Dlaczego niespokojne przywiązanie sprawia, że ​​wracasz po więcej

Style przywiązania mają wiele wspólnego z tym, jak długo trzymamy się w związkach.

Te osobowość lub style relacji powstają jako reakcja na to, co musieliśmy zrobić, aby pozostać w kontakcie z rodzicami, gdy byliśmy dziećmi. Osoby bezpiecznie przywiązane nigdy nie musiały się zbytnio martwić o bezpieczeństwo swojego związku. Wiedzieli, że ludzie zawsze będą przy nich. Zatem separacja może boleć, ale nie powoduje nadmiernego niepokoju. Co za tym idzie, nie przylegają zbyt mocno i mogą wypuścić innych, gdy tego wymaga sytuacja.

Osoby ze zwolnieniem załącznik style natomiast uczą się od najmłodszych lat, że nigdy nie powinny liczyć na to, że ludzie będą przy nich emocjonalnie. W końcu świat jest trudny i trzeba wiedzieć, jak o siebie zadbać. Dlatego też nie przywiązują się do partnerów w związku. W każdym razie rzadko odczuwają niepokój w związkach, nie trzymają się wystarczająco mocno i nie mają problemu z pozwalaniem innym odejść.

Osoby o niespokojnym lub zaabsorbowanym stylu przywiązania pochodzą z przeciwnego końca spektrum przywiązania. Kiedy stają się niespokojni, ludzie o zaabsorbowanym (lękowym) stylu przywiązania prawie zawsze zbliżają się do problemu i zmierzają w jego stronę. Jeśli problem tkwi w związku, a druga osoba zachowuje się obojętnie, lekceważąco lub wprost odrzucą, zazwyczaj będą chcieli o tym porozmawiać i poprosić o zapewnienie lub uzyskanie jakiegoś wsparcia zamknięcie. W końcu jest to strategia, o której wiedzą, że działa na obniżenie ich

Lęk.

Większość psychologów zgadza się, że ten wzorzec lękowej aktywacji i zachowań związanych z podejściem wynika z nadmiernej aktywacji układu przywiązania. Kiedy system przywiązania (system emocjonalny, który utrzymuje nas w kontakcie z innymi) odbiera sygnał niebezpieczeństwa (na przykład odrzucenia), wyzwala silny wyrzut adrenaliny, który przejmuje kontrolę nad procesami myślowymi ludzi i zmusza ich do ponownej próby zbliżenia się do krzywdzącego związku partner. Teoretycznie ta hiperaktywacja powstaje poprzez „zmienne wzmacnianie” zachowań związanych z podejściem dzieciństwo.

W tłumaczeniu na angielski oznacza to, że rodzice są nieprzewidywalni w tym, jak reagują na swoje dzieci (czasami naprawdę kochają; czasami kapryśne i odrzucające), nagradzają swoje dzieci za przypadkowe przychodzenie do nich po uściski i pocieszenia. Są jak rodzicielski automat do gier. Ciągnij dalej za uchwyt automatu, ponieważ kolejne pociągnięcie może zaowocować miłością, której pragniesz.

Chociaż to proste wyjaśnienie może być prawdziwe, prawdopodobnie kryje się za tym coś więcej. Weź pod uwagę na przykład, że nawet jeśli ktoś stanie się całkowicie świadomy tego wzorca, często czuje się bezsilny, aby go powstrzymać. Po odrzuceniu fiksują się na punkcie romantycznych partnerów i nadal ścigają innych, którzy są niedostępni lub nie są w stanie ich zapewnić intymność chcą.

Jednym z powodów może być „mentalizacja”.

Mentalizacja to umiejętność odczytywania procesów mentalnych, emocjonalnych, psychologicznych i myślowych innej osoby. Innymi słowy, możesz stworzyć mentalną mapę drugiej osoby w swojej głowie. Możesz je „mentalizować”.

Osoby o zaabsorbowanym stylu przywiązania były zwykle wychowywane przez rodziców o tych samych stylach przywiązania. Bycie zajętym oznacza nie tylko zajęcie się partnerami w związku, ale także zajęcie się własnymi uczuciami. Jako rodzice mogą okazywać miłość i troskę. Ale mogą też chwilowo utracić mentalną świadomość swojego dziecka w kontekście zaabsorbowania ich myślami i uczuciami wobec dorosłych partnerów. W takich chwilach mogą być chwilowo zajęci i niedostępni dla dziecka.

Podobnie silne emocje rodziców (miłość, gniew, strach) może je wessać i zaabsorbować ich skupienie. W takich przypadkach rodzic traci z oczu dziecko jako odrębną osobę cele, potrzeb i doświadczeń. To zaburzenie psychiczne dziecka często określa się jako zaburzenie „funkcjonowania refleksyjnego” lub „mentalizacji”.

W dzieciństwie, kiedy rodzic (partner intymny) odchodzi i skupia swoje uwaga gdzie indziej niepokój dziecka wzrasta, ponieważ nie wie, czy zostało zapomniane.

Dziecko może pomyśleć: „Jeśli nie istnieję w umyśle rodziców, istnieje ryzyko, że zostanę porzucony”. Oraz: „Jeśli zostanę porzucony i nie zobaczą mnie moi rodzice, ja może przestać istnieć.” Ten chwilowy kryzys egzystencjalny sprawia, że ​​u osoby zajętej uczucie opuszczenia jest tak intensywne (jakby mogło umrzeć). styl.

Wkraczając w dorosłość, kiedy bliski przyjaciel lub partner w związku wydaje się nawet chwilowo niedostępny, zajęta osoba może spontanicznie zastanawiać się, czy nie została mentalnie zapomniana. Dlatego zajęta osoba może zacząć myśleć, że mógłby to zrobić inny partner godny zaufania oszukiwać lub bliski przyjaciel może odsunąć ich na bok na rzecz innych „lepszych przyjaciół”.

Dlatego zajęta osoba zrobi wszystko, co w jej mocy, aby być widzianą… aby nie być niewidzialną. Mogą martwić się opóźnieniem w wysłaniu SMS-ów, nocą bez rozmowy telefonicznej lub czasem spędzonym w towarzystwie innych osób. Jeśli uważają, że coś dzieje się nie tak w związku, będą chcieli o tym porozmawiać… aby zobaczyć, co myślisz i spróbować upewnić się, że to widzisz (mentalizujesz).

Jeśli z nimi zerwiesz, być może będą musieli wiedzieć dlaczego i będzie im trudno nie być widzianym i pozwolić odejść. Jeśli sprawiłeś, że byli w związku niespokojni lub przestraszeni, być może zerwali z tobą. Ale nawet wtedy ich niepokój wzbudzi w nich silne pragnienie dowiedzenia się, że nadal istnieją w twoim umyśle….

…Pragnienie bycia widzianym i świadomość, że nie zostali zapomniani.

Jeśli więc jesteś w związku z osobą zajętą, daj jej łaskę, aby wiedziała, że ​​nadal istnieje w twoim umyśle, nawet gdy jesteście osobno.

Jeśli masz styl zaabsorbowania, zdaj sobie sprawę, że nigdy nie możesz być pewien, czy faktycznie jesteś utrzymywany w świadomości mentalnej przez inną osobę dorosłą. I nikt Ci nie udowodni, że jest inaczej. Naucz się więc mentalizować siebie i postrzegaj swoją wrażliwą stronę jako coś, co możesz pielęgnować. Odwróć uwagę od innych ludzi i skieruj ją na siebie i piękną osobę w tobie.