Wreszcie odsuwając się: jak wiele lat pracy na kanapie opłaciło się tego lata na plaży

Nie tak to sobie wyobrażałem. Myślałem, że pochłonę kilka powieści. A może popracowałbym nad propozycją książki w jednej z bibliotek nadbrzeżnych, o które pytałem. Nigdy nie postawiłem stopy w jednym. Zamiast tego rozluźniłem się. Przeglądałem czasopisma. Patrzyłem na morze. Podobała mi się moja rodzina i odwiedzający przyjaciele, dobre jedzenie i drogie wino. Nawet zdrzemnąłem się - co rzadko robię (bez Xanax).

Wakacje = relaks + zabawa. Prawie nie wiadomo. Ale to równanie rzadko dla mnie działało. Zapytaj męża. Za dużo czasu mam na rękach, wyskoczyłem ze struktury i dostaję przygnębiony i niespokojny. W Cape Cod, Kalifornii czy Paryżu nieustannie szukam rozrywek. Mam obsesję na punkcie znalezienia odpowiedniego hotelu lub restauracji, właściwej wycieczki, właściwej godziny do wyjazdu, najlepszej okazji. Próbuję odtworzyć rutynę i wpadają mi w oko nieoczekiwane, a potem zaczynam się denerwować, czując się winnym, ponieważ nie jestem szczęśliwym urlopowiczem. Nie mogę stworzyć idealnych wakacji. A kiedy mój mąż nieuchronnie wymawia te dwa słowa: „Po prostu zrelaksuj się”, jak często to robi, chcę go skarpetkować.

Ale tego lata nauczyłem się relaksować. Stało się to podczas dwutygodniowego wynajmu w domu ze zbyt dużą liczbą czaczków w spokojnym, zabytkowym miasteczku na wybrzeżu Jersey, przecznicę od plaży. Nie, nie zamknąłem się przed komputerem ani kablem. Zabrałem ze sobą komputera Mac, upewniłem się, że mam świeżą Netflix i dołączyłem do 24-godzinnej siłowni (piaszczysta, ale klimatyzowana i niecałe kilometr od domu).

W tym roku było coś innego. Pozwoliłem sobie na przerwę. Podobało mi się bycie ze sobą i innymi. Przyjąłem trochę spontaniczności. Pozwoliłem sobie na niegrzeczne jedzenie. Puściłem. Wszystkie z tych programów - moje terapia działa!

Oto kilka innych rzeczy, które się wydarzyły:

• Wziąłem trzy długie pływanie w oceanie, bawiąc się, tak, bawiąc się w fale

• Wpatrywał się w morze ze zdumieniem i bawiące się w piasku dzieci. Powstrzymałem się od lamentowania nad moim wiekiem i zamiast tego pomyślałem: czy nie byłoby miło mieć wnuka?

• Trzymałem zamknięte usta, kiedy moja córka zaprosiła sześciu przyjaciół z college'u na dwie noce i palili około 400 papierosy na werandzie i na pokładzie i skakali do wszystkich godzin. Przynajmniej używali popielniczek.

• Odwiedziły mnie trzy koleżanki i jedna para, a ja nie wziąłem tego osobiście, gdy jeden lub dwie zaproszone osoby zostały odwołane

• Widziałem filmy Zabawni ludzie z moimi dwoma młodymi dorosłymi dziećmi i (500 dni lata w deszczowy dzień sam (byłem dobrym towarzystwem).

• Chodziłam dwa razy dziennie i grałam w piłkę z moim bardzo zaniedbanym Labradorem Angie, ale w pracowity weekend, kiedy stała się ciężarem

Umieściłem ją w fantazyjnym miejscu na pokład i nie czułem się winny z powodu trzydniowych wydatków

• Biegałem trzy mile dziennie na bieżni, z wyjątkiem dwóch, które wystartowałem. I to wiedząc, że inni ludzie, z którymi trenuję na maraton nowojorski, mają do 17 lat.

• Zjadłem pizzę dwa razy - dla mnie rzadkość

• Zjadłem prawdziwe (nie lekkie) lody, podwójna miarka - większa rzadkość

• Zadowolony ze wszystkich moich gości - brata, ojca, prawa, przyjaciół, a zwłaszcza moich dzieci

• Podobał mi się mój mąż (tak, udało nam się to wcisnąć)

• Prowadziłem mojego przełożonego i współpracowników na całodniowe odosobnienie na plaży - cofnąłem ten dzień wakacji i świętowałem, że mam pracę i szefa, do którego nie boję się wracać

Wypoczęci i opaleni, wróciłem do chłodnej pogody, gotowej na jesień, sezon, który może być intensywny, gdy pracujesz na uniwersytecie. Ale mam te nowe mokasyny i gadżety szkolne, które miałem jako dziecko i jestem gotowy na wszystko - wszystko z powodu dobrych wakacji.

Więc następnego lata. Ten sam okres, to samo miasto. Już badam czynsze za 2010 rok. To chyba oznacza, że ​​zaczynam wracać do siebie. Ale w tym roku nie będzie tak źle. Teraz wiem, że jestem w stanie zapewnić sobie wytchnienie. Przestój z ludźmi, których kochasz, jest zarówno ulotny, jak i cenny. Być może musisz się zestarzeć, aby go pielęgnować.