Jak sprawdzić, czy „po cichu rezygnujesz” z pracy

Pojęcie „cichego odchodzenia” jest często używane w odniesieniu do pracownika, który – choć w przeszłości być może produktywny – obecnie wykonuje absolutne minimum. Nie jest już entuzjastycznie nastawionym, przebojowym człowiekiem, pracującym przez długie godziny i wykraczającym poza swoje obowiązki, lecz cichy rezygnujący „spełnia oczekiwania”, co często znajduje odzwierciedlenie w ich rocznej ocenie. Robią to, czego się od nich oczekuje i nic więcej. Co powoduje, że wcześniej zaangażowany, szczęśliwy pracownik traci pasję i wydajność? Badania dają kilka odpowiedzi.

Postrzegane wsparcie dla autonomii

Rebeka J. Collie i in. (2018) na próbie nauczycieli szkół średnich zbadali wpływ postrzeganego wsparcia w zakresie autonomii na wyczerpanie w miejscu pracy, brak zaangażowania i brak zaangażowania.[I] Zdefiniowali wsparcie autonomii jako „klimat interpersonalny stworzony przez menedżera lub przełożonego w miejscu pracy, w którym Uznaje się punkt widzenia pracowników, oferuje możliwości wyboru i zachęca do samoinicjacji”. Oni zdefiniowany

postrzegane wsparcie autonomii jako przekonanie nauczycieli, że ich dyrektor wspiera ich poczucie samostanowienia. Można to zademonstrować, dając nauczycielom wybór i opcje w zakresie opracowywania programu nauczania i polityki, próbując zrozumieć ich punkt widzenia i wyrażając się zaufanie w umiejętnościach nauczycieli, zachęcając do zadawania pytań i słuchania nowych pomysłów.

Zauważyli, że w ich badaniu PAS był postrzegany jako zasób pracy, ponieważ stymuluje wzrost i rozwój, umożliwiając pracownikom zdobywanie kwalifikacji zawodowych cele. Odkryli, że PAS był negatywnie powiązany z wyczerpaniem emocjonalnym i brakiem zaangażowania w pracę. Jak wyjaśniają, jeśli nauczyciele wierzą, że dyrektor wspiera ich w samostanowieniu, rzadziej postrzegają swoje obowiązki zawodowe jako wyczerpujące emocjonalnie lub czują się pozbawieni zaangażowania.

Granice, proszę

Devin J. Rapp i in. (2021) badali zakres manipulacji granice może działać jako bufor przeciwko wypalić się.[ii] Badanie doświadczeń pracowników służby zdrowia podczas COVID 19 pandemii stwierdzili zwiększoną częstotliwość naruszeń granic, opisywanych jako „niepożądane zakłócenia między pracą a innymi ważnymi dziedzinami życia, takimi jak życiu osobistym i rodzinnym”. Zauważają, że te naruszenia granic często wiązały się z większą liczbą raportów o wypaleniu charakteryzującym się oderwaniem, wyczerpaniem i poczuciem wyczerpania nieskuteczność.

Słyszenie oznak cichego rzucenia palenia

Rozpoznanie przyczyn wypalenia zawodowego może zwiększyć zdolność zarówno pracodawców, jak i pracowników do wychwytywania sygnałów wskazujących na ciche odejście z pracy raczej wcześniej niż później. Oto kilka znaków:

Kiedy pracownikom brakuje wsparcia w zakresie autonomii, oznaki cichego odchodzenia mogą objawiać się brakiem zainteresowania wydarzeniami firmowymi, okrągłymi stołami lub zadania związane z budowaniem zespołu, być może w połączeniu ze zwiększoną liczbą próśb o dni osobiste lub czas wolny, co jest oznaką braku zaangażowania i emocji wyczerpanie.

Jeśli pracownicy doświadczają wypalenia zawodowego w wyniku naruszenia granic, oznakami mogą być zmniejszona chęć radzenia sobie z wcześniej możliwym do opanowania obciążeniem pracą, irytacja, opór wobec komunikacji lub zadań po godzinach, skargi na mikrozarządzanie i ogólna postawa obronna w stosunku do jakości zadań i zadań terminy. Wszystkie te zachowania mogą odzwierciedlać nieefektywność związaną z oderwaniem się i wyczerpanie emocjonalne.

Rozpoznanie oznak cichego odchodzenia pozwoli zarówno pracodawcom, jak i pracownikom zidentyfikować problemy, zanim pójdą na kompromis jakość i jakość, umożliwiając wprowadzenie zmian, które mogą stworzyć zdrowe, produktywne i satysfakcjonujące środowisko pracy wszyscy.