8 sposobów, w jaki rodzice wzmagają niepokój u swoich dzieci

Rodzice odgrywają kluczową rolę w kształtowaniu dobrostanu emocjonalnego swoich dzieci, a niezamierzone działania lub zachowania mogą przyczynić się do rozwoju Lęk u dzieci. Oto kilka sposobów, w jaki rodzice mogą nieumyślnie przyczynić się do lęku u swoich dzieci:

1. Nadopiekuńczość: Choć naturalną rzeczą jest, że rodzice chcą zapewnić swoim dzieciom bezpieczeństwo, nadmierna ochrona może utrudnić dziecku radzenie sobie z wyzwaniami. U dzieci nadmiernie chronionych może pojawić się lęk w obliczu nieznanych lub trudnych sytuacji. Na przykład rodzice, którzy nie kierują swoimi dziećmi do radzenia sobie z wyzwaniami akademickimi lub społecznymi zamiast tego nadmierna ich ochrona uniemożliwi dzieciom tolerowanie lęku w obliczu takich sytuacji stresory.

2. Modelowanie lęku: Dzieci często uczą się obserwując rodziców. Jeśli rodzice wykazują niespokojne zachowania lub często wyrażają zmartwienie, dzieci mogą uwewnętrznić te postawy i same przyjąć tendencje lękowe. Na przykład jeden

nastolatek Współpracuję z nim i opowiedziałem mu, jak nauczył się od rodziców nawyku „a co, jeśli myśleć”.

3. Zbyt krytyczne zachowanie: Ciągła krytyka lub wysokie oczekiwania mogą stworzyć środowisko, w którym dzieci czują presję, aby spełniać nierealistycznie wysokie standardy. Strach rozczarowanie rodziców lub niespełnienie oczekiwań może prowadzić do niepokoju. W związku z tym dziewięcioletnia dziewczynka powiedziała mi: „Mój tata mówi mi tylko, co robię źle w piłce nożnej”.

4. Brak ekspresji emocjonalnej: Jeśli rodzice nie rozmawiają otwarcie o emocjach lub nie zapewniają dzieciom bezpiecznej przestrzeni do wyrażania swoich uczuć, może to prowadzić do emocjonalnego tłumienia i niepokoju. Dzieci muszą mieć poczucie, że mogą dzielić się swoimi emocjami bez osądzania. Jako przykład podała mnie pewna trzynastoletnia dziewczynka: „Próbuję opowiadać mamie różne rzeczy, ale nigdy nie wiem, co ona Naprawdę myśli o tym, co jej powiem”.

5. Niespójny Rodzicielstwo: Niespójne zasady i dyscyplina mogą dezorientować dzieci, prowadząc do niepewności i niepokoju. Jasne i spójne oczekiwania dają poczucie bezpieczeństwa. Dwunastoletni Scott zwierzył mi się: „Tata mówi mi, żebym przestał siedzieć i zająć się aktywnością, a on po prostu leży na kanapie i patrzy w telefon”.

6. Mikrozarządzanie: Ciągłe ingerowanie w działania dziecka i niepozwalanie mu na podejmowanie decyzji lub doświadczanie naturalnych konsekwencji może powodować stany lękowe. Dzieci potrzebują możliwości uczenia się i rozwijania autonomii. Piętnastoletni Tom wyraził frustrację: „Moja mama zawsze dokucza mi, że jestem leniwy w szkole. To tak, jakby czerpało przyjemność z ciągłego sprawdzania mojego szkolnego portalu pod kątem moich zadań.

7. Nadmierne pochwały i krytyki: Chociaż pozytywne wzmocnienie jest ważne, nadmierne chwalenie każdego działania lub oferowanie nierealistycznych pochwał może wywołać niepokój związany z wydajnością. Z drugiej strony ciągła krytyka bez uznania osiągnięć może również przyczyniać się do niepokoju.

8. Nierealistyczne zaszczepienie strachu: Przekazywanie nadmiernego strachu lub zmartwień związanych z ogólnymi lub konkretnymi wydarzeniami lub sytuacjami może wywołać u dzieci nadmierny niepokój. Rodzice muszą zapewnić zrównoważoną perspektywę i pomóc dzieciom zrozumieć ryzyko i odpowiednio nim zarządzać. Kim, lat 14, powiedziała: „Mój tata jest zawsze ponury, jakby jutro miał nastąpić koniec świata. Nienawidzę jego negatywizmu; to psuje moją atmosferę.”

Pomaganie dziecku w obniżeniu lęku

Jak opisuję w swojej książce, niepokój, Depresja, & Gniew Zestaw narzędzi dla nastolatkówpomaganie dziecku w nauce uspokojenia się i rozwiązywania problemów to najważniejsze umiejętności, jakie możesz mu dać. Tworzenie otwartego i wspierającego środowiska, a także w razie potrzeby szukanie profesjonalnego doradztwa może pomóc złagodzić te problemy i wesprzeć dobrostan emocjonalny dziecka.

Pomoc dzieciom w radzeniu sobie z lękiem ma kluczowe znaczenie dla ich ogólnego dobrostanu. Oto kilka wskazówek poniżej:

1. Miej otwartą komunikację: Stwórz bezpieczne i otwarte środowisko, w którym Twoje dziecko będzie mogło wyrazić swoje uczucia. Zachęć ich, aby bez oceniania rozmawiali o tym, co powoduje ich niepokój. Słuchaj aktywnie i potwierdzaj ich emocje. Czasami sama świadomość, że ktoś rozumie i troszczy się, może przynieść znaczną ulgę.

2. Ustal rutynę i przewidywalność Dzieci często znajdują pociechę w rutynie i przewidywalności. Ustalenie spójnej codziennej rutyny może pomóc zmniejszyć lęk, zapewniając poczucie stabilności i bezpieczeństwa. Utwórz wizualny harmonogram lub wykres, który pomoże Twojemu dziecku zrozumieć i przewidzieć codzienne czynności, dzięki czemu przejścia będą płynniejsze.

3. Naucz strategii radzenia sobie: Współpracujcie, aby opracować mechanizmy radzenia sobie stres. Ćwiczenia głębokiego oddychania, uważność techniki relaksacyjne lub proste ćwiczenia relaksacyjne mogą być skuteczne w radzeniu sobie z lękiem. Zachęć je do zidentyfikowania i zwerbalizowania swoich uczuć. Nauczenie ich rozpoznawania i wyrażania emocji może pomóc im skuteczniej sobie radzić.

4. Promuj zdrowe nawyki stylu życia: Upewnij się, że Twoje dziecko śpi wystarczająco dużo i je zbilansowane posiłki dietai podejmuje regularną aktywność fizyczną. Czynniki te mogą znacząco wpływać na nastrój i poziom stresu. Ogranicz ekspozycję na ekrany, zwłaszcza przed snem, jako nadmierną czas ekranowy może przyczyniać się do niepokoju. Zachęcaj do zajęć sprzyjających relaksowi i relaksowi kreatywność.

5. Świeć przykładem Dzieci często uczą się obserwując zachowania dorosłych. Okaż zdrowy stres kierownictwo strategii we własnym życiu. Modeluj pozytywne rozwiązywanie problemów i odporność. Pokaż im, że można stawiać czoła wyzwaniom, popełniać błędy i uczyć się na nich.

Końcowe przemyślenia

Pamiętaj, że każde dziecko jest wyjątkowe i to, co działa na jedno, może nie działać na drugie. Jeśli lęk utrzymuje się lub znacząco zakłóca codzienne życie Twojego dziecka, rozważ skorzystanie z profesjonalnej pomocy u specjalisty zdrowia psychicznego lub doradcy. Mogą zapewnić dostosowane strategie i wsparcie w celu zaspokojenia specyficznych potrzeb Twojego dziecka.

Aby znaleźć terapeutę, odwiedź katalog terapii Psychology Today.