Jak rozwiązać konflikt między pracą a rodziną?

Kilka lat temu zaktualizowałem do zupełnie nowej pralki. Niestety radość z mojego urządzenia została przerwana, gdy maszyna zepsuła się po kilku tygodniach. Zajęło to cztery zaplanowane wizyty naprawcze, kilka części, które nie pomogły i około miesiąca uderzenia pralniczy przed rozpoznaniem prawdziwego problemu: wadliwy komputer, który wielokrotnie wprowadzał w błąd mechanicy Cenna lekcja została wzmocniona: dopóki nie można dokonać dokładnej diagnozy, nie ma sposobu na wdrożenie skutecznej naprawy.

Oczywiście nie chodzi tylko o sprzęt AGD. Dokładne diagnozy mają kluczowe znaczenie dla szerokiego zakresu problemów, w tym tych, które trapią nas na poziomie kulturowym. Jednym z takich problemów jest konflikt praca-rodzina. Jasne umysły i wiodące głosy z różnych dziedzin, w tym polityki publicznej, biznesu i pracujących rodziców w okopach, skupiły się na tym, jak naprawić ten problem, który dotyka tak wielu. Jednak po dziesięcioleciach starania rodzice nadal starają się utrzymać swoje życie zawodowe, a specjaliści nadal boją się, jak być wystarczająco obecnym jako rodzice.

Z pewnością część konfliktu pozostaje, ponieważ „poprawki” generowane przez wiodące głosy są drogie, a także trudne pod względem politycznym, praktycznym i filozoficznym. Jeszcze innym kluczowym powodem, dla którego nie wyeliminowaliśmy tego problemu, jest to, że - z uwagi na nasz wyłączny nacisk na podmioty zewnętrzne i strukturalne -źle zdiagnozowane problem. Współczesna rozmowa o pracy i rodzinie koncentruje się całkowicie na rozwiązaniach zewnętrznych i strukturalnych, ponieważ zakładamy, że sam problem jest całkowicie zewnętrzny i strukturalny. Jednak dla najbardziej ambitnych specjalistów, którzy również kochają rodziców, jasne jest, że część dylematu istnieje na poziomie wewnętrznym i psychologicznym.

W okolicznościach, w których jesteśmy w stanie usunąć powszechnie zidentyfikowane choroby (takie jak niewystarczające fundusze, nieelastyczne miejsca pracy, nie wspierający koledzy lub nierówne małżeństwa), uprzywilejowani pracujący rodzice często odkrywają, że konflikt wciąż występuje pozostaje. Okazuje się, że nie chodzi tylko o znalezienie sposobów na przekazanie opieki nad dziećmi lub ułatwienie ambitnym profesjonalistom spełnienia oczekiwań związanych z ich pracą. Ponieważ nawet z opcją przekazania opieki nad dziećmi odpowiedzialnym i kochającym opiekun to nie ty, możesz odkryć, że masz tęsknotę siebie angażuj się intensywnie w rodzicielstwo swoich dzieci¹.

Z drugiej strony, potężna siła przyciągania rodzicielstwo może uzasadniać pozostawienie ambitnego życia zawodowego lub przynajmniej obniżenie go. Ale wychodząc lub ciąć powrót do życia zawodowego również nie jest oczywistą odpowiedzią. Nawet w niedoskonałych warunkach zawodowych wiele można powiedzieć o życiu zawodowym. Dochód w zamian za pracę, poczucie tożsamość wynikające z twoich wysiłków i umiejętności, umiejętność robienia zmian w większym świecie, który istnieje poza twoim prywatnym domem, to tylko niektóre z satysfakcjonujących korzyści z pracy², nie wspominając o radościach z regularnej przerwy w wychowywaniu dzieci.

Nic dziwnego, że nawet najbardziej ambitni profesjonaliści chcą głęboko zaangażować się w rodzicielstwo, a kochający rodzice pragną zrealizować swoje ambicje poza domem.

Ale chociaż możemy doświadczyć tego wewnętrznego konfliktu w naszych umysłach i sercach, łatwiej jest skupić się na problemach zewnętrznych i strukturalnych (i równoległych rozwiązaniach zewnętrznych i strukturalnych). Jak wie każdy, kto zna konflikt wewnętrzny, o wiele łatwiej jest wskazać drobinki trocin w oku innej osoby niż zapłacić Uwaga do deski w naszym własnym³. Innymi słowy, problemy, które istnieją poza nami, są łatwiejsze do zidentyfikowania i rozwiązania niż te, które istnieją wewnętrznie. Jednak jeśli mamy deskę we własnym oku (lub sercu), nasza skuteczność w radzeniu sobie z nią będzie ograniczona, dopóki nie postawimy prawidłowej diagnozy.

Aby skutecznie zarządzać konfliktem między pracą a rodziną, musimy zacząć patrzeć na psychologię tego problemu. Tak jak Freud zauważył tak wiele lat temu: „miłość i praca są kamieniem węgielnym naszego człowieczeństwa”. Jest cudownie ludzki jednocześnie tęsknić za sukcesem w sferze publicznej i głęboko angażować się w relacje z tymi, których my miłość. I żadna ilość urlopu macierzyńskiego, partnerstwa wspierającego lub elastycznego czasu pracy nie może wyeliminować konfliktu, który istnieje w ucieleśnieniu tych podwójnych, a czasem pojedynkowych popędów.

Punktem wyjścia do rozwiązania tego konfliktu musi być zaakceptowanie fragmentu tego konfliktu, który istnieje na poziomie psychologicznym i psychologicznym duchowy poziom. Tylko wtedy pracujący rodzice mogą znaleźć strategie, które pomogą im skutecznie zarządzać tym konfliktem.