Jak znaleźć odpowiedni styl prowadzenia dziennika, aby poprawić swoje życie

Kilka lat temu dostałem telefon od lokalnego towarzystwa historycznego. Znaleźli mój pamiętnik z gimnazjum! W Goodwill! Czy mogę rozważyć przekazanie tego na rzecz społeczeństwa historycznego? Ponieważ większość mojego życia w szkole średniej składała się z nudnych przejażdżek autobusem, przygnębienia nieosiągalnych chłopców i strachu równań matematycznych z ułamkami dziesiętnymi, nie mogłem uwierzyć, że ktoś byłby zainteresowany moją młodością zadumy.

Ale, jak się dowiedziałem, pamiętniki są ważnym zasobem. Nie są tylko dla ważnych postaci, takich jak Virginia Woolf i Anne Frank. Pokazują historykom, jak żyli ludzie i mówią naukowcom społecznym, co dotyczy zwykłych ludzi zmagających się. Dałem więc społeczeństwu pozwolenie na trzymanie się pamiętnika, o ile był on zapieczętowany aż do mojej śmierci. (Miałem kilka bardzo snarkich rzeczy do powiedzenia na temat moich kolegów z siódmej równiarki. Wolałbym zachować cisza.)

Oczywiście, kiedy pisałem w tym pamiętniku, nie myślałem o historii. Myślałem o bezpiecznym kierowaniu gniewu, smutku i tęsknoty. Przypominam sobie ulgę, którą odczułem po uwolnieniu moich najbardziej niestosownych, silnych uczuć i wiedząc, że są prywatne. Nikt mnie nie oceniał. I poczułem się lepiej. Dlaczego więc przestałem? Cóż, niektórzy z nas puszczają pisanie pamiętników, gdy panuje maniakalne tempo życia; zaczynamy kojarzyć pisanie z pracą. Lub rozwijamy wystarczającą samoświadomość, że myśl o umieszczeniu myśli na papierze (lub pikselach) powoduje, że czujemy się nieswojo.

Ale w ostatnich latach dziennikarstwo wydawało się mniej dziecinnym hobby, a bardziej gorącym trendem uważności. Zobacz rozkwit tablic Pinterest poświęconych dziennikowaniu pocisków (więcej na ten temat później), fetyszyzację notatników Moleskine oraz wpływ zwolenników dziennikarstwa, takich jak Gretchen Rubin. Okazuje się również, że stale rośnie liczba badań nad wieloma zaletami dziennikarstwa. Badania sugerują, że nawyk może wzmocnić układ odpornościowy, obniżyć tętno i złagodzić niektóre objawy depresji, lęku i zespołu stresu pourazowego. Prowadzenie dziennika może również poprawić wizerunek ciała, nawet jeśli nie piszesz o swojej wadze (naprawdę).

Niezależnie od tego, czy szukasz spokoju, perspektywy, czy kreatywnego rynku zbytu, istnieje metoda księgowania, która może pomóc.

Jeśli chcesz pracować z emocjami

Dowody wskazują, że oznaczanie emocji uspokaja ich doznania. Pisanie o swoim smutku lub oburzeniu - posiadanie go słowami w wybranym dzienniku - może pomóc ci lepiej sobie poradzić, według dr Beth Jacobs, psychologa klinicznego z Chicago i autora Pisanie dla równowagi emocjonalneji nadchodzące Dziennik buddyjski. „Niesamowite uwolnienie, gdy emocje stają się namacalne i widoczne, z głowy i na świat w zamknięty, samokontrolujący sposób”, mówi.

Ale uważaj na tendencję do po prostu wypluwania. Zamiast tego Jacobs zaleca pozostawienie sobie około 30 minut (lub trzech stron, w zależności od tego, który limit preferujesz) na wypowiedź na temat wszystkiego, co masz na myśli. Następnie poświęć trochę czasu (około 10 minut) na napisanie pozytywnej afirmacji lub pytań, aby zastanowić się nad opublikowaniem w dzienniku. Możesz także spojrzeć na siebie z perspektywy zewnętrznej. Przeczytaj wszystko, o czym ostatnio pisałeś w swoim dzienniku, udając, że ktoś to napisał, i poświęć trochę czasu na jego przerobienie. O co zapytałbyś osobę, która napisała te słowa? Co sugerujesz tej osobie, aby iść naprzód?

Kolejnym pomocnym ćwiczeniem w radzeniu sobie ze smutkiem i bólem jest pisanie o swoim najlepszym ja - osobie, którą byłbyś, gdyby wszystko poszło dobrze. Jaką pracę miałbyś? Gdzie byś mieszkał Jakie kroki podejmiesz, aby dostać się do tej wersji ciebie? Jedno z badań wykazało, że pisanie o idealnym ja było co najmniej tak samo korzystne jak pisanie o traumie. „Dosłownie zmieniasz się w autora własnej historii” - mówi Jacobs.

Jeśli chcesz się zorganizować

Dziennik punktowany to miesięczny dziennik z indeksem, listami zadań, wydarzeniami, notatkami i refleksjami. Możesz kupić jeden gotowy lub stworzyć własny za pomocą notebooka w kratkę z kropkami od firmy takiej jak Leuchtturm1917 lub Moleskine. Dziennik pocisków (lub „bujo”, jak mówią cognoscenti) jest niemal nieskończenie elastyczny: można go używać do natychmiastowe planowanie, ustalanie i śledzenie długoterminowych planów i celów oraz kreatywne pisanie i rysunek.

Dla niektórych osób (mnie) ten poziom wolności może być przerażający. Dla innych jest to pomocne. „Moja praca jest nieuporządkowana, więc dziennik pocisków skupia moją uwagę”, mówi Jolenta Greenberg, komik w Nowym Jorku i współtwórca podcastu Przez książkę, która używa swojego dziennika pocisków do rejestrowania wydarzeń, afirmacji i osobistych myśli. „Uwielbiam mój dziennik pocisków z powodu mojego niepokoju”.

Dziennik z pociskami jest również dobry dla osób zorientowanych na szczegóły, które pragną kontroli, ponieważ utrzymuje codzienne i miesięczne zadania oraz kreatywne zajęcia w jednym miejscu. Greenberg uważa to za kojące. „Uwielbiam bawić się kaligrafią i odręcznym napisem” - mówi. „Mam linijki i różne kolory atramentu. To dotyczy mnie, która uwielbia kupować przybory szkolne. ”

Jeśli chcesz dostroić się do swojej kreatywności

Czasopismo nie musi być oparte na tekście. Może to być szkicownik multimedialny lub notatnik ze zdjęciami i grafiką. Jim Henson i Kurt Cobain prowadzili dzienniki pełne rysunków i słów. Jako Kendra Levin, trenerka życia dla pisarzy i autorka Bohater jest tobą„Dziennik może być zewnętrznym dyskiem twardym dla wspomnień z całego życia”. Możesz dołączyć naklejki i odcinki biletów ze znaczących koncertów i przedstawień. Możesz dodawać zdjęcia rodzinne i stare pocztówki.

Lub spróbuj dzienników z kluczowymi słowami: Levin sugeruje zastanowienie się nad doświadczeniami dnia i pisaniem zapisuj słowa, frazy i obrazy, które pojawiają się w twojej głowie bez żadnego wysiłku im. (Po co w ogóle być liniowy? Napisz je na całej stronie, drukowanymi literami i skryptami, duże i małe!) Możesz uzyskać zaskakujący wgląd w swoją psychikę.

Jeśli chcesz być miły

Czujesz się zbyt snarkowy? Przytłoczony i zdenerwowany stanem świata? Zrzędliwy z powodu współpracownika? Badania wykazały, że prowadzenie dziennika wdzięczności - miejsca, w którym zapisujesz to, za co jesteś wdzięczny - może pomóc ci poczuć się lepiej w swoim życiu i być bardziej miłosiernym wobec innych ludzi.

W jednym badaniu poproszono ludzi o wymienienie pięciu rzeczy, za które byli wdzięczni raz w tygodniu przez 10 tygodni. Potem poczuli się bardziej optymistycznie i zadowoleni ze swojego życia niż uczestnicy grup kontrolnych. Czuli się też lepiej fizycznie, z mniejszymi bólami głowy, kaszlem, atakami mdłości - a nawet wypryskami. Inne badania wykazały, że wyrażanie wdzięczności wiąże się z lepszym snem i poczuciem więzi z innymi.

Aby ćwiczyć dziennik wdzięczności, zanotuj od trzech do pięciu rzeczy, za które jesteś wdzięczny w zeszycie; rób to co kilka dni lub co tydzień. Możesz być tak wyniosły lub tak przyziemny, jak chcesz. Dzisiaj, na przykład, napisałbym, że jestem wdzięczny za cudowną fioletową bratek, który widziałem w katalogu nasion, za to, że mój nieśmiały kot decyduje się usiąść na kolanach, za frytki cukinii Tradera Joe, za możliwość pomóż mojemu najlepszemu przyjacielowi w znalezieniu niedrogiego, ale uroczego skórzanego plecaka na eBayu, a fakt, że pisanie tej historii przypomniało mi czas, kiedy mój 3-latek pomylił słowa „pamiętnik” i „biegunka”.

Jeśli chcesz spać lepiej

Dzienniki nocne mogą być świetną pomocą do spania. „Kiedy umieścisz swoje myśli w książce, którą możesz dosłownie zamknąć, możesz zabrać wszystko, co kręci Ci się po głowie przez cały dzień i po prostu w to wsadzić”, mówi Levin.

Alternatywnie, możesz preferować „strony poranne”, praktykę po raz pierwszy omówioną przez Julię Cameron w jej książkowej książce Droga artysty. Pierwszą rzeczą rano, kiedy nadal jesteś w półśnie lub „zanim nasze ego się obudzi”, jak mówi w książce, napisz trzy strony do dziennika - a potem przestań. Po prostu wędrować; nie próbujcie niczego wytwarzać. Kiedy patrzysz wstecz, możesz być zaskoczony tym, przez co pracowałeś. Wiedza, że ​​uwolnisz wszystko rano, może pomóc ci lepiej odpocząć w nocy.

Jeśli nie jesteś pewien, że jesteś w dzienniku

Jeśli rozpoczęcie dziennika jest zniechęcające, bo martwisz się tym, o czym pisać i czy to robisz „Racja”, rozważ ustrukturyzowany format, taki jak czasopismo z jednym zdaniem, które jest tak małe, że nie możesz go zepsuć w górę. Popularny, Pytania i odpowiedzi dziennie ($17; amazon.com), stawia 365 pytań na wszystko, od tego, na co liczysz, po to, co nosisz - po jednym na każdy dzień roku. W ciągu pięciu lat odpowiadasz na to samo pytanie, powiedzmy, 1 stycznia.

Chava Pinchuck, bibliotekarz w Beit Shemesh w Izraelu, kocha ją Pytania i odpowiedzi dziennie dziennik dla długiego widoku jej życia. „Podoba mi się, ponieważ niektóre rzeczy pozostają niezmienne przez lata, a niektóre się zmieniają i miło jest widzieć postęp” - mówi. „Chociaż wydaje mi się, że często noszę te same kolczyki!”

Bez względu na to, jaką formę wybierzesz, prowadzenie dziennika może być ucieczką, ucztą, migawką tego, kim jesteś w czasie i rodzajem terapii. „Kiedy możesz napisać siebie jako bohater własnej opowieści, wiesz, że możesz napisać swoją drogę w najtrudniejszych czasach”, mówi Levin.

Użyj aplikacji

Chociaż istnieją dowody na to, że pisanie ręczne zwiększa kreatywność i pamięć, aplikacje na telefon są niezwykle wygodne. Do wysoko cenionych aplikacji do dziennika należą Journey (2appstudio.com/journey), przechowywane na Dysku Google; Penzu (penzu.com), która zawiera przewodniki dotyczące wdzięczności, modlitwy, ciąży i innych czasopism; i pierwszego dnia (dayoneapp.com), która zdobywa entuzjazm za projekt i wykorzystanie metadanych - takich jak muzyka, której słuchałeś i jaka była pogoda podczas pisania.