Przepraszamy, ale przepraszasz za wszelką cenę

Z reguły przeprosiny osobiste są najskuteczniejsze. Druga osoba może usłyszeć twój ton głosu i odczytać mowę ciała - bez skrzyżowanych ramion! - jako dowód twojej szczerości. Dodatkowo masz szansę wysłuchać jej strony. Dobrze jest wysłać wiadomość z napisem: „Chłopcze, byłem palantem! Czy mogę zabrać cię na kawę i przeprosić? ”Wyjątkiem może być to, że dana osoba Cię nie zobaczy lub jeśli masz dużo do wyjaśnienia i chcesz zapisać to w liście, abyś niczego nie zapomniał. (W takim przypadku rozważ przeczytanie jej na głos zamiast wysyłania jej pocztą).

Unikaj przerzucania przeprosin słowem „ale”, które powstrzymują cię przed wzięciem odpowiedzialności: „Przykro mi, że wysadziłem w powietrze, ale naprawdę denerwujesz się, gdy krytykujesz moje rodzicielstwo”.

Fałszywe przeprosiny nikomu nie przynoszą korzyści, mówi Lauren Bloom, międzywyznaniowa minister, adwokat i autorka Sztuka przeprosin. Jeśli powiedziałeś swojemu bratu, że jego żona jest wtrącaniem się w to wszystko, nie przepraszaj, jeśli nie możesz zrobić tego szczerze (to znaczy, jego żona naprawdę jest wtrącaniem się w to wszystko, a ty nie zmieniłeś zdanie). Przepraszaj raczej za konflikt, którego żałujesz. Powiedz mu: „Przykro mi, że ci to powiedziałem. Kocham cię i nie mogłem powiedzieć ci o Lisie.

Przetwarzanie jej uczuć może zająć drugiej osobie, więc nie kończ na „Cieszę się, że to już za nami” lub „Teraz możemy zamienić przeszłość w przeszłość” - mówi dr Jennifer Thomas, psycholog z Karoliny Północnej i współautor Kiedy przepraszam to za mało.