Znajdź zaufanie w miłości

Weź teraz oddech i zauważ, jak obfite jest powietrze, pełne życiodajnego tlenu oferowanego swobodnie przez drzewa i inne rośliny zielone. Powietrza nie widać, ale zawsze jest ono dla Ciebie dostępne.

Miłość jest jak powietrze. Może być trudno to dostrzec, ale jest ono w tobie i wokół ciebie.

W natłoku życia – zmagając się z problemami w relacjach osobistych i będąc bombardowanym wieściami o wojnach i innych konfliktach – łatwo stracić z oczu miłość i poczuć, że nie można w niej pokładać wiary. Ale tak naprawdę, podsumowując komentarz Gandhiego, życie codzienne jest nasycone chwilami współpraca I hojność– pomiędzy zupełnie obcymi sobie osobami, nie mówiąc już o przyjaciołach i rodzinie.

Miłość jest wpleciona w Twój dzień, ponieważ jest wpleciona w Twoje DNA: podczas ewolucji naszych przodków w ciągu ostatnich kilku milionów lat lat wielu naukowców uważa, że ​​szeroko rozumiana miłość była główną siłą napędową ewolucji mózg. Grupy wczesnych ludzi, które były szczególnie dobre w zrozumieniu i trosce o siebie nawzajem, wyprzedziły grupy mniej współpracujące i kochające się, przekazując w ten sposób

geny empatii, wiązanie, przyjaźń, altruizm, romantyzm, współczucie i życzliwość – jednym słowem geny miłości.

Niemniej jednak, chociaż stan spoczynku twojego mózgu jest jego „bazą domową”, kiedy cię nie ma akcentowany, w bólu lub poczuciu zagrożenia – jest zakorzenione w miłości, zbyt łatwo jest wyrzucić z domu coś tak drobnego, jak krytyczny komentarz na spotkaniu biznesowym lub grymas przy stole. Popadamy wtedy w swego rodzaju wewnętrzną bezdomność, wypędzeni na jakiś czas z naturalnego miejsca zamieszkania, złapani w pułapkę strach Lub gniew to sprawia, że ​​miłość wydaje się najczęściej zapomnianym marzeniem. Po pewnym czasie może to stać się nową normalnością, dlatego bezdomność nazywamy domem – tak, jakbyśmy się do tego przyzwyczaili oddychając płytko i zapominając o bogactwie powietrza, które byłoby dostępne, gdybyśmy tylko oddychali głęboko.

Musimy więc wrócić do domu, żeby kochać. Rozpoznać i mieć zaufanie w miłości w twoim sercu – która doda ci energii i ochroni cię, nawet jeśli też musisz stanowczy z innymi. Dostrzegać miłość innych i wierzyć w nią – nawet wtedy, gdy jest ona zawoalowana lub objawia się w problematyczny sposób. Zaufać miłości, która jest obecna jak powietrze, zaufać miłości tak naturalnej jak oddech.

Praktyka

Wziąć oddech. Zauważ, jak dostępne jest powietrze i jak możesz mu zaufać. Zwróć uwagę na to uczucie, że możesz polegać na powietrzu.

Przypomnij sobie osobę, która Cię kocha. Poczuj fakt tej miłości – nawet jeśli tak jest, parafrazując Johna Welwooda, miłość doskonała przepływająca przez niedoskonałą osobę. Czy czujesz, jak Twój oddech i ciało relaksują się, gdy ufasz miłości tej osoby do Ciebie? Czy czujesz, że Twoje myśli się uspokajają, poprawia się nastrój, a serce otwiera się na innych? Niech dotrze do ciebie, że zaufanie w miłość sprawia ci przyjemność i dodaje ci energii. Następnie, jeśli chcesz, wykonaj tę samą refleksję z innymi ludźmi, którzy cię kochają.

Przypomnij sobie kogoś, kogo kochasz. Poczuj rzeczywistość swojej miłości; wiedz, że kochasz. Podobnie jak w powyższym akapicie, przyjmij korzyści płynące z uznania i zaufania swojej miłości. Spróbuj tego z innymi, których kochasz.

Przejrzyj swoje życie wstecz i zwróć uwagę na niektóre z wielu chwil, kiedy w twoim sercu była miłość – wyrażona w ten czy inny sposób, włączając w to hojność, życzliwość, cierpliwość, pracę zespołową, powściągliwość, przywiązanie i opiekuńczy. Doceń także to, że było wiele razy, kiedy chciałeś kochać, szukałeś kogoś lub coś do kochania (również przyjaciele i dobre cele, nie tylko romantyczni partnerzy) lub tęskniłeś za więcej miłości w swoim życie. To są fakty i możesz im zaufać – ufając miłości swego serca.

W sytuacjach otwórz się na własną miłość. Prywatnie zadaj sobie pytania takie jak: Co jest dla mnie tutaj ważne, jako osoby kochającej?Ufając miłości, co wydaje się słuszne? Pamiętaj, że możesz być silny – i, jeśli zajdzie taka potrzeba, wywierać konsekwencje dla innych – pozostając skupionym na miłości lub jednym z jej wielu przejawów (np. empatii, fair play, dobrej woli). Co się stanie, gdy umocnisz się w kochającym miejscu?

Dostroj się do miłości u innych, bez względu na to, jak bardzo jest ona przyćmiona przez ich własną bezdomność, własny strach czy gniew – jak widok odległego ogniska między drzewami. Poczuj w ludziach tęsknotę za spokojem w swoich związkach oraz za dawaniem i otrzymywaniem miłości. Co dzieje się w pełnym wyzwań związku, kiedy pozostajesz w kontakcie z tą miłością wewnątrz drugiej osoby? Zauważ, że możesz zarówno odczuwać miłość w innych, jak i być twardym jak gwoździe w kwestii własnych praw i potrzeb.

Nie sentymentalizuj miłości i nie bądź naiwny. Zaufanie miłości nie oznacza założenia, że ​​ktoś cię pokocha. Oznacza wiarę w zasadniczo kochającą naturę każdej osoby i w zdrową moc własnej miłości, która chroni cię i porusza serca innych. Oznacza powrót do domu – do domu przy ognisku miłości.