Jak ADHD prowadzi do ślepoty czasowej

Współautorem tego postu jest Mollie Greenblum.

Czy masz ADHD i masz wrażenie, że ciągle tracisz poczucie czasu? Jeśli tak, być może tego doświadczasz ślepota czasowalub wypaczone postrzeganie upływu czasu.

Chociaż w piątym wydaniu czasopisma ślepota czasowa nie jest wymieniona jako oficjalny objaw ADHD Podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych (DSM-5), jest to wspólny doświadczenie dla osób z ADHD. Zwykle ludzie potrafią wyczuć, która jest godzina i ile czasu minęło, korzystając z elementów otoczenia, takich jak światło i dźwięk. Ślepota czasowa pojawia się, gdy proces postrzegania czasu zostaje zakłócony. Osoby z ADHD często mają trudności z oszacowaniem, ile czasu minęło i ile czasu pozostało do zdarzenia (postrzeganiem czasu), opowiadaniem kolejność występowania zdarzeń (sekwencja czasowa) i replikowanie zadania, które miało miejsce wcześniej w tym samym czasie (sekwencja czasowa reprodukcja). W Studia niemieckie w przypadku dzieci z ADHD badacze odkryli, że dzieci z ADHD w znacznie większym stopniu przeceniały lub niedoceniały ilość czasu, jaki upłynął, niż dzieci bez ADHD.

Choć przyczyny ślepoty czasowej nie są w pełni poznane, prowadzone są badania nad potencjalnymi mechanizmami. Jedno z badań wykazało, że podczas wykonywania zadań w nauce, które są postrzegane jako nieciekawe lub powtarzalne, uczestnicy z ADHD osiągają zazwyczaj gorsze wyniki niż uczestnicy bez ADHD. Jednakże, Uczestnicy z ADHD zazwyczaj szybciej wykrywają bodźce istotne emocjonalnie lub sytuacyjne niż uczestnicy bez ADHD. Chociaż intensywne emocje mogą zakłócać funkcje poznawcze u osób bez ADHD, te intensywne emocje mogą być tym, czego osoby z ADHD potrzebują, aby skutecznie wykonywać funkcje poznawcze. W badaniu porównującym postrzeganie czasu w przypadku zadań neutralnych i naładowanych emocjonalnie odkryli, że podczas gdy uczestnicy z ADHD w zadaniach związanych z neutralną percepcją czasu radzili sobie gorzej niż osoby bez ADHD, a w zadaniach związanych z percepcją czasu naładowaną emocjonalnie wypadły lepiej zadania. Wyniki tego badania sugerują, że ślepota czasowa może być powiązana z uwaga, emocja, I motywacja.

Ostatnie badania powiązały także ślepotę czasową dopamina niedobory i wzmacniacze dopaminy, takie jak środek pobudzającylek a nagrody pieniężne mogą poprawić postrzeganie czasu u osób z ADHD. Jeden badanie na temat wpływu leków wykazało, że dzieci z ADHD, które przyjmowały leki, radziły sobie lepiej niż dzieci, które nie przyjmowały leków, nawet jeśli do eksperymentu dodano elementy rozpraszające. Podobne wyniki uzyskano, gdy zaoferowano uczestnikom udział w programie nagrody pieniężne do zadań na studiach.

Podczas gdy wszyscy czasami się spóźniają lub tracą godzinę na przewijaniu Media społecznościoweślepota czasowa wpływa na życie osób z ADHD każdego dnia. Ślepota czasowa może prowadzić osoby z ADHD do częstego niedotrzymywania terminów, spóźniania się nawet na wydarzenia, którymi są podekscytowane, utraty poczucia czasu stale, mają trudności z ustaleniem i/lub przestrzeganiem harmonogramu, mają powolny czas reakcji i trudności z kontrolowaniem szybkości swoich działań ruch. Niektóre z tych skutków, takie jak spóźnienia i niedotrzymanie terminów, mogą sprawić, że ludzie będą postrzegać osoby z ADHD jako nieprofesjonalne lub leniwe, ale w rzeczywistości po prostu inaczej postrzegają czas.

Jak sobie radzić ze ślepotą czasową

Jak zatem osoby z ADHD mogą radzić sobie ze ślepotą czasową? Poniżej wymieniono wiele metod zalecanych osobom z ADHD w celu poprawy koncentracji i przezwyciężenia ślepoty czasowej.

1. Dzienniki czasu: Jednym z zaleceń dla osób z ADHD jest mierzenie czasu potrzebnego na wykonanie zadań, które wykonujesz w życiu codziennym lub w przypadku których potrzebujesz dokładnego postrzegania czasu. Chociaż dokładna ilość czasu potrzebnego na wykonanie tych zadań może zmieniać się z dnia na dzień, może pomóc osobom z ADHD uzyskać lepsze pojęcie o tym, ile czasu zajmuje im zazwyczaj ukończenie zadania zadanie.

2. Metoda Pomodoro: Metoda Pomodoro to technika stosowana do nauki i wykonywania zadań zawodowych. Dzięki tej metodzie ustawiasz timer na 25 minut i pracujesz nad jednym zadaniem, aż upłynie czas. Gdy licznik czasu się wyłączy, możesz zrobić 5-minutową przerwę, a następnie wrócić do zadania na kolejne 25 minut. Ten schemat pracy przez 25 minut, a następnie 5-minutowej przerwy powtarza się aż do zakończenia zadania. Co czwartą rundę możesz zrobić dłuższą przerwę, np. godzinę. Dzięki zobowiązywaniu się do krótkich okresów skupienia technika ta może pomóc ludziom skupić się na zadaniu i uniknąć dłuższych przerw lub odkładania zadań na później. Kolejną zaletą tej metody jest to, że można ją łatwo dostosować. Jeśli pracujesz nad zadaniem bardziej wyczerpującym psychicznie lub masz problemy z koncentracją, możesz ustawić timer na 15 minut czasu pracy i zrobić 2-minutową przerwę.

3. Timery: Podobnie jak w przypadku korzystania ze stoperów w Metodzie Pomodoro, korzystne może być ustawienie timerów dla dowolnej czynności, podczas której możesz zgubić się w czasie. Ustawienie timera z wyprzedzeniem może pomóc Ci się wycofać, przypomnieć o sprawdzeniu zegara i pomóc uzewnętrznić ile czasu minęło. W przypadku zadań takich jak gotowanie ustawienie minutnika przed wyjściem z kuchni przypomni Ci o konieczności sprawdzenia jedzenia i zapobiegnie rozgotowaniu posiłku lub przegotowaniu wody. W przypadku czynności takich jak przewijanie mediów społecznościowych ustawienie timera na określoną ilość czasu sprawi, że nie będziesz spędzać godzin na przewijaniu zagłady w TikTok. Timerów można również używać, aby zapobiec utracie godzin na jedno zadanie lub przypomnieć o zjedzeniu lunchu.

Czasami, gdy włączy się timer, możesz go zignorować i zapomnieć. Aby temu zaradzić, spróbuj ustawić wiele alarmów. Jeśli nie możesz wyjść punktualnie, możesz ustawić jeden na 15 minut wcześniej, a drugi na 5 minut wcześniej, dzięki czemu nie stracisz poczucia czasu pomiędzy timerami.

Jeśli masz trudności z wizualizacją upływu czasu za pomocą stopera w telefonie, możesz skorzystać z cyfrowego timera zmieniającego kolor lub klepsydry, przez którą widać przesypujący się piasek.

4. Planiści: Chociaż niektórzy z ADHD mają trudności z planowaniem, mogą pomóc innym z ADHD wyobrazić sobie, co muszą zrobić i ile czasu mają do wyznaczonego terminu. W przypadku dużego projektu możesz użyć planisty, aby cofnąć się od daty ukończenia, dzieląc projekt na mniejsze części wraz z ich terminami. Innym sposobem wykorzystania planistów jest podzielenie dnia na części i wyznaczenie godzin, w których możesz pracować nad pracą domową lub dużym projektem. Korzystanie z planisty może pomóc Ci zaplanować wszystko z wyprzedzeniem, ale może również pomóc Ci poczuć się spełnionym i mieć większą motywację, sprawdzając zadania wypisane na papierze.

5. Działania związane z zakrzywieniem czasu: Chociaż osoby z ADHD czasami mają problemy z koncentracją, problemem może być również sytuacja odwrotna. Kiedy temat lub czynność szczególnie interesuje osobę z ADHD, może ona ulec nadmiernej koncentracji lub mieć długotrwałe epizody bardzo skupionej uwagi. Nadmierna koncentracja może być korzystna w niektórych sytuacjach, ale może prowadzić do większej ślepoty czasowej. Pomocne może być zaplanowanie czasu na zaangażowanie się w te „zakrzywienia czasu”, aby nie przegapić żadnego terminu ani wydarzenia.

Mollie Greenblum jest absolwentka zajęć z psychologii niepełnosprawności prowadzonej przez doktora Bogarta. Niedawno ukończyła Honors College OSU z tytułem licencjata. w Psychologii.