Voles vs. Krety: jak je rozpoznać (i się ich pozbyć)

Norniki kontra krety: brzmi to jak założenie kiepskiego filmu animowanego dla dzieci, ale niestety tak nie jest! Norniki i krety to problemy wyłącznie dorosłych, a oba stworzenia są dość uciążliwe. Pomimo niewielkiego wzrostu, zaznaczają swoją obecność, siejąc spustoszenie w ogrodach i trawnikach. Czasami jednak ustalenie, które zwierzę jest odpowiedzialne za szkody, może stanowić wyzwanie – a to ma znaczenie, ponieważ pomoże w uzyskaniu informacji, w jaki sposób wyeliminować problem! Tutaj omówimy, jak stwierdzić, co zaatakowało Twoje podwórko i jak się ich bezpiecznie pozbyć.

Różnice fizyczne

Według Rogera Dickensa Terminixkierownika służb technicznych ds. kontroli ptaków i dzikiej przyrody, jedną z największych różnic jest ich dosłowna wielkość: krety są większe niż norniki.

„Mole mają w przybliżeniu tę samą długość, co szerokość czyjejś dłoni; norniki są mniejsze i wielkości podobnej do myszy” – mówi. Ma to sens – norniki należą do rodziny gryzoni, a krety nie! W rzeczywistości należą do rodziny ryjówek.

Ponadto krety mają dłuższy pysk w porównaniu do norników, które mają krótki i karbowany pysk, podobnie jak u chomika. Dickens twierdzi, że kolor również może się różnić – krety mają zwykle ciemniejsze szare futro, podczas gdy norniki mają zwykle odcienie brązu.

Pamiętaj jednak, że krety żyją dość pod ziemią i rzadko je można zobaczyć, zauważa Dickens. (Możesz jednak dojrzeć nornicę — można ją zobaczyć wybiegającą ze swoich kryjówek, gdy te plamy zostaną odsłonięte).

Różnice dietetyczne i behawioralne

Kolejną dużą różnicą między tymi dwoma zwierzętami jest ich dieta. Krety są owadożerne, co oznacza, że ​​jedzą owady, takie jak dżdżownice, ślimaki i inne bezkręgowce żyjące w ziemi. Ofiarę znajdują kopiąc podziemne tunele. Jeśli więc widzisz tunele na swoim podwórku, masz kreta! (Lub kilka.)

Dickens potwierdza, że ​​norniki są gryzoniami i żywią się roślinnością i nasionami. Zjadają także korzenie niektórych roślin krajobrazowych. Zamiast tuneli „tworzą szlaki lub «biegi» po ziemi” – mówi Dickens. Najbardziej widoczne są po stopnieniu wiosennych śniegów lub po podniesieniu przedmiotu z ziemi i uwidocznienia się zacieków.

Preferowane siedliska

Według Dickensa w USA występuje kilka gatunków kretów, ale większość z nich występuje na ogół na wschód od Gór Skalistych.

Z drugiej strony norniki można spotkać w całych kontynentalnych Stanach Zjednoczonych. Zwykle można je spotkać na łąkach, polach i łąkach.

Cykle reprodukcyjne

Krety rozmnażają się raz w roku w miocie liczącym od trzech do pięciu młodych. Zwykle rodzą się w marcu lub kwietniu.

Dickens zaskoczył nas tą ciekawostką: norniki są jednymi z najszybciej rozmnażających się zwierząt w Ameryce Północnej. Mogą rozmnażać się o każdej porze roku i często mają do 10 miotów rocznie, po 3–6 młodych w miocie!

Potencjalne szkody spowodowane przez krety i norniki

Krety mogą powodować uszkodzenia trawnika poprzez kopanie w poszukiwaniu pożywienia lub partnerów. Ludzie często zauważają podniesioną część murawy, która po nadepnięciu wyrównuje się. Dickens zwraca również uwagę, że ludzie czasami zauważają kopiec świeżo wykopanej ziemi, na którym aktywnie działały krety.

Szkody norników powstają zazwyczaj po tym, jak żerują na korzeniach roślin krajobrazowych. Ludzie zaczną zauważać, że rośliny brązowieją lub nawet przewracają się z powodu norników zjadających korzenie.

Skuteczne metody usuwania

Według Dickensa krety można uwięzić za pomocą specjalistycznego urządzenia. Można również użyć pestycydu znakowanego kretami, który jest zazwyczaj bardzo skuteczny, ale w tej sprawie należy skontaktować się ze specjalistą od zwalczania szkodników.

Norniki można również złapać w pułapkę, umieszczając pułapki na myszy prostopadle do „wybiegu” lub szlaku. Repelenty na bazie kapsaicyny są również skuteczne w powstrzymywaniu norników od grządek.