Wpływ lęku na kreatywność

W Stanach Zjednoczonych, Lęk zaburzenia dotyczą ok jedna trzecia populacji. Nic więc dziwnego, że spora liczba artystów i pisarzy również cierpi na stany lękowe.

Jednak podczas gdy niektórzy krytycy postrzegają uderzające obrazy Vincenta van Gogha i konfesyjną poezję Sylvii Plath jako bezpośredni rezultat ich psychoza, Zwykle podchodzę do tego tematu mniej romantycznie. Uważam, że ich genialna twórczość powstała pomimo – a nie z powodu – ich psychicznej udręki.

W mojej nowej książce pt. Przestraszony, Badam interakcję pomiędzy strach, niepokój i praca twórcza.

Są ze sobą powiązane bardziej, niż mogłoby się wydawać: w zależności od sytuacji strach i niepokój mogą inspirować lub utrudniać. Kiedy jednak niepokój staje się przytłaczający, praca twórcza często ustaje.

Lęk jako przeszkoda

Najbardziej podstawowym sposobem, w jaki lęk może utrudniać pracę twórczą, jest zmiana miejsca uwaga od tej pracy i skierować się w stronę lęków i zmartwień.

Jeśli pisarka martwi się utratą codziennej pracy, trudniej jej jest skupić się na pisaniu. Nadmierny niepokój omija wszystkie zadania niezwiązane z zagrożeniem i ludzi regres do podstawowego trybu przetrwania. Większość uwagi, myślenia i emocji będzie skupiona na radzeniu sobie ze źródłem zagrożenia, niezależnie od tego, czy jest ono rzeczywiste, czy wyimaginowane. A kreatywne umysły są szczególnie biegłe w tym drugim.

Ponieważ strach koncentruje się na przetrwaniu, ludzie stają się mniej elastyczni i bardziej ostrożni kiedy się boją i niepokoją. W tym momencie podążanie znaną ścieżką jest o wiele bardziej atrakcyjne niż podejmowanie ryzyka i wyprawa w nieznane. Dość powiedzieć, że niechęć do nieznanego nie często prowadzi do twórczych przełomów.

W inny sposób strach może utrudniać kreatywność ma to związek ze strachem przed odrzuceniem.

Przyjaciele, rodzina, współpracownicy i krytycy często sprzeciwiają się nietypowym pomysłom lub tym, które odbiegają od ustalonych norm artystycznych. Oprócz tego, że wynikają z zazdrość I konkurs, te reakcje odruchowe również mają sens perspektywa ewolucyjna: Normy i uzgodnione sposoby myślenia kultywują harmonię w grupie. Historia pełna jest odrzucenia, kpin i ucisku nowatorskich pomysłów i stylów uznawanych za zbyt „tam” – malarze Claude Monet, Frida Kahlo i autor Herman Melville byli ostro krytykowani, odrzucani lub prześladowani przez swoich współczesnych.

Aby stworzyć coś naprawdę oryginalnego, artysta często musi zerwać ze status quo.

Jest więc rzeczą naturalną, że każde twórcze przedsięwzięcie będzie prowadzić do strachu przed krytyką, odrzuceniem lub porażką. Droga mniej uczęszczana może być bardziej niebezpieczna. Może nawet okazać się bezowocne. Czasem jednak płaci się za to życiem: Sokrates został stracony pod zarzutem, że jego dociekliwe pytania deprawowały młodych ludzi, podczas gdy Włoski filozof Giordano Bruno został spalony żywcem, częściowo za swoje heretyckie twierdzenia, że ​​Ziemia nie jest centrum świata. wszechświat.

Kiedy niepokój inspiruje

Nie oznacza to, że bycie cool jak ogórek jest warunkiem wielkiej sztuki. Pewien poziom lęku może czemuś służyć.

Chociaż bycie naprawdę przerażonym może cię sparaliżować, bycie znudzony i uczucie ospałości może zahamować Twoją motywację.

Istnieje słodki punkt niepokoju, który faktycznie wykorzystuje motywacja I poznawanie i skupia całą uwagę na wykonywanym zadaniu.

Z terminem do Przestraszony zbliżał się szybko, poczułem ukłucie niepokoju, które pchnęło mnie do mety: zdecydowałem się schować spędziłem dwa tygodnie w kurorcie obok gór w Tucson i pracowałem po 12 godzin dziennie, aby zakończyć książka. Lęk związany z niedotrzymaniem terminu wystarczył, aby zainspirować mnie do zabrania się i dokończenia pracy.

Następnie pojawia się widmo śmierci.

Nikt nie jest oszczędzony. Jednak nawet gdy geniuszy tacy jak Michał Anioł i Karol Dickens spotkał ten sam los, co ich rówieśnicy, ich pociągnięcia pędzlem i słowa stały się wieczne.

Praca twórcza to sposób na osiągnięcie pewnego poziomu nieśmiertelności – dzieła sztuki oraz książki i artykuły, których data ważności przekroczyła datę ważności.

Argumentował to amerykański antropolog Ernest Becker strach przed śmierciąmotywuje ludzi do komponowania opowieści, mity i legendy o życiu pozagrobowym i nieśmiertelności, a także zainspirowało wspaniałe dzieła architektury, takie jak egipskie piramidy.

Ten egzystencjalny strach motywuje także autorów i artystów do poszukiwania formy nieśmiertelności poprzez swoją twórczość. Uważam za pocieszające, że po mojej śmierci niektóre z moich odkryć naukowych i pism mogą nadal żyć w innych.

Tak naprawdę możesz czytać ten artykuł długo po moim odejściu.

Co możesz, a czego nie możesz kontrolować

Praca twórcza wiąże się z przemierzaniem krajobrazu mentalnego, który może być zdradliwy, niezależnie od tego, czy wydobywasz swoje wyobraźnia, planując kolejne kroki lub przeglądając wspomnienia. Zawsze wisi nad nami porażka.

Ta niepewność może wywołać strach i wątpliwości.

Co ciekawe, strach koncentruje się wyłącznie na przetrwaniu, podczas gdy kreatywność działa najlepiej, gdy zaspokojone są podstawowe potrzeby przetrwania. Co więcej, strach jest rzeczą prymitywną emocja, podczas gdy sztuka, nauka i kultura należą do najbardziej rozwiniętych zdolności ludzkości.

Ale strach i kreatywność są również podobne, ponieważ oba charakteryzują się automatycznymi i intuicyjnymi procesami. Najlepsze dzieła sztuki nie są jedynym efektem logicznego myślenia. Podobnie jak płód, sztuka rośnie w artyście autonomicznie, a artysta ją karmi; kiedy nadejdzie czas, dostawa nastąpi. Strach jest również w dużej mierze autonomiczny: kiedy zauważysz samochód pędzący w twoją stronę, wyskakujesz z drogi, zanim pomyślisz o zamiarach kierowcy.

W tym sensie ludzie nie kontrolują w pełni swojego strachu i kreatywności. Aby obydwoje mogli produktywnie pracować, pomiędzy nimi musi istnieć zrównoważona harmonia nieświadomy i świadomy umysł.

Kultywowanie swojej kreatywności

Mimo to istnieją elementy twojej świadomości, na które możesz wpływać.

Jeśli chcesz coś stworzyć, ale hamuje Cię blokada pisarska, wahanie lub niepewność, zastanów się, jaki rodzaj strachu może Cię powstrzymywać.

Czy jest to strach przed porażką, czy oceną? Strach przed własnym wewnętrzny krytyk? A może jest jakieś inne codzienne wyzwanie lub odpowiedzialność, która pochłania większość Twojej uwagi?

Kiedy już zidentyfikujesz źródło lęku, sprawdź, czy możesz przeformułować strach w obiektywny sposób, który uwolni Cię z jego kajdan. Być może potrafisz rozpoznać porażkę jako możliwość, ale ostatecznie jako coś, co cię nie zabije: zawsze możesz po prostu spróbować jeszcze raz.

Inną opcją jest zaangażowanie mózgu obwód nagrody— powiedz, myśląc o możliwych pozytywnych skutkach swojej pracy, w tym o nieśmiertelności. Możesz też wykorzystać sieć strachu na swoją korzyść, pamiętając o ostatecznym terminie, awansie, który może zależeć od pracy, lub kiepskim poczuciu, że nie ukończyłeś zadania. Podzielenie pracy na kawałki sprawi, że będzie ona wydawała się bardziej wykonalna i mniej przerażająca.

Czasami pomocne może być potrząsanie sprawami poprzez zmianę scenerii. Kiedy poszłam dokończyć Przestraszony, Wybrałam pustynię nie tylko dlatego, że krajobraz jest dla mnie inspirujący. Jest też coś w zupełnie innej i pustej geografii, co oczyszcza moją głowę od całego bałaganu codziennego życia w Michigan.

Tak jak istnieje wiele ścieżek, którymi można podążać w dążeniu do twórczego przedsięwzięcia, tak istnieje szereg strategii pozwalających zwalczyć lub wykorzystać wszystkie małe lęki, które pojawiają się po drodze.