Pozwólcie, że się wtrącę

Niektóre części mowy są często spotykane uwaga od badaczy języków. Rzeczowniki i czasowniki z pewnością tak, i wydaje się to właściwe, biorąc pod uwagę, że odnoszą się do obiektów i działań, które składają się na nasz świat. Przymiotniki i przysłówki są ważne, ponieważ dodają koloru i niuansów mowie i pismu. Przyimki i spójniki służą jako tkanka łączna, która łączy nasze słowa i wyrażenia w kompletne myśli.

Ale co z wykrzyknikami? Cóż, są dziwakami w rodzinie językowej i tradycyjnie są traktowani jako tacy. Pełnią jednak absolutnie zasadniczą rolę w wyrażaniu emocji. Można argumentować, że wykrzykniki stanowią najbardziej interesującą psychologicznie klasę słów, których używamy.

Słowo na każde uczucie

Język angielski składa się z setek tysięcy rzeczowników i dziesiątek tysięcy czasowników, ale istnieje tylko około trzystu powszechnie używanych wykrzykników. Służą do wyrażania aprobaty (Super, Hurra, tak), wstręt (ew, chore, fuj

), niespodzianka (o mój, Wow, nie ma mowy), rozczarowanie (fuj, gówno, szczury), insynuacja (Hubba Hubba, próżnia), zakłopotanie, (och, ups), ból (Auć, och) oraz wiele innych emocji i stanów psychicznych. Niektóre wykrzykniki są eufemistyczne; Boże, cerować, I banialuki są dość przejrzystymi zamiennikami bardziej bluźnierczych lub obscenicznych terminów, które same w sobie są wykrzyknikami.

W przeciwieństwie do terminów z innych części mowy, wykrzykniki mają znaczenie nawet wtedy, gdy są używane samodzielnie; każdy rozumie co ciii Lub psst Lub Brawo oznacza. Ale wiele wykrzykników to kameleony. W zależności od kontekstu, w jakim jest wypowiedziane, ten sam wykrzyknik może oznaczać bardzo różne rzeczy. Oochna przykład jest zdefiniowany przez Słownik angielski oxford (OED) jako sygnalizujący „ból, zaskoczenie, zdziwienie lub dezaprobatę”. I Jezu może być użyte do określenia „niespodzianki, podekscytowania, przerażenia lub irytacji”.

Ponadto sposób wymawiania wykrzyknika może wpływać na jego znaczenie. Krótko, deklaratywnie gość! może być sygnałem zaskoczenia lub irytacji, natomiast dłuższy, przeciągły duuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuudzie jest raczej oznaką aprobaty.

Wiele wykrzykników jest używanych we wszystkich dialektach języka angielskiego, podczas gdy inne mają charakter bardziej regionalny. Ktoś z Australii mógłby wyrazić zdziwienie krykiet, podczas gdy osoba mówiąca po brytyjsku może być skłonna wyrazić swoją frustrację bzdury.

Chociaż wiele wykrzykników ma dość ogólne znaczenie, niektóre są niezwykle szczegółowe. Dziobowy jest używany jako ostrzeżenie na polu golfowym oraz sprawdzać służy temu samemu celowi na szachownicy. Gardyloo był kiedyś używany do ostrzegania pieszych, że nocnik będzie miał zostać opróżniony na ulicę. (Na szczęście praktyka ta padła ofiarą współczesnych warunków sanitarnych.)

Nowe wykrzykniki rzeczywiście pojawiają się w języku, ale w znacznie wolniejszym tempie niż rzeczowniki i czasowniki. The OED potwierdził, że w ciągu ostatniego ćwierćwiecza do języka angielskiego weszły tylko dwa takie terminy: torby (w 2006 r.) i kule zdumiewające (w 2008). Rozpoznano słownik Merriam-Webster uuu („używane do wyrażania radości, aprobaty lub podekscytowanego entuzjazmu”) jako Słowo Roku 2007 – chociaż nadal nie znalazło się na liście OED.

Wykrzyknik zajął nawet ważne miejsce w historii wojskowości. Podczas bitwy o Ardeny w grudniu 1944 roku niemiecki oficer zażądał kapitulacji sił amerykańskich otoczonych Bastogne, ważnym węźle drogowym w Belgii. Amerykański dowódca Anthony McAuliffe odpowiedział na ultimatum jednym słowem: Orzechy!. Ta odpowiedź zmyliła Niemców: zapytali, co to oznacza, i wyjaśniono, że w tym kontekście to oznacza coś w stylu „Idź do diabła!” (Siły amerykańskie wytrzymały kilka dni, dopóki posiłki nie złagodziły oblężenia później.)

Wykrzykniki są również powszechnie używane jako oznaka sarkazmu lub ironii werbalnej, jak na przykład w „Och, jesteś prawdziwym geniuszem!” jeśli ktoś faktycznie zachował się dość głupio. W niektórych przypadkach to użycie stało się tak stereotypowe, że zostało zapisane w słowniku. The OED listy har de har I whoop-de-do jako wiarygodnie kojarzone z sarkazmem, natomiast wykrzykniki sygnalizujące ironię werbalną obejmują dech zapierać ze zdziwienia, hip hura hip, ohyda, I zip-a-dee-do-da.

Zbyt nieformalne?

Biorąc pod uwagę ich użyteczność, dlaczego wykrzykniki nie cieszą się większym szacunkiem? Jednym z powodów może być to, że są one kojarzone ze swobodną lub nieformalną mową lub pisaniem. Słowa z tej klasy nie są tym, czego można się spodziewać w raporcie biznesowym, dokumencie prawnym lub artykule naukowym. Pod tym względem przypominają emoji — te wszechobecne uśmiechnięte i płaczące twarze, które zaśmiecają nasze wiadomości tekstowe. I chociaż prawdą jest, że wiele wykrzykników ma charakter wysoce nieformalny…tydzień Lub Boże przychodzą mi na myśl – są jeszcze inne, np Niestety I słuchać uważnie, które są bardzo formalne.

Trudno sobie wyobrazić, jak komunikacja mogłaby funkcjonować bez rzeczowników i czasowników. Ale jeszcze trudniej jest sobie wyobrazić, jak moglibyśmy wyrazić nasze emocje i reakcje bez wtrąceń. Wykrzykniki to nie tylko językowe dziwactwa, ale słowa, które pozwalają nam wyrazić nasze wewnętrzne życie.