Honorowanie nieludzkiej wrażliwości jest dobre dla nich i dla nas

Autor: dr Marc Bekoff i Marlon H. Reis, pierwszy dżentelmen Kolorado.

Wrażliwość i zdolność odczuwania są wszędzie wokół nas i niemal codziennie dowiadujemy się o niesamowitych zdolnościach zmysłowych istot nieludzkich. zwierzęta (zwierzęta), z których wiele większość ludzi prawdopodobnie nie umieściłaby w „klubie świadomości”. W społeczeństwie ludzkim jesteśmy skarbami wyjątkowość. Jesteśmy dumni z indywidualności i podnosimy akt interpretacji do rangi sztuki. Rozumiemy, że należy celebrować różnorodność. To w sumie naszych codziennych doświadczeń rozwijamy „światopogląd”, a tym samym: tożsamość. To właśnie w społeczeństwach nieludzkich na całym świecie można spotkać każdy gatunek żyjący i doświadczający życia przez swój własny, niepowtarzalny pryzmat. Doświadczenia życia pozaludzkiego są warte dokładnego zbadania ponieważ występują w tak olśniewającej różnorodności. Wartość życia nie wynika z jego jednolitości, ale z jego wielości.

To, co ludzie uważają za rzeczywistość, jest jedynie odbiciem tego, co potrafią wykryć nasze zmysły – i tylko ułamkiem tego, co istnieje

Nie ulega wątpliwości, że w miarę dalszego rozwijania naszego zrozumienia i doceniania życia nieludzkiego, tak samo nasza relacja ze światem przyrody będzie ewoluować w kierunku współistnienia – żyj i pozwól żyć działanie.

Marlon pamięta, jak jako dziecko godzinami siedział i obserwował, jak jego rodzinny kot, Callisto, stał obok niej przednie łapy na parapecie okna salonu i wpatrzyła się w coś tak urzekającego, że wprawiła ją w zachwyt uwaga w miarę upływu minut. Często ostrożnie podchodził do niej i siadał obok niej, mając nadzieję, że zobaczy to, co ona. A może chodziło o usłyszenie tego, co ona usłyszała. Kto może powiedzieć? Zwierzęta wiodą bogate i satysfakcjonujące życie, gdy – jako ludzie – pozwalamy im być sobą.

Wiele lat później, gdy byli już dorośli – jeśli nie do końca o tym myśleli, to przynajmniej przeżyli lata – Marlon i gubernator Kolorado Jared Polis adoptowali swojego ukochanego psa Gię. Przez ostatnie 13 i pół roku najważniejszym momentem ich dni było bycie u jej boku podczas codziennych spacerów, które trafniej można określić jako przygody. Chociaż Gia i Marlon chodzili tymi samymi chodnikami, wędrowali tymi samymi szlakami i spędzali godziny w tych samych parkach – nigdy nie żyli dwa razy tego samego dnia. Za każdym razem, gdy wyruszają w świat, z podziwem przyglądają się, jak wybiera, dokąd ich zabrać. Widać, że od wczoraj do dzisiaj coś się zmieniło. Inni – ludzie i nieludzie – pojawiali się i znikali, pozostawiając po sobie dowody swojej obecności, które tylko Gia może wykryć.¹

Jeśli nie jest to jeszcze oczywiste, jesteśmy pod ogromnym wrażeniem doświadczeń Gii w świecie. Podobnie jak u Marlona dzieciństwo kot widział i słyszał rzeczy, których nie mógł, Gia za każdym razem daje wskazówki na temat świata, którego doświadcza wybiera inną ścieżkę, którą chce podążać, miejsce, w którym może pozostać, i kilka dni, kiedy zawraca Marlona z powrotem dom.

Co Gia i inne zwierzęta widzą, słyszą, wąchają, myślą i czują?

Wiemy tylko, że świat, jakiego doświadcza, jest bogaty i złożony i nigdy nie jest taki sam. Jej chęć wyjścia rano z domu przypomina nam, że w życiu jest coś więcej niż cztery ściany, które tak często nas zamykają i odcinają od świata przyrody.

Możemy się wiele nauczyć od zwierząt. I nie musimy być tacy sami, żeby usprawiedliwić swoją obecność tutaj. To, jak się czujemy, nie wyznacza granic tego, jak się czujemy. Nie powinien zatem być miarą, według której mierzymy samopoczucie zwierząt innych niż ludzie. Życie istnieje na wiele sposobów i to właśnie ekscytuje nas każdego dnia, gdy jesteśmy gotowi iść do pracy i porozmawiać o tym, dlaczego zwierzęta zasługują na to, by tu być, na ochronę i uznanie ich za towarzyszy podróży życie.

Nie ma stopni wrażliwości. Radość, smuteki ból są sprawą osobistą i porównywanie poziomów tych i innych uczuć w obrębie gatunku i pomiędzy gatunkami jest obarczone błędami. Radość, smutek lub ból danej osoby jest wyłącznie jej sprawą i Porównania gatunkowe są obarczone błędami.

Wiemy, że zwierzęta inne niż ludzie prowadzą bogate życie emocjonalne za pośrednictwem naszych zmysłów i wrażeń, ale nauka dostarcza na to dowodu. Czują radość, smutek, a nawet empatię zakłopotanie, i wiele więcej.

• Psy preriowe mówią złożonym językiem, tworzą zwarte sieci społeczne i mają poczucie domu i rodziny.
• Żubry praktykują demokrację, badania pokazują, że częściej wybierają na przywódczynie kobiety. Może dowiemy się czegoś lub dwóch.
• Społeczeństwo słoni jest matriarchalne i od dawna znamy złożoność tego, jak żyją, kochają i opłakują swoich zmarłych.
• Aby znaleźć ofiarę, dziobak korzysta ze zmysłu elektrycznego. Jego dziób pokryty jest dziesiątkami tysięcy mikroskopijnych czujników, które potrafią wykryć słabe pola elektryczne innych.
• Pszczoły wybierają ekspresję fizyczną, tańczą, aby zakomunikować lokalizację pożywienia. Są także niezwykle inteligentnymi i czującymi istotami.

Nauka pokazuje, że istnieje wiele innych przykładów wrażliwości wśród wszystkich kręgowców – bardzo zróżnicowanych ssaków, ptaki, ryby, gady i płazy oraz bezkręgowce, w tym owady, homary, ośmiornice i kraby. W swojej książce Czy ryby odczuwają ból? Doktor Victoria Braithwaite napisała: „Twierdzę, że istnieje wiele dowodów na to, że ryby odczuwają ból i cierpią tak samo, jak ptaki i ssaki – i bardziej niż ludzkie noworodki i wcześniaki”. (strona 153)

Widzimy tylko jedną dziesięciomilionową widma elektromagnetycznego. Wyobraź sobie rozszerzenie naszego zasięgu, aby odbierał ciepło podczerwone jak nietoperze wampiry lub ptaki podobne do ultrafioletu. Wyobraź sobie, że doświadczasz smaku suma, dotyku kreta gwiaździstego i równowagi geparda. Wyobraź sobie, że otwierasz nasze umysły na nieprawdopodobne zmysły dziobaka. Ostatecznie świat przyrody może zainspirować nowy, wspaniały świat ludzkiej wrażliwości.

Potrzebujemy bardziej włączającego sposobu myślenia

Zwierzęta oferują nam tak wiele, że możemy być wdzięczny, w tym wspólne uczucia, które służą jako „klej społecznyLudzie muszą pojmować życie tak, jak jest ono przeżywane poprzez zmysły i uczucia innych zwierząt. Dzięki tej pracy my również lepiej rozumiemy naszą rolę w przyrodzie i ważną rolę, jaką musimy odegrać w ochronie jej równowagi.

Odkrycie budzi nas każdego ranka. A odkrywanie jest tym, co nas uspokaja marzyć każdej nocy. To dla innych zwierząt. To jest dla nas wszystkich. Niezbędne jest uznanie i honorowanie wrażliwości innych zwierząt oraz wykorzystanie w ich imieniu tego, co wiemy – bardzo potrzebnego, włączającego sposobu myślenia, opartego na nauce i zdrowym rozsądku.