Girls and Math: Study Combat Stereotype Threat

Właśnie dlatego zainteresowałem się artykułem opublikowanym w zeszłym tygodniu w czasopiśmie Rozwój dziecka pokazując, że nie tylko dziewczęta w wieku sześciu lat są podatne podświadomy uprzedzenia, które mogą zaszkodzić ich zdolnościom matematycznym, ale te uprzedzenia można wyczyścić, pozostawiając postawy i umiejętności w pełni funkcjonujące.

Po pierwsze, możesz już wiedzieć o zagrożenie stereotypowe. To jest idea, którą trzymamy w sobie strach że możemy przypadkowo postępować w sposób, który potwierdza stereotypy na swój temat, i że te obawy są jak magnesy, które ciągną nas do bardzo stereotypowych działań, których mieliśmy nadzieję uniknąć. Badacze tacy jak Sian Beilock z University of Chicago pokazują, że to stereotypowe zagrożenie dosłownie zabiera miejsce w naszej pracy pamięć- warsztat mózgu dla wszystkiego, co robimy w tej chwili. A ponieważ stereotypowe zagrożenie mówi o „części” pamięci roboczej, pozostawiamy mniej miejsca na manipulacje umysłowe, które wyrażają się jako inteligencja.

Na przykład, jeśli moja córka zaczyna (podświadomie!) Martwić się, że zła odpowiedź może potwierdzić, że dziewczynki są złe z matematyki, ma mniej dostępnego miejsca w mózgu, aby zapewnić sobie dobrą matematykę. Możesz sobie wyobrazić inne stereotypy i sposoby, w jakie ta zmniejszona pojemność pamięci roboczej może sprawić, że będą się one same spełniać. To błędna pułapka. Po prostu znajomość stereotypu utrudnia przeciwdziałanie.

Studium z zeszłego tygodnia w Rozwój dziecka pokazał po raz pierwszy siłę tego stereotypowego zagrożenia nawet u dzieci zbyt młodych, aby świadomie popierać stereotypowe przekonania. Badacze Silva Galdi, Mara Cadinu i Carlo Tomasetto, pracując z 276 pierwszoklasistami (średnia wieku 6,5 lat), po raz pierwszy zastanawiali się, czy dzieci, które ten młody chłopak uważał za lepsze w matematyce. Okazuje się, że nie - świadomie!

Ale może słyszałeś o niejawnych testach skojarzeń? Jeśli nie, sprawdź Projekt niejawny, prowadzony przez Harvard. Test mierzy, na przykład, jak szybko kojarzysz czarne twarze z dobrymi słowami. Lub białe twarze mężczyzn. Lub kobiece twarze czarno-białe. Twoja niejawna prędkość skojarzenia może to pokazać stronniczość. (I jest fascynująco skorelowany z opiniami, które wyrażasz w quizie poprzedzającym sam IAT.)

W bieżącym badaniu wersja dla dzieci z IAT wykazała, że ​​tak, nawet dzieci tak małe jak pierwsza klasa kojarzą chłopców z matematyką i dziewczynki z językiem.

Następnie naukowcy kazali dzieciom trochę kolorować. Jedna trzecia dzieci pokolorowała zdjęcie przedstawiające dziewczynę rozwiązującą problem matematyczny na tablicy, podczas gdy chłopiec siedział w pierwszym rzędzie i obserwował. Trzeci pokolorował zdjęcie chłopak rozwiązywanie problemu matematycznego podczas gdy dziewczynka Obejrzane. A trzeci pokolorował krajobraz. Następnie naukowcy mieli dzieci do matematyki. Czy widzisz dokąd to zmierza?

Dziewczęta ze stereotypowym zagrożeniem podświadomie wzmocnione przez kolorowanie obrazu chłopca i matematyki dziewczyna pasywna z matematyki dodawała liczby wolniej i mniej precyzyjnie niż dziewczynki, które zostały trafione Danica McKellar zadanie kolorowania. Chłopcy? Meh Przynajmniej w tym zadaniu wydawało się, że faceci z pierwszej klasy wciąż byli zupełnie nieświadomi punktualności za pośrednictwem płeć stereotyp.

Jest w tym zarówno piękno, jak i horror. Przerażenie jest oczywiste: nawet w pierwszej klasie dziewczęta odczuwają podświadomość, że stereotypy mogą przesłać umiejętności matematyczne w dół ścieżki. Ale piękno tego badania potwierdza, że ​​stereotypy matematyczne oparte na płci nie są genetyczne ani w żaden inny sposób „naturalne”. Kultura winy: dziewczynki nie są gorsze matematyka - po prostym zadaniu kolorowania, które zdemaskowało to stereotypowe zagrożenie, umiejętności matematyczne dziewcząt były idealnie równe ich nieświadomemu stereotypowi matczykowi płci męskiej odpowiedniki.

Innymi słowy, miłość mojej córki i jej zaufanie do matematyki nie muszą maleć z wiekiem. To znaczy - wiesz - jeśli moja żona i ja, wszyscy jej przyjaciele, jej brat, jej nauczyciele i modele społeczeństwa, które ją otaczają, karmią moją córkę odpowiednikiem kolorowanki aktywnej dla dziewcząt.

Nie stawiam na społeczeństwo. A więc zrobię wszystko, co w mojej mocy, aby nadal karmić jej „quiz matematyczny”, gdy wędrujemy w nadziei, że zdepczę stereotyp matematyczny z pasją, zanim moje wpływy znikną, a społeczeństwo przejmie władzę. Podobnie jak szczepionka MMR, mam nadzieję, że wypełniając moją małą dziewczynką oczekiwania na sukces z matematyki, mogę zaszczepić ją przeciwko negatywnym stronom z kolorowankami, które społeczeństwo nadal stawia na jej biurku.