętności do „pracy” w sytuacjach społecznych, charakter to wewnętrzny zbiór wartości i zasad, które kierują nami do robienia tego, co ważne.

Grant pokazuje nam, że może to oznaczać dotrzymanie terminu dla kogoś, kto ma ogromne znaczenie, i znalezienie odwagi jako introwertyk, który wypowiada się przeciwko niesprawiedliwości lub reguluje swoją zaciekłość w służbie wysiłku zespołowego. Jego badania pokazują, że podejście oparte na charakterze jest bardziej skuteczne i produktywne, a na dłuższą metę może przynosić większą satysfakcję.

W świecie osób cierpiących na OCD istnieje powszechne powiedzenie. Jeśli zastosujesz konwencjonalne metody leczenia, możesz żyć zgodnie ze swoimi wartościami. Nie pozwolisz, aby Twoje OCD przeszkodziło Ci w robieniu tego, co cenisz i czego potrzebujesz w swoim życiu.

Chociaż całym sercem zgadzam się, że umiejętność życia według własnych wartości jest szczytem zdrowia psychicznego, mam jedną uwagę krytyczną. A co z wartościami, które istniały w Tobie, zanim Twoje zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne zostaną wyleczone?

Głęboka empatia, troskliwość i wyobraźnia istnieć, zanim OCD pojawi się na scenie. Zamiast żyć zgodnie ze swoimi wartościami po pracy nad zaburzeniem obsesyjno-kompulsyjnym, co by było, gdybyś pomógł ci zajrzeć w głąb swojego zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego, aby lepiej zrozumieć, moderować i stosować te konkretne wartości?

Podobnie jak Malcolm Gladwell Grant często znajduje sprzeczne z intuicją spostrzeżenia, które pokazują liderom biznesu, jak twórczo pokonać domyślne rozwiązania. Kiedy ludzie patrzą na OCD, co zrozumiałe, w pierwszej kolejności zwracają się do problem. Należy to naprawić, aby powrócić do domyślnego lub „normalnego” sposobu pracy.

Jak sugeruje Grant w swojej najnowszej pracy, co by było, gdybyśmy źle patrzyli na domyślne rozwiązania i mieli jeszcze więcej mocy, aby wszystko znów naprawić? Czy nie byłoby fajnie, gdybyśmy mogli zacząć stosować te innowacyjne spostrzeżenia i zapewnić większą ulgę, spokój i sukces wielu osobom cierpiącym na OCD?

Jestem pewien, że tak i mam nadzieję, że terapeuci i klienci będą w przyszłości bardziej ciekawi i nowatorscy w swoim podejściu do OCD. Przy całym talencie, sile i empatii populacji osób z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi, od Darwina po Antonoffa, te spostrzeżenia mogą zmienić świat.