Lęk o zdrowie i błąd czarno-białego myślenia

Ludzie ze zdrowiem Lęk często postrzegają zdrowie i chorobę w kategoriach sztywnych i nieelastycznych. Błędy w myśleniu, Lub zniekształcenia poznawcze, to błędne, stronnicze myśli. Każdemu z nas czasami zdarzają się takie zniekształcone myśli. Jednakże osoby z lękiem o zdrowie miewają je częściej niż osoby bez lęku o zdrowie. Mogą też powodować znaczny niepokój, ponieważ prowadzą nas do wyciągania błędnych wniosków na temat naszego obecnego lub przyszłego stanu zdrowia.

Myślenie czarno-białe

Jeden rodzaj błędu w myśleniu nazywany jest „myśleniem czarno-białym” (lub „myśleniem o wszystkim albo nic”). Ten typ myślenia obejmuje postrzeganie zdrowia i choroby w kategoriach absolutnych, zamiast przyjmować bardziej zrównoważone podejście i widzieć rzeczy w kontinuum. Osoby cierpiące na lęk o zdrowie często popełniają ten błąd w myśleniu, ponieważ zakładają, że jedno i drugie jest takie całkowicie zdrowy lub śmiertelnie chory, pozostawiając bardzo mało miejsca na cokolwiek pomiędzy tymi dwiema skrajnościami kategorie.

Ten typ sztywnego myślenia prowadzi nas do pochopnych wniosków i katastrofa o każdym objawie, ponieważ wierzymy, że objaw = choroba, a choroba = ostateczna śmierć.

Jak rzucić wyzwanie temu błędowi myślenia

Rzeczywistość jest taka, że ​​stan zdrowia nie jest włącznikiem światła („włączony” lub „wyłączony”). Zdrowie i choroba istnieją w spektrum. Zdecydowana większość z nas nie jest całkowicie zdrowa. Wielu z nas ma drobne problemy zdrowotne i prawdopodobnie każdy z nas ma przynajmniej kilka sposobów na poprawę swojego zdrowia. Co więcej, posiadanie problemów zdrowotnych nie jest wyrokiem śmierci. Wiele osób z przewlekłymi i/lub poważnymi problemami zdrowotnymi może żyć bardzo długo (i bardzo satysfakcjonująco). Zacznij zmieniać swoje myślenie, dostrzegając zdrowie i chorobę w spektrum lub kontinuum.

Następnie, jeśli zauważysz symptomy lub odczucia cielesne wskazujące, że nie masz „doskonałego zdrowia”, znajdziesz się na spirali, zatrzymaj się i zadaj sobie kilka pytań:

• Jeśli ten objaw lub odczucie wskazuje na rzeczywisty problem zdrowotny, jak mogę „przebywać” pośrodku spektrum? Jakie są możliwości „pośrednie” (tj. choroby nieterminowe)? Spróbuj rozważyć wiele możliwych drobnych problemów, które mogą prowadzić do tego objawu, poza najgorszym scenariuszem.
• Czy wyciągam ogólne wnioski na temat tego, jak źle byłoby, gdybym zachorował, na podstawie jednej lub kilku sytuacji, które widziałem lub o których słyszałem?
• Czy znam kogoś w swoim życiu osobistym, kto stanął w obliczu choroby i był w stanie ją wyleczyć lub skutecznie leczyć?
• Czy w przeszłości zmagałem się z chorobą? Jak udało mi się sobie z tym poradzić/przezwyciężyć fizycznie i/lub emocjonalnie?
• Jak mógłbym emocjonalnie poradzić sobie z chorobą, gdybym ją miał? Mój system wsparcia społecznego, osobisty odporność, wiara, terapiaadaptacyjne umiejętności radzenia sobie, grupy wsparcia, Samopomoc książki, osobiste hobby i zasoby? Czy którakolwiek z tych rzeczy pomogła mi poradzić sobie z chorobą lub innymi zmaganiami w przeszłości?
• Jak mógłbym fizycznie poradzić sobie z tą chorobą? Jakie zasoby medyczne umożliwiłyby mi zarządzanie, leczenie i/lub przezwyciężenie tej choroby lub schorzenia?
• Jak wyglądałoby radzenie sobie z tą chorobą i dobre życie z nią?
• Czy widziałem w swoim życiu przykłady osób, które poradziły sobie z chorobą fizycznie i/lub emocjonalnie?
• Jeśli rzeczywiście cierpiałem na chorobę/chorobę X, czy przeceniam ryzyko, że będzie ona nieuleczalna, wyniszczająca i/lub śmiertelna?

Zmiana sposobu myślenia o chorobie wymaga staranności i czasu! Trzymaj te pytania pod ręką i korzystaj z nich, jeśli wpadniesz w pułapkę „wszystko albo nic”. Jeśli z biegiem czasu będziesz pracować nad tymi myślami, rzadziej będziesz zakładać, że jakakolwiek choroba = śmierć, w związku z czym mniej będziesz się niepokoił objawami.

Pamiętaj, jak w przypadku większości rzeczy w życiu, oprócz dwóch najbardziej skrajnych możliwości istnieje wiele innych wyjaśnień! Pracuj nad tym dalej i nie poddawaj się. Możesz złagodzić niepokój o zdrowie, dokonując niewielkich zmian w swoim codziennym myśleniu i zachowaniu.