Dlaczego walidacja ma znaczenie: spostrzeżenia z 5 niedawno opublikowanych badań

W odpowiedzi na ostatnie posty o ludziach wściekły na ciebie za to, że zdecydowałeś się być singlem, i radzenie sobie z upadkami, czytelnicy omawiają walidację. Nie wszyscy mają pozytywne wydarzenia życiowe potwierdzone przez innych ludzi. W przypadku obchodów kulturalnych, takich jak wesela, walidacja odbywa się prawie automatycznie. Powiedz komuś, że bierzesz ślub, a entuzjazm jest niemal obowiązkowy. Inne rodzaje wydarzeń życiowych mogą, ale nie muszą być nawet uznane, a tym bardziej powitane prawdziwym ciepłem, uznaniem lub pochwałą.

Nie sądzę, że niesprawiedliwe jest pytanie „co z tego?” Jeśli robisz coś, co jest dla Ciebie znaczące i ważne, dlaczego potrzebujesz kogoś innego, aby potwierdzić swoje doświadczenie? Jednym ze sposobów podejścia do tego jest kwestia sprawiedliwości na poziomie społecznym. Dlaczego niektóre „osiągnięcia” są powszechnie uważane za godne pochwały (i godne prezentu), podczas gdy inne spotykają się ze zbiorowym wzruszeniem ramion? Jak zapytała Rebecca Traister, omawiając Billa Clintona podczas ślubu Chelsea:

„A co z„ przekazaniem ”swojej córce innemu mężczyźnie, dowodzi, że wykonałeś swoją pracę jako ojciec? Jak to pokazuje, że zrobiłeś to, co powinieneś robić bardziej żywo, niż obserwowanie, jak twoja córka kończy uczęszczać do college'u, poznawać przyjaciół, żyć niezależnie, zdobywać duże miejsca pracy, rozwijać ambicje i realizować je, pomagać matce ubierać się o nią prezydent?"

Dziś jednak chcę porozmawiać o tym, dlaczego walidacja ma znaczenie osobiste. W jednym z flagowych czasopism psychologów społecznych opublikowano właśnie pięć badań w artykule zatytułowanym „Czy jesteś ze mnie szczęśliwy? Jak dzielenie się pozytywnymi wydarzeniami z innymi zapewnia korzyści osobiste i interpersonalne. ”Autorami są Harry Reis i sześciu jego kolegów.

Autorzy przewidzieli, że samo opowiadanie komuś o dobrych rzeczach, które ci się przytrafiły, może nie wystarczyć. Ponadto druga osoba musi zareagować pozytywnie. Jeśli powiesz komuś, jak bardzo jesteś zadowolony z ostatniego sukcesu, a osoba ta zareaguje zazdrość, wrogość, dyskredytacja lub obojętność, to nie pomoże.

Tutaj powiem ci, co znaleźli naukowcy. Dla tych, którzy interesują się bardziej szczegółami, opisałem trzy badania w części na końcu.

Autorzy stwierdzili, że jeśli powiesz komuś o czymś wspaniałym, co osiągnąłeś lub doświadczyłeś, a oni odpowiedzą z entuzjazmem, to sprawi, że poczujesz się nawet lepsze o twoim pozytywnym doświadczeniu, niż gdybyś nikomu w ogóle nie powiedział (lub, oczywiście, jeśli powiedziałeś komuś, a on odpowiedział obojętnie lub uchybienie). Być może, opowiadając swoją historię i zauważając entuzjazm drugiej osoby, zastanawiasz się, co sprawiło, że byłeś szczęśliwy lub dumny. Prawdopodobnie pozytywna reakcja drugiej osoby przyczynia się do rozkoszowania się wspaniałym doświadczeniem. Druga osoba Uwaga entuzjazm prawdopodobnie oznacza również, że uznają wartość twojego doświadczenia i jego znaczenie dla ciebie.

Nie jesteś jedynym, który odnosi korzyść, gdy druga osoba z entuzjazmem odpowiada na twoją dobrą wiadomość - podobnie jak ta druga osoba i twoje relacje z tą osobą. Istnieje wiele rodzajów interakcji, które mogą zwiększyć Twoje upodobanie do innej osoby - na przykład dzielenie się zabawą. Ale dzielenie się osiągnięciem i otrzymywanie dobrej reakcji pozostawia uczucie więcej niż tylko sympatię. Czujesz się też bardziej ufny. Jesteś bardziej hojny dla osoby, która potwierdziła twoje doświadczenia. Jesteś bardziej skłonny zwierzyć się tej osobie, a nie tylko o dobrych rzeczach.

Zbiór badań nie zajął się sposobami, w jakie narrator dobrej nowiny może zepsuć - na przykład działając w sposób uprawniony lub szukając tylko potwierdzenia i nigdy go nie oferując. To, jak mówią w czasopismach, jest tematem przyszłych badań.

Szczegóły badań

W jednym z badań poproszono studentów, aby pomyśleli o osobie docelowej, z którą mieli znaczący związek i z którą oczekiwali kontaktu każdego dnia przez następne dwa tygodnie. Najczęściej nazywany bliskim przyjacielem; często wymieniano także romantycznych partnerów. Następnie uczniowie prowadzili dziennik, w którym zapisywali najlepsze rzeczy, które zdarzały się im każdego dnia, niezależnie od tego, czy opowiedzieli osobie docelowej o tym wydarzeniu i jak zareagowała. Odpowiedzieli również na kilka pytań dotyczących ich uczuć hojność i łaskawość wobec osoby docelowej. Pod koniec dwóch tygodni ponownie zapytano ich o każde z pozytywnych wydarzeń: jak pozytywne wydaje się im teraz każde z nich?

Kiedy uczniowie opowiedzieli swojemu przyjacielowi lub partnerowi o najlepszych rzeczach, które im się przydarzyły, i kiedy ta osoba docelowa zareagowała entuzjastycznie, uczniowie skorzystali, podobnie jak ich relacje. Pod koniec badania ci uczniowie poczuli się jeszcze lepiej, jeśli chodzi o najlepsze rzeczy, które im się przydarzyły, niż zanim podzielili się dobrą nowiną. Czuli też bliżej osoby, która zareagowała entuzjazmem, i byli bardziej skłonni zachowywać się hojnie wobec tej osoby (na przykład robiąc wszystko, aby jej pomóc, lub wyrozumiały akt nieistotny).

W innym eksperymencie ankieter przeprowadził indywidualne rozmowy na kampusach uniwersyteckich i zapytał, czy będą rozmawiać przez 5 minut o pozytywnym doświadczeniu w zamian za dolara. Ankieter poprosił następnie każdą osobę o opisanie jednego z najbardziej pozytywnych wydarzeń z ostatnich kilku lat. Ankieter odpowiedział na jeden z trzech sposobów: entuzjastycznie (mówiąc coś w stylu „to naprawdę świetnie”), obojętnie (ankieter robił tylko notatki podczas rozmowy), lub dyskredytująco (mówiąc coś w stylu „to twoje najlepsze wydarzenie?”).

Płatność została przekazana uczestnikom w kopercie, która „przypadkowo” zawierała dwa dolary zamiast jednego. Ile osób zgodzi się na nadpłatę i zwróci ją?

Nic dziwnego, że zależało to od reakcji ankietera na opis pozytywnego zdarzenia. Ankieterzy, którzy potwierdzili historie ucznia, odpowiadając na nie z entuzjazmem, odzyskali dodatkowego dolara w 68% przypadków. Inni radzili sobie gorzej, zwłaszcza dyskredytujący ankieterzy, którzy odzyskali pieniądze tylko w 36% przypadków.

W jednym z pozostałych badań niektórzy uczestnicy zostali poproszeni o przemyślenie jednego z najlepszych wydarzeń, jakich doświadczyli w ciągu ostatnich kilku lat, i poinformowanie o tym drugiej osoby w badaniu. (Nie wiedzieli, że druga osoba została w rzeczywistości zrekrutowana i przeszkolona przez eksperymentatora, by reagować entuzjastycznie). Inni uczestnicy również wchodzili w interakcje z inna osoba, którą uważali za kolegów uczestnika badania, ale zamiast mówić o jakimś wspaniałym doświadczeniu, po prostu zrobili coś przyjaznego i zabawnego razem. Uczestnicy w obu warunkach bardziej lubili drugą osobę i bawili się z nią bardziej niż uczestnicy w warunkach kontrolnych. Ale tylko w warunku walidacji (w którym opisali coś wielkiego, co się z nimi stało i dostali entuzjastyczna reakcja) czy też bardziej ufali drugiej osobie i wyrazili większą gotowość do zwierzenia się temu osoba. Poinformowanie kogoś o swoich najlepszych doświadczeniach i otrzymanie w zamian odpowiedzi potwierdzającej to nie tylko zabawa. To jest lepsze niż to. Tworzy bliskość i zaufanie.

[Podziękowania dla Camerona za wiadomość na temat historii Traister w Salon.]