Nowe wytyczne dotyczące zdrowia psychicznego Światowej Organizacji Zdrowia

Światowa Organizacja Zdrowia opublikowała niedawno przewodnik dotyczący diagnostyki i leczenia zaburzeń psychicznych, neurologicznych i związanych z używaniem substancji psychoaktywnych na rok 2023.

Ostatnia aktualizacja w 2016 r., przyjęta w ponad 100 krajach na całym świecie i przetłumaczona na ponad 20 językach 150-stronicowy dokument zawiera więcej wskazówek niż poprzednie wydania i zawiera nową sekcję pt Lęk zaburzeń i podsumowano dowody na to, jakie są obecnie najskuteczniejsze i najtańsze metody leczenia.

WHO uważa, że ​​zaburzenia psychiczne, neurologiczne i związane z używaniem substancji psychoaktywnych „głównie przyczyniają się do zachorowalności i przedwczesnej śmiertelności” we wszystkich regionach świata”. Jednak leczenie jest słabo dopasowane, a niewystarczające zasoby powodują znaczne leczenie luki. W najnowszym wydaniu z 2019 r. stwierdzono, że zaburzenia psychiczne, neurologiczne i związane z używaniem substancji psychoaktywnych były odpowiedzialne za 10,1% przypadków globalne obciążenie chorobami mierzone liczbą lat życia skorygowanych o niepełnosprawność i 25,1% wszystkich lat przeżytych inwalidztwo.

Nawet więcej niż ich odpowiedniki z 2015 i 2016 r., tematyczne grupy ekspertów z 2023 r akcentowany potrzeba zrównoważenia potencjalnych korzyści ze znanymi i nieznanymi szkodami, szczególnie w przypadku niskiej pewności dowodów. Za zaleceniami kierowano się także takimi czynnikami, jak opłacalność, równość podejścia i ogólna wykonalność pod względem kosztów i dostępnych zasobów ludzkich i finansowych.

Grupy ekspertów opierały się głównie na dowodach ilościowych z przeglądów Cochrane oraz, jeśli nie były one dostępne, z innych przeglądów systematycznych.

Zabiegi pierwszej linii

Wśród tegorocznych wyróżnień, choć zgodnych z wytycznymi z 2015 i 2016 r.: Świadczeniodawcy powinni rozważyć leki przeciwdepresyjne sam dla dorosłych z depresja tylko wtedy, gdy nie ma możliwości interwencji psychologicznej.

Ciągłe także z wcześniejszymi latami: Nie zaleca się leczenia farmakologicznego u dzieci i młodzieży z zaburzeniami lękowymi. Równie silne zalecenie dotyczy stosowania leków przeciwdepresyjnych u dzieci w wieku 12 lat i młodszych.

Grupa ekspertów ds. zaburzeń psychicznych u dzieci i młodzieży podaje jasne powody, dla których preferuje się leczenie psychospołeczne pierwszego rzutu nad leczeniem farmaceutycznym. Wzywa także lekarzy i podmioty świadczące opiekę zdrowotną do większej ostrożności przy przepisywaniu leków psychiatryczny leki na stany lękowe i depresyjne u dzieci i dorosłych:

• Pewność dowodów potwierdzających korzyści stosowania SSRI jako grupy w łagodzeniu objawów lękowych jest bardzo niska, a istnieją dowody umiarkowanej jakości potwierdzające odpowiedź na leczenie grupowymi SSRI.
• W przypadku grupy SSRI i benzodiazepin odnotowano znacznie więcej przypadków przerwania stosowania z powodu działań niepożądanych niż pigułki placebo.
• Brakuje wiarygodnych danych nt samobójstwo w przypadku wielu farmakologicznych metod leczenia zaburzeń emocjonalnych u dzieci, a opiekunowie powinni ściśle monitorować ryzyko samobójstwa w przypadku przyjmowania przez dzieci i młodzież jakichkolwiek leków przeciwdepresyjnych.
• Na rozpoznanie lęku u dzieci może mieć wpływ kontekst kulturowy i wymaga kompleksowej oceny czynników determinujących na poziomie rodziny i w środowisku naturalnym. środowisko aby zmniejszyć ryzyko nadmiernej medykalizacji.

Wytyczne WHO dotyczące zdrowia psychicznego są lepsze w porównaniu z poprzednimi latami i szczegółowo określają, jak długo powinno trwać leczenie farmakologiczne i jak pacjenci mogą bezpiecznie je przerwać. Na przykład: „Leki przeciwdepresyjne są zazwyczaj najskuteczniejsze w ciągu pierwszych 6–12 miesięcy i należy je kontynuować tylko wtedy, gdy istnieje taka potrzeba i pod nadzorem klinicznym”.

Z kolei w przypadku osób dorosłych i benzodiazepin przepisywanie leku powinno ograniczać się do „nagłych przypadków”. kierownictwo ostrych i ciężkich objawów lękowych i jedynie jako środek krótkotrwały (maksymalnie od 3 do 7 dni). Po że benzodiazepiny należy „odstawiać stopniowo, gdy tylko objawy ustąpią, aby tego uniknąć tolerancja."

Ze szczególnym uwzględnieniem zwiększonego ryzyka i skutków ubocznych, w tym związanych z ciąża i starszy wiek, zaleca się, aby lekarze przepisujący leki jasno przedstawili pacjentom uzasadnienie przepisywania leków. WHO zaleca pisemne i ustne informowanie o znanych korzyściach, szkodach i skutkach ubocznych (przykłady: seksualny dysfunkcja, problemy ze snem i przyrost masy ciała), a także interakcje leków i prawdopodobny czas potrzebny do pojawienia się oznak poprawy.

Co równie ważne, lekarze przepisujący lek powinni rutynowo oceniać skuteczność leku i wszelkie działania niepożądane w ciągu pierwszych trzech miesięcy, a następnie co najmniej co trzy miesiące.

Osoby, u których wystąpią działania niepożądane, będą potrzebować wskazówek dotyczących bezpiecznego i stopniowego zmniejszania dawki, aby nie spowodować objawów odstawienia, oraz znalezienia alternatywnych metod leczenia.

Ponowny nacisk na leczenie psychospołeczne

Zgodnie z obawami WHO dotyczącymi kosztów, skuteczności, skutków ubocznych i nadmiernego przepisywania benzodiazepin i leków przeciwdepresyjnych, zaktualizowane wytyczne zalecają, jako leczenie pierwszego rzutu w przypadku umiarkowanej i ciężkiej depresji i lęku, „ustrukturyzowane interwencje psychologiczne”. Należą do nich krótkie psychodynamiczny terapia, poznawczo-behawioralne terapia interpersonalna, terapia rozwiązywania problemów.

Chociaż podejście Światowej Organizacji Zdrowia do diagnozy i leczenia znacznie różni się od podejścia Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego Podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych, które ma tendencję do dekontekstualizowania zaburzeń i stanów, wytyczne WHO dotyczące Programu Działań na rzecz Zdrowia Psychicznego są również spójne w przypadku dzieci i młodzieży, u których zdiagnozowano ADHD, gdzie „interwencje w zakresie treningu umiejętności społecznych” są nadal zalecane jako leczenie pierwszego rzutu, z naciskiem na rozwiązywanie problemów, kontrolę emocji oraz umiejętności werbalnych i komunikacja niewerbalna.

Różnorodna wiedza specjalistyczna, deklarowany konflikt interesów

Przy opracowywaniu aktualnych wytycznych dotyczących protokołów diagnostycznych i leczniczych szeroko stosowanych na całym świecie dziesięć tematycznych grup ekspertów składało się z 51 ekspertów zewnętrznych. Ci z kolei napisali swoje zaktualizowane raporty dla grupy sterującej składającej się z 33 osób posiadających wiedzę specjalistyczną w zakresie badań, praktyki klinicznej, polityki i programów zdrowotnych oraz metod opracowywania wytycznych.

Wszyscy uczestnicy byli zobowiązani do pisemnego zgłoszenia wszelkich konfliktów interesów o charakterze finansowym, akademickim i zawodowym.

Zaktualizowane wytyczne, przyjęte w 2016 r. w ponad 100 krajach, prawdopodobnie będą miały znaczące implikacje na całym świecie w zakresie zalecanych metod leczenia pierwszego rzutu w przypadku diagnozy zdrowia psychicznego oraz zalecanej długości przepisywania leku, jeśli leczenie pierwszego rzutu nie jest takie możliwe dostępny.