7 rzeczy, które profesjonaliści chcieliby, aby rodzice wiedzieli o dyscyplinie

Przerwy są zakorzenione w pomyśle, że zwrócenie uwagi na zachowanie (dobre lub złe) wzmacnia je, a ignorowanie zmniejsza. „Ale w ciągu ostatnich kilku dekad, gdy klapsy wypadały z łaski, a rodzice desperacko szukali alternatywy, stało się to celem ”- mówi dr Marti Erickson, psycholog rozwojowy i współlokator podcast Dosyć mamo. Przerwy mają na celu dać każdemu szansę na wycofanie się z trudnej sytuacji i uspokojenie, ale są nadużywane. „Często rodzice biorą udział w wielu wykładach lub nalegają, aby dziecko przestało płakać lub kręcić się”, co przeczy celowi, jakim jest zapewnienie jej czasu na relaks i refleksję, mówi Erickson. Kilka wskazówek, jak właściwie wykorzystać przerwy na odpoczynek: zachowaj je na wypadek, gdy twoje dziecko zaczyna być przytłoczone emocjami (na przykład, kiedy zaczyna rzucać rzeczami) - nie na każde drobne wykroczenie. Celuj przez minutę na każdy rok życia. I ułóż to jako okres odstąpienia od umowy, a nie tylko karę. „Gdy wiadomość brzmi„ Jeśli uznam, że robisz coś niewłaściwego, mam prawo cię odizolować ”, uczy wstydu” - mówi Vicki Hoefle, autorka

„Odpowiedziałeś, więc nocowanie się skończyło!” W porządku, prawda? Obawiam się, że nie. Arbitralne zdania wywołują jedynie zamieszanie i niechęć. „Kara powinna dotyczyć wszystkiego, co się wydarzyło” - mówi Rebecca Jackson, badaczka neuropsychologiczna i założycielka witryny GoodParentInc.com. „Jeśli reguła jest taka, że ​​twoje dziecko dzwoni do domu po szkole, a ona je narusza, wówczas zabranie telefonu na pewien okres ma sens. Ale odebranie czegoś całkowicie niezwiązanego nie zmieni zachowania. ”A dlaczego nie? Ponieważ cierpienie samo w sobie nie jest wielkim czynnikiem motywującym. „Losowe kary, choćby tak bolesne, tylko uczą dzieci bać się, że zostaną złapane”, mówi Jackson. „Nawet małe dzieci wiedzą, kiedy sprawy są niesprawiedliwe - a potem stają się zranieni i źli. Odpowiednią karę łatwiej egzekwować, ponieważ dzieci zazwyczaj rozumieją, że na nią zasłużyły. Złap ósmą równiarkę na rowerze bez kasku? Potem zjeżdża z kół na tydzień - nie zakazuje mu się spotykać z przyjaciółmi. Długość i zakres również mają znaczenie, mówi dr Jerry Weichman, psycholog kliniczny i autor poradnika dla młodzieży Jak sobie poradzić. „Jeśli zabierasz cały ekran na trzy tygodnie, jako rodzic właśnie zrezygnowałeś z dźwigni finansowej na kolejne trzy tygodnie i wyeliminowałeś umiejętność stawiania ostrzejszych konsekwencji. ”P.S. Nixing powinien zaplanować zajęcia pozalekcyjne, takie jak dramat, sport i taniec poza granicami. Weichman mówi: „Nawet ludzie w więzieniu mają czas na podwórku”.

Niekończący się zbiór dekretów - nie dotykaj laptopa mamy! Żadnego skakania na łóżko! - tylko tworzy pokusę. „Kiedy mówisz:„ Nie rób tego, bo inaczej ”, dzieci czują się zmuszone do przetestowania tego” - mówi dr Charles Fay, współautor Pozbycie się stresu związanego z wychowywaniem wspaniałych dzieci. Miej główne zasady domu i wyjaśnij, dlaczego one istnieją, a następnie trzymaj język. „Chcesz, aby dzieci nawiązywały kontakty bez rodziców, które zawsze dokuczały lub krzyczały”, mówi Jackson. Z małymi dziećmi zabierz zabawkę używaną jako broń bez słowa. W końcu twoje dziecko zrozumie, że A prowadzi do B, a B nie jest zabawne. Z nastolatkami wybieraj swoje duże bilety; nie rzucaj się przy każdym przewróceniu oczu. I bądź prosty. „Nastolatki dobrze sobie radzą z punktorami: dobrze sobie radzą w szkole, zachowują się przyzwoicie i wracają do domu na czas i trzeźwi” - mówi Weichman. Wraz ze swoją rodziną Fay wydał tę ogólną zasadę: możesz robić wszystko, co chcesz, pod warunkiem, że nie będzie to stanowić problemu dla kogokolwiek we wszechświecie. „Więc nasz syn idzie do sąsiada, nie mówiąc o tym nikomu. Powiedzielibyśmy: „Jaka jest nasza jedna zasada? W jaki sposób to, co zrobiłeś, sprawia nam problem, zmartwionym rodzicom? Założę się, że możesz pomyśleć, jak nie powodować tego problemu ponownie ”, mówi Fay.

„Dyscyplina jest uważana za coś, co dzieje się po złym zachowaniu, a tak naprawdę powinno być na odwrót” - mówi Erickson. Rodzice powinni rodzić dobre zachowanie. Najlepszy sposób, aby to zrobić? Postępuj zgodnie z powiedzeniem „Złap dobre dziecko”. Oferowanie rekwizytów dla Leo za odrabianie lekcji bez bycia zapytany jest bardziej skłonny do generowania powtarzającego się przedstawienia niż wkurza go, gdy tak się nie dzieje zdarzyć. „Zwracanie uwagi na sukces budzi zaufanie u dzieci”, mówi dr Linda Sonna, autorka Książka Wszystko Tween. Trzymaj rekwizyty krótkie i słodkie. Jeśli jesteś stałą czcionką „chłopca Atta”, dzieci uznają to za denerwujące i osłabia przekaz, mówi Weichman. Oprócz pochwał, oferuj dzieciom profity, gdy na to zasługują. „Wykazując dojrzałość, poszerzają swoje granice” - mówi Weichman. Do czasu, gdy będą nastolatkami, intuicyjnie podniosą poprzeczkę. i nagrodzony - „niekoniecznie słowami, ale próbą późniejszej godziny policyjnej lub więcej czasu z elektroniką”, mówi Weichman.

„Słyszę, jak rodzice cały czas mówią o tym, że czują się bardziej zaniepokojeni i wywierani presję publicznie. Myślą, że inni je oceniają, oczekując, że będą kontrolować i uspokajać swoje dzieci ”- mówi terapeutka rodzinna Julie Wright, założycielka Wright Mommy and Me zajęcia dla rodziców w Los Angeles. Rezultat, mówi Erickson: „Często unikamy sceny lub robimy coś przeciwnego - przesadzamy z konsekwencjami, ponieważ chcemy wyglądać na silnych rodziców. ”Następnym razem, gdy twoje dziecko zdecyduje się na zabawę ze swoją siostrą w DMV w majtki bez majtek, po prostu zbierz wszystkich i przygotuj się na prywatną (lub półprywatne) miejsce. „Gdziekolwiek czujesz, że możesz poradzić sobie z sytuacją tak, jak bez publiczności” - mówi Wright. „Może to oznaczać zerwanie z podłogi młodzieńca, który mówi:„ Wiem, że naprawdę chcesz te ciasteczka. Chodźmy do samochodu, żebyśmy mogli o tym porozmawiać i uspokoić nasze ciała. ”Brak widocznej drogi ucieczki? Bez obaw. Trzymajcie się pistoletów i znajdźcie ukojenie w fakcie, że wszyscy znoszą swój udział w wymianach nie podlegających Instagramowi. Fay mówi: „Posiadanie zdenerwowanego dziecka nie czyni z ciebie okropnego rodzica”.

Czasami odkładaj się na zaufanego współmałżonka, wszechświata. „Umożliwianie wystąpienia naturalnych konsekwencji jest tak doskonale sprawiedliwym systemem. Lekcje życia są lepszymi dyscyplinistami niż kiedykolwiek moglibyśmy być, ”mówi Hoefle. Twój gimnazjalista nie gra aż do późnych godzin grania w gry wideo, a potem śpi przez alarm rano? „Możesz go za to ukarać - lub pozwolić mu iść do szkoły bez śniadania i noszenia nieodpowiednich ubrań” - mówi Hoefle. „Problem sam się załatwi”. (To samo dotyczy piaskownicy: Uderzenie w głowę inny maluch za złapanie ciężarówki jest częścią procesu uczenia się.) Możesz także pozwolić dziecku się bawić sędzia. „Nawet dzieci w wieku czterech lat mogą być bardzo dobre w wymyślaniu logicznych, odpowiednich konsekwencji”, mówi Erickson.

Proste, ale trudne. Twoje dziecko płakało: „Mamusiu!” 847 razy przed południem, rzuciło furię na noszenie butów i rozlało galon mleka na dywan w salonie. Twoja cierpliwość została zastrzelona. Idziesz Hulk. Problem polega na tym, że krzyki - nawet w pełni uzasadnione - odstraszają odbiorców i sprawiają, że lekcja jest dyskusyjna. „Krzyczenie na nich wysyła dzieci do prymitywnej części ich mózgu, gdzie żyje wstyd i gniew” - mówi Wright. „Nie słyszą, co się mówi”. W szczególności nastolatki przeżyją pośpieszne emocjonalne odwrót. „Łatwo jest im zdrętwiać”, mówi Weichman. Jeśli masz wrażliwe dziecko, musisz zachować szczególną ostrożność. „Wrzask uderza w rdzeń” - mówi Weichman. Kiedy zaczniesz widzieć czerwony, wyjdź z pokoju. Pozwól, aby kurz opadł, a wraz z nastolatkami i młodszymi dziećmi rozwiąż problem wykroczenia po ochłodzeniu. A kiedy walczysz i krzyczysz? Powiedz, że ci przykro „Wyjaśnij, że zareagowałeś z frustracji, przeproś za ton i powiedz im, jak sobie z tym poradziłeś” - mówi Wright. „Napraw uszkodzenia”.