Lepiej radzić sobie ze stanami lękowymi?

Najlepszy terapeuta, z jakim kiedykolwiek pracowałem, był jednocześnie tym, z którym najmniej rozmawiałem. I choć powiedziałem kilka słów, powiedział jeszcze mniej, trafnie wskazując, że zdecydowanie za dużo czasu spędziłem w głowie, a za mało na doświadczaniu uczuć w moim ciele. W rezultacie moje sesje polegały dosłownie na siedzeniu z doznaniami i uczeniu się, jak je obserwować i opisywać poczuli: ciężar w klatce piersiowej, wirowanie w jelitach, szum w głowie, fale gorąca przepływające przez moje ciało. ciało. To właśnie oznaczało „posiedzenie ze swoimi uczuciami” i nie podobało mi się to. Ale kiedy już zapomniałem, jakie to było niezręczne i nieznane (niemały wyczyn), byłem zdumiony, jak szybko uspokoiłem się i poczułem obecność.

Dało mi to do myślenia nad koncepcją wielu moich klientów, a także Media społecznościowe posty, porozmawiaj z: „siedzę z twoim Lęk.” Chociaż wyrażenie to jest całkowicie poprawne w duchu, zrozumienie jego znaczenia może być mylące. Czy powinniśmy przerwać to, co robimy i przyjąć pozycję lotosu, aby pogrążyć się w niepokoju i panice? Na szczęście nie. Jest to nie tylko nierealne i niepraktyczne, ale skupianie się na tym, jak się czujesz, tylko wzmacnia i tak już niewygodne uczucia.

Kiedy sugerujemy „posiedzenie z uczuciem”, mamy na myśli: pozwolenie uczuciu na obecność, zamiast próbować sprawić, by zniknęło. Na tym polega paradoksalny charakter leczenia lęku. Próba zrobienia czegoś, aby powstrzymać niepożądane uczucia, jest intuicyjna. Kiedy się czymś denerwujemy, martwimy się. Albo przemyśl. Albo szukaj pocieszenia. Lub zapytaj Google. Ale czy całe to zamartwianie się, nadmierne myślenie, szukanie pocieszenia lub przeglądanie Google zmniejszają nasz niepokój? Prawdopodobnie nie. Czy pomaga to w jakikolwiek wymierny sposób rozwiązać sytuację? Prawdopodobnie nie.

Aby zmienić swój stosunek do lęku, musisz nauczyć się lepiej „być niespokojnym”. Ktoś, kto jest praktykowany będąc niespokojnym, akceptuje to uczucie i dlatego nie angażuje się w zachowania, które powodują problem gorzej. Siedzenie ze swoim niepokojem oznacza po prostu jego akceptację. Ponieważ dosłownie nie siedzisz cały dzień, pomyśl o tym jako o „życiu lub działaniu z niepokojem”. Zamiast skupiać uwagę na niepokoju uwaga, pozwól, aby był obecny podczas zakupów spożywczych, wysyłania e-maili, chodzenia do pracy, odbierania dzieci lub przygotowywania obiadu. Im mniej uwagi poświęca się danemu uczuciu, tym szybciej przeminie. Nie ma potrzeby sprawdzania, czy to uczucie nadal istnieje; spowoduje to jedynie ponowne uruchomienie i kontynuację cyklu. Zamiast tego spróbuj wykonać poniższe kroki.

5 kroków, które pomogą Ci lepiej radzić sobie ze stanami lękowymi

1. Zwróć uwagę, czy skupiasz się na uczuciu (jeśli „jesteś w swojej głowie” lub wykonujesz jakieś zachowanie w sposób powtarzalny, odpowiedź brzmi „tak!”).
2. Określ, jak się czujesz, używając następującego wyrażenia: „Zauważam, że czuję _________” (wstaw uczucie).
3. Przypomnij sobie, że uczucia nie są niebezpieczne. Są to tymczasowe doświadczenia, które przeminą same. Nie musisz nic z nimi robić.
4. Przekieruj swoją uwagę na coś, co robisz tu i teraz.
5. Kiedy mózg próbuje Cię ponownie wciągnąć w zmartwienia, wróć do kroku 1 lub 2.

Jak w przypadku każdej nowej umiejętności, nauka radzenia sobie z niepokojem wymaga praktyki, powtarzania, cierpliwości i współczucia dla siebie. I posiadanie poczucie humoru o tym nie boli! Nie bój się powiedzieć sobie (lub na głos): „Chwytam brokuły, mimo że czuję niepokój”. Może osoba obok Ciebie również na tym skorzysta!

Kiedy ćwiczę to z klientami podczas sesji, nie siedzimy w niemal ciszy przez czterdzieści minut, jak musiałem to zrobić w ciągu dnia, ale mimo to jest to niewygodne. Jest również skuteczny. Podobnie jak leczenie lęku.