Proste rozwiązanie problemu braku łóżka? Niestety, więzienie.

Niestety Ameryka zamienia się w Europę Wschodnią. Nie ma już pieniędzy w kraju, który ma obsesję na punkcie siebie, uzależnione od telewizji i cukru ziemniaki na kanapie, wprowadzające swoje zdrowie psychiczne i fizyczne w ziemię.

Jeśli są mimowolnie zaangażowani, oznacza to, że są niebezpieczni. Gdzie jeszcze społeczeństwo utrzymuje niebezpiecznych ludzi?

Cóż za niespodzianka. Wygląda na to, że Południowa Dakota porzuciła pozory, że istnieje różnica między mimowolnym zaangażowaniem a uwięzieniem. Dla jasności, dokonajmy pobieżnego porównania między nimi:

1) Obaj odbierają wolność, zamykając jedną w obiekcie zaprojektowanym do trzymania ich tam bez możliwości odejścia z własnej woli.

2) Oboje usuwają godność i poczucie prywatności; tj. poprzez przeszukiwanie pasków (oba), widoczne toalety / prysznice (więzienie / komórki) lub częste / ciągłe obserwacje, w tym korzystanie z łazienki (mimowolna hospitalizacja).

3) Oba stygmatyzują; i być może podwójnie w przypadku osób chorych psychicznie przetrzymywanych w celi, która ma teraz historię chorób psychicznych i kartę więzienia (tak, byłaby rejestracja ich zatrzymania).

4) Oba obniżają poziom do poziomu dziecka, niezdolnego do samodzielnego podejmowania decyzji na poziomie podstawowym (tj. Co jeść - w co się ubrać itp.).

5) Oba wymuszają intymność z nieznajomymi, szczególnie w ustawieniach nocnych.

6) Oba narażają jednego na przemoc ze strony innych.

7) Obaj są gotowi ukarać nieprzestrzeganie systemowej wady pracowników.

8) Oba powodują utratę niektórych praw - najbardziej oczywistym jest posiadanie broni - obniżenie obywatelstwa (w najlepszym razie) do drugiej klasy.

Dlaczego więc ktoś miałby szukać leczenia zdrowia psychicznego z takim ryzykiem? Będziesz traktowany jako - i dla wszystkich celów i celów - jesteś przestępcą. Pożegnaj prywatność, pożegnaj godność, pożegnaj samozadowolenie. Witaj piętno, cześć nadużycie, cześć podejrzenia i strach (i dziękuję, Anonimowo, za to pięknie zwięzłe wyartykułowanie piętna, przed którym stoi osoba z diagnozą zdrowia psychicznego. A teraz, proszę, przygotujcie się, zanim opublikujecie więcej takich absurdalnych błędów. Nie ma już naprawdę niebezpiecznych osób niż 0% / 100%, jeśli wierzący tacy jak ty).

Wreszcie interesujące pytanie: z artykułu wynika, że ​​osoby przebywające w więzieniu czekają na dokonanie oceny? Jeśli tak, to na jakiej podstawie są one przetrzymywane? Sądy na szczeblu federalnym orzekły, że areszt policyjny nie może zająć niepotrzebnie dużo czasu (15 minut jest swego rodzaju miernikiem), w przeciwnym razie staje się aresztowaniem. Wymagane jest także co najmniej uzasadnione podejrzenie. Czy osoby te popełniły przestępstwo, czy też istnieją konkretne, możliwe do wyartykułowania fakty na poparcie zatrzymania? Jeśli nie, na jakich przestępstwach się odbywają?

Prawo dotyczące przymusowych zobowiązań w Dakocie Południowej:

27A-1-2. Przymusowe zobowiązanie. Osoba podlega przymusowemu zobowiązaniu, jeżeli:
(1) osoba ma ciężką chorobę psychiczną;
(2) Z powodu ciężkiej choroby psychicznej dana osoba stanowi zagrożenie dla siebie lub innych lub jest chronicznie niepełnosprawna; i
(3) Osoba potrzebuje i prawdopodobnie skorzysta z leczenia.

Skoro nie ma leczenia w więzieniu, jak to się dzieje? Wygląda na to, że deptane są tutaj prawa obywatelskie ...

Jeśli znalazłeś wsparcie w moim poście, być może będziesz musiał zostać poddany ocenie pod kątem zdrowia psychicznego, ponieważ zdecydowanie widzisz rzeczy, których nie ma. Spójrzmy więc na twoją przesłankę, że zatrzymywani są tylko niebezpieczni. Hmmm, jak obalić ten? Czekaj, chyba pamiętam... Tak, Christina Schumacher. Z San Diego Union-Tribune: „Kiedy przybyła na terapię, Schumacher powiedział, że jej nie spotkała tylko jej terapeuta, ale drugi lekarz, dyrektor kliniki i dwóch strażników, którzy zabrali ją do zamkniętego psychiatry jednostka. Trzymano ją tam przez pięć tygodni, dopóki sędzia nie nakazał jej zwolnienia. Nie niebezpieczne. Zamknięty. Odbywa się, dopóki sędzia nie wyda rozkazu zwolnienia (ponieważ znów nie jest niebezpieczny) Rozumiesz?

W przypadku, gdy się zastanawiasz, pracuję w szpitalu, a duża część mojej rodziny pracuje w organach ścigania. Wiem, jak chorzy psychicznie (lub po prostu chorzy, jeśli o to chodzi) są leczeni w szpitalu. Wiem również z dyskusji z członkami rodziny, jak są traktowani w więzieniu. Istnieje ogromna różnica. Więzienie jest znacznie gorsze.
Nie ma „teorii spiskowej”, tylko fakty. Fakty są następujące: brak prywatności ma przede wszystkim uspokoić Wspólną Komisję, która wydaje wytyczne dla szpitali w tej sprawie (najnowsze są cele na 2016 r.). Szpital chce zachować swoją akredytację. Oznacza to zapobieganie wszelkim problemom z osobą chorą psychicznie, za wszelką cenę, aż do zniszczenia godności i / lub osobistego poczucia bezpieczeństwa (czy to nie śmieszne, jak wszyscy tak bardzo martwią się o bezpieczeństwo osób chorych, że są skłonni naruszyć ich integralność osobistą i zniszczyć ich osobiste poczucie, no cóż, bezpieczeństwo?). Egzekwowanie rutyny ma na celu egzekwowanie zgodności, nic więcej. Nigdzie nie jest to bardziej oczywiste niż w więzieniu lub więzieniu. Przestań próbować zrobić z tego coś, czym nie jest. Otwarte łazienki i obserwowane prysznice (obserwowane, niewymuszone - czy to freudowski slip, który tam zrobiłeś?) Są łatwe - to wszystko, po prostu łatwe. Czy wiesz, że obserwatorzy w szpitalu (zwani opiekunami, btw) niekoniecznie są przeszkolonym personelem medycznym? Tylko ktoś zatrudniony do oglądania... Ta ścisła obserwacja intymnych osobistych nawyków i / lub potrzeb przez kompletnego nieznajomego nie „akceptuje” tak bardzo, jak traumatyzuje chorego psychicznie pacjenta (uwaga: pacjent, nie więzień).

Och, kurwa, obywatel przestrzegający prawa, głosujący, pierwszy odpowiadający, płacący podatek obywatel - cóż, to oczywiście czyni cię głównym autorytetem w tych sprawach. Mam na myśli, że jestem tylko obywatelem przestrzegającym prawa, głosującym, płacącym podatki - nie odpowiadam tak jak ty. Mea culpa, mea culpa, bla, bla, bla. Więc kim jesteś? Egzekwowanie prawa czy opieka medyczna? Pójdę z organami ścigania na podstawie twoich komentarzy. Brzmią tak, jakby z jakiegoś powodu pochodzili z organów ścigania ...

Zabranie broni gwałtownie szalonym może być dobrym pomysłem, ale to bardzo niewielka część tych, którzy faktycznie tracą swoje prawa. Ponownie spójrz na Christinę Schumacher - wpadnie do kategorii kogoś, kto straciłby prawo posiadania broni, nie robiąc nic złego. Podejrzewam, że dzieje się to więcej niż myślisz. Cały czas widzę jego odmiany. Ludzie trzymali się wbrew swojej woli przez „3 dni, potem pozwolimy mu odejść, bez szkody” (słowa opiekuna pielęgniarskiego, gdy pracownik opieki społecznej zapytał, dlaczego przetrzymywano pacjenta kiedy nie pasował do kryteriów (odpowiedź brzmiała, że ​​wkurzył lekarza, więc doktor zainicjował wstrzymanie - co oczywiście prowadzi nas do: tyle dla „tylko niebezpiecznych”…).

„Jeśli nie chcesz stracić swoich praw, nie przejmuj się” - miło. Więc ludzie decydują się stracić rozum i czy powinni po prostu tego nie robić? Ponownie, prosimy o edukację. Trudno jest obserwować ten poziom niepoczytalności. Znowu brzmi jak rozmowa organów ścigania...

Twój przykład osoby niewidomej to fałszywa równoważność - osoba niewidoma nie może fizycznie obsługiwać pojazdu silnikowego i istnieje test, który wszyscy musimy zdać, aby uzyskać prawo jazdy. Z drugiej strony chorzy psychicznie mogą faktycznie posługiwać się bronią (świadczy o tym liczba samobójstw z użyciem broni). Jabłka i pomarańcze: jedno z nich nie ma zdolności fizycznych, a drugie opiera się na potencjałach, tzn. Że CHOROBOWO MOCNY może użyć broni przeciwko sobie lub innym. Nie zrobi tego ani nie zrobi, ale może.

Na zakończenie tej notatki: większość przemocy z użyciem broni jest popełniana przez mężczyzn, o wiele bardziej jako grupa niż przez osoby chore psychicznie jako grupa; więc z racji, że jesteś zwolennikiem, czy mężczyźni nie powinni być objęci zakazem posiadania broni?