Rozczarowywanie innych jest w porządku (i normalne).

Czy spędzasz dużo czasu w mieszkaniu? strach rozczarowania innych? Być może martwisz się, że nie spełnisz oczekiwań rodziców lub rodziny.

Być może masz trudności z ustawieniem granice ze względu na potencjalny odzew lub możliwość zdenerwowania innych. A może mówisz „tak” na wszystko (plany, przysługi itp.), aby uniknąć ewentualnego osądu lub kontroli.

Oto trudna prawda: nie da się uszczęśliwić wszystkich. To po prostu nie po ludzku możliwe.

W pewnym momencie naszego życia najprawdopodobniej (jeśli jeszcze tego nie zrobiliśmy) nieumyślnie rozczarujemy osobę, na której nam zależy lub zranimy jej uczucia.

I to nie czyni nas „złymi” lub obojętnymi. Dzieje się tak dlatego, że nie możemy dawać i okazywać pomocy każdemu w taki sposób, w jaki może tego potrzebować lub chcieć przez cały czas. Jesteśmy ludźmi i mamy ograniczenia – ograniczoną energię, zasoby, czas i emocja.

Chociaż większość z nas w głębi duszy zna tę prawdę, większość tego, co robimy, jest motywowana lub wynika z pragnienia zadowolenia i uspokojenia innych, a także uniknięcia konfliktu. Dodatkowo, gdy doświadczyliśmy relacji

urazczasami pojawia się jeszcze silniejsze pragnienie bycia lubianym, cenionym i docenianym przez innych.

Jak więc możemy zaakceptować tę prawdę? W jaki sposób możemy mieć wobec siebie bardziej realistyczne oczekiwania w relacjach międzyludzkich i interakcjach? Jak żyć bardziej autentycznie i z mniejszym strachem przed potencjalnym rozczarowaniem innych?

4 pomysły, które Ci pomogą

1. Praktykuj więcej współczucia dla siebie. Przypomnij sobie o swoim człowieczeństwie. Będziesz popełniać błędy i podejmować decyzje, które nie wszyscy pokochają i zrozumieją. Spróbuj dać sobie więcej łaski, gdy pojawia się konflikt lub nieporozumienie. Wszyscy dajemy z siebie wszystko, korzystając z tego, co mamy i wiemy.
2. Nie bierz wszystkiego osobiście. Kiedy ludzie reagują negatywnie lub reagują na coś, co robisz lub mówisz, nie zawsze chodzi o ciebie. Podobnie jak Ty, wszyscy na Twojej orbicie (twoi przyjaciele, rodzina, sąsiedzi itp.) mają swój bagaż. Przeszłe doświadczenia wpływają na to, jak postrzegają i reagują na określone zdarzenia lub sytuacje. Możesz mieć najlepsze intencje, a ktoś nadal może dać się ponieść emocjom lub zareagować w irracjonalny sposób z powodu własnej przeszłości i wyjątkowego zrozumienia świata. Na przykład, jeśli bliski przyjaciel wierzy, że „ludzie zawsze mnie rozczarowują”, prawdopodobnie będzie doświadczał większości sytuacji z tego obiektywu.
3. Zrezygnuj z kontroli. Pamiętaj, że nie możesz kontrolować percepcji innych ludzi i tego, jak się czują. Chociaż możemy wziąć na siebie odpowiedzialność, jeśli popełnimy błąd lub coś zepsujemy i praktykować pokorę, nie możemy kontrolować otwartości innych. Jedyne, co możemy zrobić, to to, co potrafimy najlepiej Móc kontrola.
4. Działaj świadomie i szanuj swoje podstawowe wartości. Skoncentruj się na prowadzeniu życia w sposób odzwierciedlający Twoje wartości i moralność. Załóżmy, że radzisz sobie z codziennymi doświadczeniami w sposób autentyczny i odzwierciedlający Twój system wartości. W takim przypadku zauważysz, że czujesz się pewniej i bezpieczniej w swoich decyzjach oraz mniej przygnębiony, gdy inni wyrażają sprzeciw lub czują się rozczarowani.

Rzeczywistość polega na tym, że życie z nierealistycznymi oczekiwaniami, że uda Ci się uniknąć rozczarowania innych, nie jest trwałe. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że rozczarujesz innych.

Niezależnie od tego, czy zachorujesz i bierzesz wolne w pracy, przegapisz ważne wydarzenie lub uroczystość przyjaciela, czy też decydując się na przeprowadzkę po całym kraju, ludzie będą mieli swoje uczucia i reakcje (rozsądne lub nie), tzn ich prawo. Dlatego musimy żyć w znaczący sposób, który odzwierciedla nasze wartości i wrodzone poczucie własnej wartości.

Od tego zależy jakość naszego życia i zdrowie psychiczne.