Wskazówki dotyczące wyzwań związanych z rodzicielstwem podczas wakacji

Susie i Fred byli niesamowici. Miłośnicy Święta Dziękczynienia od dzieciństwo, oboje byli bardzo zdenerwowani sytuacją, w której ich 11-latek twierdził, że nie chce pojechać do babci na święta.

Choć bardzo się starali, nie mogli zmusić go do ustąpienia. Powtarzał tylko: „Nie idę”.

Mój syn nie przyjdzie na Święto Dziękczynienia.

Z naszego wieloletniego doświadczenia jako terapeutów, rodziców i innych osób wiemy, że taka reakcja nie jest rzadkością. Dzieci w każdym wieku (również dorośli) dopasowują się do wakacyjnych oczekiwań. Jak w przypadku każdej sytuacji związanej z przystosowaniem się Twojej rodziny, należy przyjrzeć się sytuacji wszelkie szczególne szczegóły, które mogą mieć wpływ na Twoje dziecko (dzieci), Ciebie i dalszą rodzinę, jak Dobrze.

Czy jest coś medycznego, przez co przechodzi Twoja rodzina? Może zmiana? Zwykle ma to związek z odmową upartego dziecka Lęk lub inny silnie odczuwalny dyskomfort społeczny. Czasami sprowadza się to do tego, co dziecko czuje w danym momencie.

Niektóre dzieci mają swój styl i muszą powiedzieć „nie”, zanim powiedzą „tak”. Najważniejsze jest, abyś uzbroił się w cierpliwość i uważnie słuchał, co ci mówią. Twój empatyczny słuchanie w dużym stopniu pomoże rozwiązać większość dyskomfortów. Pomocne jest myślenie o tych rozmowach jako o normalnej części pomagania dziecku i rodzinie w uczeniu się, jak wspólnie dostosować się do planów.

Jak większość rodzicielstwo chwile, bardzo ważne jest, abyś pomyślał o znaczeniu tych wakacji dla ciebie. Często to, co czujemy w związku z tym, co robimy z naszymi dziećmi, jest filtrowane przez to, jak sami czuliśmy się jako dzieci, gdy doświadczyliśmy podobnych uczuć.

Jak minęły nam wakacje? Jak zachowywali się wobec nas nasi rodzice, gdy mieliśmy trudności z przystosowaniem się? Ważne jest, aby samemu wyjaśnić, co niesie ze sobą to święto. Rozmawiając z dzieckiem, musisz jasno wyrażać swoje uczucia, aby naprawdę je usłyszeć.

Wskazówki na krawędzi:

• Dojdź do sedna tego, jak czuje się Twoje dziecko. Prawdopodobnie oznacza to tolerowanie dużej dawki zdenerwowania z jego strony, ponieważ będziesz aktywnie wzbudzać uczucia.
• Poskrom swoją własną skłonność, która może przebiegać od proszenia go, aby przyszedł, po chęć ukarania go za odmowę.
• Najlepiej rozwiązać tę kwestię podczas bardzo spokojnej, spokojnej i szczerej rozmowy, najlepiej z dala od czynników rozpraszających.
• Spróbuj spokojnie i ze współczuciem wypytywać dziecko o różne powody, dla których odmawia pójścia na zajęcia, nawet jeśli jest powolne, niechętne lub nawet nie mówi. Biorąc pod uwagę swoją wiedzę o dziecku, zastanów się nad niektórymi kwestiami, które może rozważać lub nawet przeoczać. Rzecz w tym, żeby nawiązać rozmowę.
• Pamiętaj, że istnieje wiele konstruktywnych reakcji na obawy dziecka. Twoje odpowiedzi powinny odzwierciedlać kwestie, z którymi zgadzasz się ty i twój partner i co do których jesteście głęboko przekonani. Jeśli zdecydujesz się spełnić wolę swojego dziecka, oboje powinniście zgodzić się na tę akceptację, nawet jeśli nie jest to wybór, który by ktoś wolał. Możesz zgodzić się z tym, że się nie zgadzasz, ale przynajmniej bądź optymistyczny i obiecaj, że wyciągniesz wnioski z wyników.

Kilka zaleceń i zakazów dotyczących prowadzenia rozmowy:

• Poproś dziecko, aby przedstawiło powody swojej odmowy. Co sprawi, że będzie lepiej? Nie bądź szorstki ani lekceważący. Upewnij się, że wypracowałeś schemat, w którym Twoje dziecko mówi, a Ty słuchasz.
• Zadawaj pytania, aby poznać wszystkie jego obawy. Nie oceniaj i nie krytykuj go za to, co mówi.
• Powiedz mu, co myślisz o sytuacji swojej i swojej rodziny. Staraj się nie okazywać emocji ani innych reakcji wobec dziecka.

Kiedy już podejmiesz ostateczną decyzję, przedstaw swoje uzasadnienie i wysłuchaj reakcji dziecka. Nie bądź szorstki i nie udzielaj nagan, gdy Twoje dziecko się nie zgadza. Pamiętaj, że nikt nie lubi, gdy mu się narzuca się zdanie i mówi mu, co ma robić, nawet jeśli wie, że musi zaakceptować coś, co mu się nie podoba. Zaakceptowanie czegoś w ramach protestu jest czymś, czego wszyscy czasami musimy doświadczyć. Nauczenie się tego z łaską wymaga czasu i powtarzających się doświadczeń życiowych.

Z naszego doświadczenia wynika, że ​​tworzenie i podtrzymywanie tradycji rodzinnych jest bardzo ważne. Warto o nie walczyć. Większość odmów ze strony dzieci wynika z lęku, który ustępuje, gdy problem zostanie zidentyfikowany i omówiony.

Często wiąże się to z więcej niż jedną rozmową. Chociaż nie wierzymy w łapówki, wierzymy w uwzględnianie zajęć przed, w trakcie i po wakacjach, z których wiesz, że Twoje dziecko będzie się dobrze bawić. Może to pomóc im zobaczyć, jak wyglądają wakacje dla nich i innych, a nie tylko bezmyślne żądanie.

Oczywiście może to obejmować przynoszenie ulubionych potraw dziecka i włączanie ich do pieczenia, gotowania lub kupowania. Pamiętaj, że czasami korekty trwają dłużej niż dostępny czas. Kompromis może być najlepszym sposobem na dalsze postępy. Zawsze jest następny rok. Pamiętaj, że celem jest znalezienie równowagi między zajęciami, w których każdy znajdzie przyjemność.