Cechy, które Warren Buffett najbardziej ceni u menedżerów

Można rozsądnie zapytać: Dlaczego w ogóle ma znaczenie, jakie cechy ceni Warren Buffet u menedżerów? Kogo to obchodzi? Słusznie.

Cóż, odpowiedziałbym tylko, że Buffett jest powszechnie uważany za jednego z najlepszych inwestorów i liderów biznesu wszechczasów, wciąż prężnie się rozwijający (93 lata) i posiadający majątek netto przekraczający 100 miliardów dolarów.

Poza tym – co nie jest bez znaczenia, biorąc pod uwagę wszystkie szykany, które często uchodzą za normalne w świecie biznesu – jest osobą cieszącą się dużym szacunkiem i uczciwością.

Przyznaje fanboy: Nie jestem wielbicielem wielu znanych osobistości, ale (podobnie jak wielu ludzi w biznesie) uwielbiam listy z rocznych sprawozdań Warrena Buffeta. Są mieszanką mądrość, uczciwość, wnikliwość i ogólna zmysł biznesowy, okraszony przyjemnymi dodatkami, takimi jak to, gdzie można zjeść wspaniałe śniadanie w Omaha, gdzie odbywa się coroczne spotkanie jego firmy.

Misja krytyczna

czytałem Sposób Warrena Buffettaautorstwa Roberta Hagstroma i jako osoba od dawna zafascynowana tym, co wyróżnia dobrego menedżera, szczególnie koncentruje się na atrybutach, które według Buffetta mają kluczowe znaczenie dla osiągnięcia sukcesu menedżerskiego.

Autor omawia kilka z nich, ale dwie z nich wydały mi się najbardziej interesujące: szczerość i niezależne myślenie.

Na pierwszy rzut oka nacisk na te szczególne cechy może wydawać się nieco zdroworozsądkowy. Wierzę jednak, że te cechy mają szeroką wartość dla menedżerów – nie tylko na szczeblu kierowniczym wyższego szczebla, z którym współpracuje Buffett, ale na wszystkich poziomach organizacji.

Liczy się szczerość

Weźmy pod uwagę szczerość. Chociaż wydaje się, że szczera komunikacja powinna być podstawowym aspektem solidności kierownictwo, prosty fakt jest taki, że tak nie jest. W rzeczywistości wiele osób w biznesie, zwłaszcza na stanowiskach kierowniczych, nie chce przyznawać się do błędów.

Dlatego też, gdy Buffett stara się dokładnie ocenić firmę z perspektywy inwestycyjnej, niezbędna jest możliwość zaufania temu, co mówi menedżer.

„Buffett wysoko ceni menedżerów, którzy w sposób pełny i autentyczny raportują o wynikach finansowych swojej firmy” Hagstrom pisze: „którzy przyznają się do błędów, ale także dzielą się sukcesami i pod każdym względem są szczerzy wobec akcjonariuszy.”

Podobnie Buffett słynie z otwartej samokrytyki i bezpośredniego zajmowania się w swoich rocznych sprawozdaniach listami z własnymi niedociągnięciami, błędnymi obliczeniami i błędami w ocenie.

Jednak z mojej własnej obserwacji po dziesięcioleciach pracy w świecie biznesu wynika, że ​​poziom samokrytyki Buffetta jest rzadki. Tak wielu ludzi w biznesie, zwłaszcza na stanowiskach kierowniczych, nie chce przyznawać się do błędów. Mogą czuć, że to źle ich postrzega. Albo słaby. Albo po prostu w jakiś sposób zadziała to na ich niekorzyść, politycznie lub ekonomicznie.

Mówiąc najprościej, potrzeba dużo zaufanie żeby ludzie biznesu przyznali się, że poważnie schrzanili. Dlatego ludzie często zaciemniają prawdę w sposób, który działa na ich korzyść. Liczba procesów dotyczących oszustw biznesowych niezmiennie pojawiających się na pierwszych stronach gazet to tylko jeden ze szczególnie rzucających się w oczy wskaźników powszechnego problemu.

Alarm Leminga

Choć brakuje szczerości, zdaniem Buffetta brakuje także niezależnego myślenia. Opisuje to jako „imperatyw instytucjonalny” – przypominającą leminga tendencję do wywiązywania się z zobowiązań myślenie grupowe i przyjąć najbezpieczniejszy sposób działania.

W firmach panuje zazwyczaj reżim i sztywna hierarchia, a menedżerowie niższego szczebla zazwyczaj podporządkowują się tym, którzy są nad nimi. W świecie korporacji widziałem tego całe mnóstwo. Podczas mojego kariera, Często nie byłem najmądrzejszą osobą na sali, ale nie bałem się patrzeć na problemy w sposób kreatywny lub inny i uważam, że to ogólne otwartość do nowych pomysłów, dobrze mi służyły przez lata.

Krótko mówiąc, uważam, że Buffett ma tutaj całkowitą rację. To, co nazwałbym „myślącym mężczyzną w szarym flanelowym garniturze”, jest powszechne na stanowiskach kierowniczych. Umiejętność samodzielnego myślenia i podejmowania uzasadnionych szans może pomóc danej osobie wyróżnić się w pozytywny sposób.

Wartość prostoty

Warren Buffett jest stokrotnym miliarderem. Ale słynie także ze swojej prostoty, doradzając ludziom na przykład, aby inwestowali w firmy, które naprawdę rozumieją, zamiast gonić za nowym „jasnym, błyszczącym przedmiotem”, o którym prawdopodobnie niewiele wiedzą.

Spostrzeżenia wymagające szczerości i niezależnego myślenia mogą nie być głębokie, ale to nie znaczy, że nie są cenne. Jak lubię mówić o świecie biznesu, to, że coś jest zdroworozsądkowe, nie oznacza, że ​​jest powszechnie praktykowane.