Orzeczenia Sądu Najwyższego są niespójne w sprawie sprawiedliwości rasowej
Budynek Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych
Obrazy Getty’ego
Melissa Anderson, MS i dr Cynthia Najdowski
Orzeczenie Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych z początku czerwca w sprawie Allen v. Milligan uznał, że świadomość rasowa może być konieczna dla sprawiedliwości. W sprawie Allen sąd potwierdził, że wytyczenie granic okręgów kongresowych bez uwzględnienia demografii rasowej może stanowić naruszenie ustawy o prawach wyborczych.
Plan Alabamy polegający na umieszczeniu czarnych obywateli w okręgach, w których ich głosy zostaną przeważone przez białych obywateli zazwyczaj preferują różnych kandydatów, pozbawiłoby Czarnych obywateli równych szans na udział w życiu politycznym proces. Tego rodzaju rasowe manipulacje gerrymanderingiem pozbawiają czarnych obywateli praw wyborczych i negatywnie wpływają na ich zdrowie psychiczne i dobre samopoczucie. Decyzja sądu, która skutecznie nałożyła na Alabamę obowiązek zapewnienia uczciwości wyborczej poprzez uwzględnienie rasy przy ponownym wyznaczaniu granic okręgów, stanowiła krok naprzód w kierunku sprawiedliwości rasowej.
Jednak decyzja sądu zaledwie trzy tygodnie później w sprawie Students for Fair Admissions, Inc. w. Prezydent i stypendyści Harvard College zanotowali ostry zwrot w stronę polityki daltonizmu. Sąd, uchylając sądy niższej instancji i sądy apelacyjne, uznał za niezgodne z konstytucją równoważenie niedogodności doświadczanych przez grupy historycznie marginalizowane poprzez uwzględnianie rasy przy przyjęciach na studia.
Zgodnie z logiką większości procedury rekrutacji oparte na rasie w bezprawny sposób kreują stereotyp studentów czarnoskórych i latynoskich jako tych, którzy napotykają bariery w dostępie do wyższych uczelni. Edukacja dyskryminując jednocześnie innych uczniów, co do których nie uważa się, że znajdują się w podobnie niekorzystnej sytuacji. Zakazując polityki świadomej rasowo, sąd zaprzeczył konieczności korygowania rasizmu strukturalnego i zignorował jego znaczenie rosnącej różnorodności na kampusach uniwersyteckich, co poprawia samopoczucie i sukcesy akademickie studentów kolorowych i innych zmniejsza uprzedzenie, zwiększa empatię i poprawia umiejętności krytycznego myślenia u wszystkich uczniów (jak argumentowało Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne (APA) i inne organizacje w opinii amicus).
Sprzeczne stanowiska sądu w sprawach Allen i Students for Fair Admissions przyczyniają się do niepewności co do roli, jaką rasa może z prawnego punktu widzenia odgrywać w różnych okolicznościach. Mimo to psychologowie mogą promować równość rasową, informując społeczeństwo, decydentów i sądy o czynnikach psychologicznych, które mogą kształtować poglądy w tej sprawie. Poparcie perspektywy świadomej rasy w porównaniu z perspektywą daltonizmu może odzwierciedlać szersze przekonania na temat rasizmu.
Na przykład badania wykazały, że w przeciwieństwie do osób należących do grup innych niż biała i osób politycznie liberalnych, ludzie rasy białej i politycznie konserwatywni ludzie rzadziej rozumieją strukturalną naturę rasizmu i częściej postrzegają sprawiedliwość rasową jako gra o sumie zerowej. Innymi słowy, te populacje rzadziej doceniają sposób, w jaki przepisy tworzą dysproporcje rasowe błędnie wierzą, że zmniejszenie uprzedzeń wobec Czarnych nieuchronnie zwiększa uprzedzenia wobec Białych ludzie.
Badanie dostarcza cennego wglądu w procesy psychologiczne leżące u podstaw argumentów przeciwko świadomości rasowej, które powszechnie zaprzeczają trwającemu rasizmowi strukturalnemu i twierdzą, że neutralność rasowa jest potrzebna, aby uniknąć niesprawiedliwego stawiania na niekorzystnej pozycji Białych ludzie. Interwencja mająca na celu skorygowanie błędu sumy zerowej i wyjaśnienie, w jaki sposób rasizm może zostać osadzony w instytucjach, może zwiększyć uznanie dla polityki uwzględniającej świadomość rasową.
Sąd Najwyższy ma władzę wspierania równości rasowej w Stanach Zjednoczonych, tak jak to zrobił w sprawie Allen, zapobiegając rasistowskiemu manipulacji gerry i chroniąc prawa Czarnych wyborców. Może jednak również utrwalić rasizm strukturalny, tak jak miało to miejsce w przypadku studentów na rzecz uczciwej rekrutacji, poprzez zakazanie praktyk akcji afirmatywnej, które zwiększają inkluzywność na kampusach uniwersyteckich.
Mamy nadzieję, że psychologowie i socjolodzy będą opowiadać się za polityką uwzględniającą rasę, a nie daltonistę, przedstawiając dane naukowe dowody na rasizm strukturalny, jego skutki i korzyści, jakie daje rozszerzenie obietnicy demokracji na tych, którzy zostali zmarginalizowani wszyscy. Takie wsparcie powinno być przydatne w przeciwstawianiu się nieważnym argumentom prawnym, a nawet może pomóc w skorygowaniu nieporozumień niektórych sędziów na temat rasizmu.
Pod redakcją Ashleya M. Votruba, J.D., Ph.D., redaktor bloga SPSSI, adiunkt, University of Nebraska-Lincoln
Melissa Anderson, MS jest asystentem naukowym w Fundacji Badawczej SUNY, a dr Cynthia Najdowski jest profesorem nadzwyczajnym, kierownikiem wydziału psychologii Uniwersytetu w Albany