Pokonać tremę: wydobyć z siebie wszystko w świetle reflektorów

Zazwyczaj doświadczam intensywnych występów Lęk, ale nie chciałem, żeby to przeszkodziło mi w skorzystaniu z niesamowitej możliwości przemawiania przed 100 liderami biznesu i myśli. Wiedziałem, że mam wartość do przekazania i że treść mojego wystąpienia będzie niezwykle użyteczna. Musiałam tylko wymyślić, jak nie wymiotować na scenie, albo, co gorsza, nie wywołać u mnie takiego niepokoju, że w ogóle nie będę mogła wyjść na scenę.

Możliwość przemawiania była dla mnie bardzo ważna. Leciałem do Miami, byłem na scenie z ekipą mikrofonu i kamery i byłem główną myślą. Nie mogłem tego zepsuć. Wyciągnąłem więc każde narzędzie, jakie przyszło mi do głowy podczas lat pracy z klientami cierpiącymi na stany lękowe, i zastosowałem każde z nich. Bez przesady. Zrobiłem wszystko, co zamierzam udostępnić i z dumą ogłaszam, że pomogli! Nie tylko mogłem wygłosić prezentację przy minimalnym niepokoju, ale naprawdę dobrze się bawiłem. Udało mi się nawet cieszyć dyskusją panelową przed moim wystąpieniem i nie spędzać tego czasu na chorobie w łazience, jak się spodziewałem.

Czym jest lęk przed wydajnością?

Lęk przed wydajnością (tzw trema) jest strach o konsekwencjach niemożności wykonania zadania i uczucia niepokoju podczas mówienia lub występów publicznych (Słownik APA, 2018). Możemy doświadczyć objawów fizycznych, takich jak bicie serca, duszność, pocenie się i zimne napady, zaczerwienienie, drżenie głosu i kolan, suchość w ustach i rozstrój żołądka. W pewnym zakresie odczuwamy niepokój związany z wydajnością, co oznacza, że ​​czasami może nam być gorąco i trochę się trząść, momenty, w których czujemy, że dyszymy podczas mówienia, a nasze twarze płoną, i chwile pomiędzy.

Co zrobić przed imprezą

Przygotuj się z wyprzedzeniem. Spędziłem dużo czasu na przeglądaniu materiału, zapamiętywaniu go i myśleniu o pytaniach, jakie mogą mieć ludzie, aby czuć się jak najlepiej przygotowanym.

Wykonaj prezentację podczas ćwiczeń. Pocenie się, duszność, uczucie zaczerwienienia... Są to rzeczy, które dzieją się podczas ćwiczeń i gdy jesteśmy bardzo niespokojni. Ćwiczyłem wygłaszanie prezentacji na bieżni, idąc w wystarczająco szybkim tempie, dysząc i pocąc się. To pozwoliło mojemu mózgowi zrozumieć, że nawet w stanie paniki nadal mogę wygłosić prezentację.

Wyobrażać sobie. Każdego dnia spędzałem zaledwie kilka minut na wizualizowaniu siebie stojącego na scenie, z mikrofonem i patrzącego na publiczność. Nie wizualizowałem całej prezentacji, ale raczej skupiłem się na uczuciach. Pozwoliłem, aby moje tętno wzrosło, gdy rozglądałem się po tłumie i sprawiłem, że poczułem się tak niespokojny, jak to tylko możliwe. Po około minucie moje tętno spadło, gdy wyobrażałem sobie chodzenie i mówienie, co pozwoliło mojemu mózgowi zrozumieć, że niepokój znika.

Zbudować pewność siebie przed czasem. Kupiłam nowe ubrania, w których czułam się pewnie i zrobiłam pierwszy manicure od ponad pięciu lat! Te drobne szczegóły pomogły mi poczuć się lepiej przed wydarzeniem.

Skoncentruj się na byciu, a nie na byciu. Wmawianie sobie „staję się lepszym mówcą publicznym” zamiast „jestem dobrym mówcą publicznym” sprawiło, że stałem się mniej podatny na postrzegane negatywne opinie i częściej wychodziłem poza swoją strefę komfortu. To także obniżyło presję.

Skoncentruj się na swoim celu. Wiedziałem, że moje treści są wartościowe i że uczestnicy naprawdę skorzystają z mojej prezentacji. Ciągle sobie o tym przypominałem, więc odsunąłem uwagę od moich wewnętrznych doświadczeń i skupiłem się na tym, jak pomoże to innym.

Jeśli to możliwe, wystąp przed tłum z wyprzedzeniem. Zapytałem organizatorów konferencji, czy istnieje inna szansa, abym zabrał głos przed moją prezentacją, w wyniku czego w krótkim czasie poprowadziłem grupę wyobrażanie sobie noc przed moim wyjściem na scenę. Dało mi to szansę na oswojenie się z sytuacją i pokazało, że mogę to zrobić.

Strategie do wykorzystania podczas wydarzenia

Oddychanie dubletowe. Ten rodzaj oddechu polega na tym, że wdychamy tyle powietrza przez nos, ile się da, a na koniec wciągamy ostatni oddech. Następnie wykonujemy długi, powolny wydech ustami. Wzięcie kilku dubletowych oddechów w oczekiwaniu na wyjście na scenę natychmiast mnie uspokoiło system nerwowy.

Znajdź obiekt uziemiający. Wybrałam kamień, który idealnie leży w dłoni i ma ostre krawędzie. Przez kilka dni poprzedzających prezentację używałem tego jako zachęty do spowolnienia oddechu. Leżał na moim biurku i za każdym razem, gdy go podnosiłem, brałem kilka powolnych, głębokich oddechów. Podczas prezentacji trzymałem kamień w kieszeni i za każdym razem, gdy go dotykałem, przypominano mi, żebym zwolnił oddech.

Ogarnij niepokój. Ukrywanie objawów lęku wymaga mnóstwo energii psychicznej (i fizycznej). Zamiast zachowywać się tak, jakbym robił to cały czas, po prostu przyznałem, że było to dla mnie poza moją strefą komfortu i jak bardzo się niepokoiłem. Dosłownie zacząłem swoją prezentację słowami: „Czuję się teraz naprawdę niespokojny”.

Ćwiczyć wdzięczność. Wdzięczność zmniejsza niepokój (Wood, Froh i Geraghty 2010). Przypomniałem sobie, jakie miałem szczęście, że dostałem taką możliwość, i na początku prezentacji wyraziłem swoją wdzięczność. Po powiedzeniu: „Czuję się teraz naprawdę niespokojny” – dodałem: „I skoro wdzięczność maleje niepokoju, chcę poświęcić chwilę i wyrazić wam wszystkim wdzięczność.” Następnie przeszedłem do wyliczenia, dlaczego i po co to zrobiłem. wdzięczny.

Masz to

Ta lista może wydawać się pracochłonna, ale obiecuję, że jest tego warta. Pewność siebie, którą poczujesz, przemawiając przed innymi, sprawi, że poczujesz, że możesz zrobić wszystko. Jestem teraz gotowy, aby ponownie wyjść na scenę, czego nigdy nie myślałem, że powiem! Jeśli ja mogę zmniejszyć niepokój związany z wydajnością, Ty też możesz.