W jakim stopniu osobowość decyduje o naszym szczęściu?

przez dr Pelina Kesebira

Co byś odpowiedziała, gdybym zapytał Cię, czego potrzebujesz do większego zadowolenia?

Wątpię, czy wielu z was odpowiedziałoby „lepszym usposobieniem”. szczęścieZamiast zmieniać nasze cechy wewnętrzne, większość z nas najpierw myśli o zmianie warunków zewnętrznych.

To skupienie jest zrozumiałe, ponieważ warunki zewnętrzne wyraźnie wpływają na nasze szczęście. Gdyby tak nie było, nie obserwowalibyśmy drastycznie odmiennych średnich poziomów szczęścia pomiędzy krajami świata. To mieszkańcy Finlandii są znacznie bardziej zadowoleni z ich życiem niż ludzie w Afganistanie niewątpliwie ma coś wspólnego z panującym życiem warunków panujących w tych krajach i nie można tego po prostu wytłumaczyć na podstawie dyspozycji Finów i Afgańczycy.

Chociaż okoliczności zewnętrzne odgrywają niezaprzeczalną rolę w naszym szczęściu, uderzającym odkryciem nauki o szczęściu jest to, że rola ta jest bardziej ograniczona, niż wielu z nas sobie wyobraża. Badania sugerują że tylko około 10–15 procent różnic w dobrostanie ludzi można przypisać warunkom zewnętrznym. Kiedy ludzie będą w stanie bez trudności zaspokoić swoje podstawowe potrzeby, wpływ dochodu na szczęście zacznie maleć i ostatecznie osiągnie:

punkt nasycenia, w którym wyższe dochody nie prowadzą już do większego dobrobytu. Jeśli mamy już w miarę przyzwoite i bezpieczne życie, to okazuje się, że „powroty szczęścia” z poprawy naszych warunków zewnętrznych będą dość skromne.

Z drugiej strony poprawa warunków naszego życia wewnętrznego – nawyków umysłu i serca – okazuje się bardzo obiecującą strategią szczęścia. Dane wspierają osoby starsze mądrość że źródło szczęścia kryje się wewnątrz. A metaanalizana przykład to zgłasza osobowość cechy — nasze nawykowe wzorce myślenia, odczuwania i zachowania — odpowiadają za 63 procent subiektywnych różnic w dobrostanie między ludźmi. Jesteśmy świadkami skutków osobowości, gdy dwie skądinąd porównywalne osoby interpretują i reagują na dokładnie to samo wydarzenie życiowe – zerwanie, zwolnienie czy pandemia – na zupełnie różne sposoby. Jedna osoba może zostać psychicznie zmiażdżona przez te wydarzenia i popaść w rozpacz, podczas gdy inna może zachować pozytywne nastawienie i docenić nowe możliwości, jakie dają te wydarzenia.

Przykład ten ilustruje również, dlaczego obiektywne warunki życia mają jedynie ograniczoną moc w przewidywaniu subiektywnego dobrostanu. Wszystko, co dzieje się w świecie zewnętrznym, przechodzi przez nasze wewnętrzne filtry – filtry ukształtowane przez naszą osobowość. To właśnie te filtry przetwarzają surowiec życia i przekształcają go w większe lub mniejsze szczęście. Niektórzy z nas mają filtry, które są lepiej wyposażone, aby zapewnić szczęście, i wtedy pojawia się ważne pytanie: Jaki rodzaj osobowości najlepiej sprzyja szczęściu? Co badania mówią na temat szczęścia i osobowości? Jakie cechy wewnętrzne najbardziej wyróżniają szczęśliwych i mniej szczęśliwych ludzi?

Niski neurotyzm

Neurotyzm, jako termin psychologiczny, odnosi się do predyspozycja do przeżywania negatywnych emocji. Te emocje mogą obejmować Lęk, smutek, gniew, Lub wina, a każdy z nich jest całkowicie naturalny i nawet najszczęśliwsi ludzie doświadczają tych emocji. Jednak zbyt częste, intensywne i wykraczające poza to, czego wymaga sytuacja, doświadczanie negatywnych emocji jest niezgodne z dobrym samopoczuciem. Badania w ten sposób silnie łączy szczęście z niskim poziomem neurotyzmu.

Podobnie jak inne cechy osobowości, neurotyczność jest częściowo dziedziczna i błędem byłoby zakładać, że jest ona nieskończenie plastyczna. To powiedziawszy, wiemy, że możliwe jest zmniejszenie naszego neurotyczności poprzez interwencje psychologiczne, takie jak terapia, psychoedukacja i uważność Lub trening medytacji.Prowadzenie zdrowego fizycznie stylu życia (np. ćwiczenia, odpowiednia ilość snu, odżywianie). dieta) pomaga nam również lepiej regulować negatywne emocje.

Pozytywność

Podczas gdy neurotyczność to skłonność do doświadczania negatywnych emocji, o pozytywności można myśleć jako skłonność do doświadczania pozytywnych emocji (np. radości, miłości, nadziei, wdzięczność). Niektórzy uczeni tak mają zdefiniowany pozytywność jako „wszechobecny sposób oceniania, oglądania i postrzegania życia z pozytywnego nastawienia”. Ludzie wysoko w tej cesze są dobrzy w dostrzeganiu i docenianiu dobra w życiu, które jest potężnym źródłem odporność w obliczu przeciwności losu. Ściśle powiązana z pozytywnością jest cecha optymizmu, która reprezentuje pozytywne nastawienie do przyszłości. Optymizm też jest powiązany zarówno z dobrostanem psychicznym, jak i fizycznym.

Jednym ze sposobów rozwijania większej pozytywności jest nauczenie się zauważania dobra wokół nas. W tym celu skuteczne byłoby praktykowanie wdzięczności, ponieważ wdzięczność polega na konsekwentnym ukierunkowywaniu nas na to, co idzie dobrze w naszym życiu. Inną metodą rozwijania pozytywnego nastawienia jest uczenie umysłu patrzenia na sprawy z bardziej konstruktywnej perspektywy. Kiedy sprawy nie układają się po naszej myśli, nawyk zadawania pewnych pytań może pomóc w przyjęciu bardziej charytatywnego podejścia perspektywy – pytania takie jak: „Jak mogę zmienić tę sytuację w coś lepszego?” lub: „Jakich lekcji mogę się nauczyć wyciągnąć z tego wnioski?”

Życzliwość

Badania sugerują, że szczęśliwsi ludzie mają więcej pozytywny I orientacja prospołeczna wobec innych. Posiadają takie cechy, jak bycie kochającym, ciepłym, życzliwym, szczerym, pomocnym i hojnym. Zdrowe relacje są absolutnie niezbędne do szczęścia, a wyżej wymienione cechy służą ich posiadaczom częściowo, umożliwiając takie relacje. Wydaje się, że „być dobrym” i „czuć się dobrze” są ze sobą ściśle powiązane, jak twierdziło wielu filozofów na przestrzeni wieków. Ten związek pomiędzy cnotami a szczęściem to ekscytujące odkrycie nauki o szczęściu.

Ciekawość

Chociaż może to być dla niektórych zaskakujące, ciekawość jest jedną z cech osobowości, która wykazuje najsilniejsze związki z satysfakcją z życia. Szczęśliwi ludzie zazwyczaj postrzegają świat jako bogate i fascynujące miejsce i mają wiele zainteresowań. Nietrudno sobie wyobrazić, jak ciekawość dodaje radości i radości życiu. Ciekawość charakteryzuje się również niskim poziomem skupienia na sobie: indywidualnym uwaga jest zwrócona na zewnątrz siebie, z którą sama jest połączona większe samopoczucie. Aby pielęgnować wyższy poziom ciekawości, moglibyśmy zarezerwować czas na podążanie za naszymi zainteresowaniami i stwarzanie okazji do eksploracji i odkryć w naszym życiu.

Czy możliwa jest zmiana naszej osobowości?

Sugeruje to kilka kierunków badań zmiana osobowości jest możliwe, nawet jeśli nie jest łatwe. Chociaż nie możemy stworzyć nowej osobowości od zera, możemy kształtować ją w pożądanym kierunku. Być może nigdy nie staniemy się najlepsi optymistyczny osobę, którą znamy, ale zdecydowanie możemy stać się bardziej optymistyczną osobą niż obecnie. Może kunktatorstwo nigdy całkowicie nie zniknie z naszego życia, ale może nas odwiedzać rzadziej i na krótsze okresy.

Nasza praca w Centrum Zdrowych Umysłów podkreśla plastyczność dobrego samopoczucia. Powinniśmy wiedzieć, że plastyczność dobrostanu wynika częściowo z plastyczności osobowości. Mamy potencjał, aby zwiększyć nasze szczęście, bez względu na to, jak małe zmiany wprowadzimy w naszej osobowości. Do takich zmian warto dążyć, bo byłyby darem nie tylko dla nas samych, ale też dla otaczających nas ludzi, a w efekcie i świata.

Zdjęcie na LinkedIn: S_L/Shutterstock. Facebook zdjęcie: słońce ok/Shutterstock