Zaproszenie do szukania przebłysków

Niedawno uczestniczyłem Legacy Talks Live: Wcielanie w życie teorii Polyvagel ze Stephenem Porgesem, doktorem i Deb Daną, LCSW. Wydarzenie to było zgromadzeniem osób, które zatrudniają poliwagalny teorię jako sposób bycia, a nie tylko teorię praktyki terapeutycznej. Widzą świat przez pryzmat tego, co autonomiczne system nerwowy i celowo podejmować kroki w celu zapewnienia bezpieczeństwa sobie i innym, otwierając w ten sposób drogę dla kreatywność, wizja i nadzieja. Jak mówi Dana: „Nasz autonomiczny układ nerwowy jest wspólnym mianownikiem naszych ludzkich doświadczeń i leży w sercu naszych życiowych doświadczeń. Zadaniem mózgu jest nadanie sensu naszym odczuwanym doświadczeniom, a ja potrafię wymyślać szalone historie!”

Porges był pionierem w badaniach nad „uczuciami” w psychologii w latach 60 emocja nie była wówczas uznaną nauką.

Korzenie tych badań sięgają psychofizjologii: idei pomiaru tętna z uderzenia na uderzenie, co dziś nazywamy HRV. To były początki biofeedbacku i neurofeedbacku oraz naszej zdolności do modulowania tętna poprzez pracę z oddechem. Praca Porgesa utorowała drogę do zrozumienia sprawności nerwu błędnego, zdrowia i zamierzonej regulacji nerwu błędnego. Dana współpracowała z Porgesem, wprowadzając w życie teorię poliwagalną poprzez kliniczną perspektywę terapeutyczną.

Przebłyski to termin, którego używa Dana, aby wyjaśnić iskrę brzusznej energii nerwu błędnego w każdym z nas, niezależnie od problemów i czynników stresogennych, które utrzymują się w naszym układzie nerwowym. Brzuszny nerw błędny odnosi się do sieci nerwów twarzowo-sercowych, która zapewnia bezpieczeństwo i połączenie w naszym przeżywanym doświadczeniu. Inaczej mówiąc życie bez strach. Wierzy, że możemy jednocześnie powstrzymać strach i przebłyski. Wokół nas są przebłyski!

W związku ze świętami i wdzięczność sezonu, zapraszam każdą z Was do poszukiwania przebłysków.

Błysk to spojrzenie, które niesie iskrę miłości i nadziei, ducha bezpieczeństwa i połączenia, jakby przez sekundę wszystko było dobrze w życiu. Zakotwicz się tą nadzieją nawet w najciemniejszych czasach.

Przebłyski opisuję jako uczucie „podziwu”. Zachwyt to przytłaczające uczucie czci, podziwu, a nawet zachwytu strużka strachu, gdy wiesz, że jesteś połączony z czymś większym od ciebie, czymś potężnym i... wielki. Poczucie zadziwienia opisuje głęboką ciekawość i zdumienie rzeczami, które są poza twoim bezpośrednim zrozumieniem.

Możesz doświadczyć zachwytu i podziwu, zastanawiając się nad ogromem wszechświata. Lub dostrzegając niezwykłość w zwyczajności, takiej jak przyroda, zwierzęta i dzieci. Życie, dla którego warto żyć – i dla którego warto odzyskać siły – to życie pełne spektrum zmysłów: piosenka wzruszająca do łez lub spojrzenie przypominające, że jesteś kochany.

Złap się, gdy zauważysz przebłysk.

Zatrzymaj się i poszukaj tego uczucia serca. Doceniaj i uznaj to. Następnie podziel się tym z innymi. Dana zachęca cię, abyś „przesłał w świat swoją brzuszną energię nerwu błędnego”. Wkraczając w święta, utrzymuj intencję szukania wszędzie przebłysków. Kiedy czujemy się bezpieczni, jesteśmy w stanie to zrobić hojność, empatia, altruizm, rozwój i współczucie.