Jak jedna matka wykorzystała małą darmową bibliotekę, by nauczyć empatię córki

ZAWRACAMY PRZEZ LATA Mała darmowa biblioteka wielkość lodówki w akademiku na miejscowym placu zabaw, półki pełne powieści i literatury faktu, książki z obrazkami i poprzednie wydania Nowojorczyk. Był to jeden z ponad 90 000 na całym świecie, część projektu, który rozpoczął się w 2010 r. Jako praca miłości jednego człowieka, aby zapewnić wszystkim ludziom dostęp do literatury.

Jako autor i czytelnik rozpaczliwie pragnąłem własnej małej biblioteki. Uwielbiałem hojność sąsiadów dzielących się książkami na domowych półkach z napisem „Weź książkę, zwróć książkę”. I chcieli, żeby ludzie przechodzący obok mojego domu z dziećmi i psami zatrzymali się na chwilę i przeglądali półki, mając nadzieję, że coś odkryją wspaniale.

Pewnego dnia matki, mój mąż i ja w końcu zbudowaliśmy nasz LFL - jak to czule nazywają - ze sklejki i porzuconych gontów oraz przetworzonych okien skrzynkowych. Gdy tylko zamontowaliśmy naszą bibliotekę na słupie pod naszym gigantycznym cedrem, nasz sąsiad zaczął zaopatrywać najniższą półkę starannie dobranymi książkami z rozdziałami dla dzieci. Pracowała jako asystentka nauczyciela szkoły podstawowej, a także wiedziała o systemie opieki zastępczej, z którego adoptowałem moją córkę. Ufałem jej gustom w literaturze dziecięcej, ale nigdy nie podejrzewałem, że doda książkę, która zmieni życie mojej córki.

DZIECKO PRZYJĘTE OD stan, nawet jeśli jest tylko niemowlęciem, doświadczył już więcej strat niż większość dzieci. W łonie matki może być narażona na narkotyki i alkohol i cierpieć z powodu braku opieki prenatalnej. Jeśli matka rodząca ją porzuca, zostaje zdjęta z jedynego znanego jej ciała od dziewięciu miesięcy i umieszczona w łóżeczku zamiast na ciepłej piersi. Zostaje przeniesiona do przybranego rodzica, gdzie może zostać przez około rok, podczas gdy stan decyduje o stałym umieszczeniu. Brakuje jej krewnych, aby ją adoptować, i bez zainteresowania nikogo innego, może znaleźć się odbita między rodzinami zastępczymi, dopóki nie starzeje się poza systemem, zwykle w wieku 18 lat.

Moja córka spędziła pierwsze 19 miesięcy swojego życia w rodzinach zastępczych, drugim prowadzonym przez opiekuna, który zarządzał życiem czterech małych dzieci jednocześnie. Dzieci odbywały regularne wizyty pediatryczne i terapeutyczne, ale nie kontaktowały się wzrokowo i fizycznie, co ma kluczowe znaczenie dla rozwoju zaufania i bezpieczeństwa dziecka. Naukowcy odkryli, że mózgi wielu przybranych dzieci zawierają małą ilość uspokajających chemikaliów i wyższy poziom chemikaliów stresowych.

Moja córka we wczesnych latach szkoły podstawowej nie ufała swoim nauczycielom. Płakała i chowała się pod biurkiem, tak przerażona codzienną sześciogodzinną stratą mojego męża i mnie, że nie mogła się nauczyć. Wróciła do domu przygnębiona i pełna nienawiści do siebie, gryząc gigantyczne dziury w koszulkach i kręcąc włosy w węzły. W końcu, kiedy weszła do trzeciej klasy, przeniosłam swój plan pracy na wieczory i weekendy i zaczęłam ją uczyć w domu z programem nauczania opartym na powieściach dla dzieci.

Początkowo mój sąsiad wpadł w klasykę Strona Charlotte ($6; amazon.com) i Czarna piękność ($7; amazon.com) i Szkodnik Ramona ($7; amazon.com) do naszej Little Free Library. Kiedy opowiedziałem jej o moich planach edukacji domowej, dodała współczesną fikcję, którą spotkała w klasie, historie odzwierciedlające tematy z wczesnych lat życia mojej córki. Czytamy Bud, nie kolego ($8; amazon.com) - Historia Krzysztofa Paula Curtisa o chłopcu z epoki depresji, który wchodzi i wychodzi z rodzin zastępczych i szuka muzyka, który uważa za swojego ojca. Czytamy Opowieść o despereaux ($8; amazon.com), Nagradzana przez Kate DiCamillo medal Newbery o szlachetnej myszy porzuconej przez jego rodzinę.

Pewnego dnia odkryliśmy powieść Katherine Paterson The Great Gilly Hopkins ($5; amazon.com). Moja córka i ja stałyśmy na ulicy, oboje w płaszczach przeciwdeszczowych na mglisty marcowy poranek, i studiowaliśmy okładkę książki. Twarda, kucykowa klatka piersiowa spojrzała na nas groźnie, arogancko uniosając brew.

„Wygląda na złą” - powiedziała moja córka, odkładając książkę z powrotem na półkę.

Wyciągnąłem go ponownie i przeczytałem tylną okładkę. „Chodzi o 11-latkę, która jest na czwartym domu zastępczym” - powiedziałem. „Ma misję, by znaleźć swoją matkę”.

W dzisiejszych czasach, kiedy czytam egzemplarz książeczki dla dzieci i czuję się jednocześnie zaintrygowany i niewygodny, wiem, że to powieść, którą powinienem przeczytać z moim dzieckiem. Wtedy nie miałem takiego instynktu. Metaforycznie rzucałbym książkami moją córkę i mam nadzieję, że się przylgną.

Spojrzałam na cedr. Na jednej gałęzi wiewiórka przygryzła stożek, a szczątek opadł i opadł na loki mojej córki. „Myślę, że powinniśmy przeczytać tę książkę” - powiedziałem i zaniosłem ją do domu.

PATERSON JEST AUTOREM z Most do Terabithii ($8; amazon.com), książka odpowiedzialna za robienie piątej i szóstej równiarki płacząc wszędzie. Rok później opublikowała The Great Gilly Hopkins. Moja córka i ja zwinęliśmy się na kanapie z naszym niechlujnym białym terierem między nami i zacząłem czytać.

Gilly Hopkins jest wredna, zła i manipulacyjna. Jest uprzedzona do grubych ludzi, osób niepełnosprawnych i Afroamerykanów. Nazywa swoją piękną nauczycielkę N-słowem, dzięki czemu powieść Patersona znalazła się na wielu listach zakazanych książek.

Sam zadławiłem się tym słowem, czytając je mojej córce mieszanej rasy. Skrzywiłem się, gdy matka Gilly nie wydaje się zainteresowana rodzicielstwem.

Większość z nas nie bierze pod uwagę życia ponad 400 000 przybranych dzieci w Stanach Zjednoczonych. Nie musimy. Są w większości ukrytymi grupami demograficznymi, ale istnieją na widoku w szkole, w bibliotece, na placach zabaw. Dziesiątki lat temu moja matka dała mi papierową kopię Pinballs ($7; amazon.com). Napisana przez Betsy Byars, to opowieść o trojgu dzieciach, które utknęły w domu z rodzicami zastępczymi w karierze, którzy znów mogą im zaufać. Po przeczytaniu książki aż do odpadnięcia okładki wiedziałem, że chcę dorosnąć i adoptować dziecko.

Razem z mężem uczestniczyliśmy w wymaganych zajęciach dla rodziców, zastanawiając się nad ogromnym segregatorem dzieci Departamentu Opieki Społecznej dostępne do adopcji i znaleźliśmy się jako rodzice małego okrągłego dziecka o wesołych brązowych oczach i szerokich, psotnych uśmiech.

Ale w pierwszej klasie ten uśmiech zniknął, a jej oczy stały się czujne i ostrożne. Cotygodniowe spotkania z terapeutą zamieniły się w ponure, ciche godziny, które wyczerpały wszystkich.

Czy szczerze myślałem, że czas na opowiadanie historii może pomóc?

Zrobiłem. W ciągu ostatniej dekady liczne badania wykazały korelację między czytaniem literatury pięknej a rozwijaniem zwiększonej zdolności do empatii. Naukowcy wykorzystali R.J. Palacio's Cud ($10; amazon.com) i J.K. Rowling's Harry Potter seria (7 USD; amazon.com), aby pokazać, że czytanie o różnych bohaterach poszerza nasze współczucie dla ich prawdziwych odpowiedników.

The Great Gilly Hopkins pomimo cudownej tematyki jest cudownie komediową powieścią. Bohaterowie są zabawni i dziwaczni. Wyłożyłem głos dla każdego, a moja córka siedziała z szeroko otwartymi oczami na kanapie, pochłaniając moje próby teatru. Ale Gilly grałem prosto. Paterson pokazuje, że pod znęcaniem się nad rasistowską dziewczyną jest ona pełna bólu.

„Jest smutna” - powiedziała mi moja córka pewnego ranka. „Nie rozumie, dlaczego jej matka jej nie chce”.

Znów się skuliłem. Mój mąż i ja zawsze szczerze opowiadaliśmy naszej córce o jej historii adopcyjnej. Mimo to zastanawiałem się, czy zmagania Gilly przywołały wspomnienia z doświadczeń mojego dziecka w rodzinie zastępczej.

Nie musiałem się martwić Książka nadal urzekała, dając jej język do opowiadania historii bez wstydu i wstydu. „Moja urodzona matka nie mogła mnie zatrzymać, więc poszedłem do domu dziecka”, powiedziała dzieciom na lekcjach tańca i sztuki. „Moi rodzice mnie tam znaleźli. Dali mi brownie i kota o imieniu Kłapouchy. Przestała żuć koszulki i wiązać włosy. Zażądała, abym przeczytał ostatnią trzecią część książki za jednym razem.

ZAKOŃCZENIE PATERSONA NIE JEST szczęśliwa - wcale nie idealna dla czytelników takich jak moja córka i ja, którzy zaczęli intensywnie troszczyć się o udręczoną małą dziewczynkę. Gilly kończy wraz ze swoją szlachetną babcią ze strony matki - obcą dla niej - i musi porzucić matkę zastępczą, z którą nawiązała głęboką więź. Kiedy przeczytałem ostatnie zdanie, moje dziecko siedziało z kamienną twarzą, a nasz terier ściskał ją w ramionach. Podniosła tom Garfield komiks i zaczął czytać.

„Możesz napisać do Katherine Paterson” - zasugerowałem. „Powiedz jej, co myślisz o jej książce.”

„Nie chcę”, mruknęła.

Ale później usiadła przy biurku z głową pochyloną nad kawałkiem papieru i palcami owiniętymi wokół długopisu. Pisała przez godzinę pracochłonnie, złożyła papier i schowała go do koperty.

„Proszę, mamo” - powiedziała. „Czy wyślesz to autorowi?”

„Będę”, powiedziałem i poszedłem po znaczek.

Później na poczcie rozłożyłem list. W pismach curlicue napisała:

Droga Katherine P.,
Przeczytałem twoją książkę Great Gilly Hopkins. Kocham to. Miał tyle szczegółów.
Mam 9 lat, byłem także przybraną dziewczyną!
Poruszono mnie dwa razy.
Zostałem adoptowany w wieku 19 miesięcy.
P.S. PROSZĘ napisać książkę 2 Gilly Hopkins.

Ta powieść rozpoczęła transformację, dzięki czemu moja córka mogła zrozumieć i poczuć empatię dla własnej historii. Rok później wróciła do kolorowej i pielęgnującej klasy. Teraz każdego ranka biegnie z radością po schodach do gimnazjum.

Mój sąsiad się przeprowadził. Teraz mam za zadanie uczyć dzieci na naszej ulicy i zaopatrywać naszą małą darmową bibliotekę.

„Mamo,” mówi moja córka. Podaje mi jedną ze swoich ulubionych książek z obrazkami dla malucha, który zostaje z babcią na ulicy. Ten dla drugiej równiarki z upośledzeniem mowy. „I ten, i ten”, mówi.

Melissa Hart jest autorką Lepiej z książkami: 500 różnorodnych książek, aby rozpalić empatię i zachęcić do akceptacji u nastolatków i nastolatków ($12; amazon.com) i preteen powieść Zemsta Sowy ($6; amazon.com). Mieszka z mężem i córką w Oregonie.